10/03/2012
Ο έρωτας μας γέρασε
κάπου σταμάτησε να κτυπά
το ρολόι της καρδίας
και 'μείς χαθήκαμε
στο σύννεφο της λησμονιάς.
Θάλασσα από αισθήματα
βρήκαν ένα καινούριο καταφύγιο
στην Άνοιξη ενός νέου πρωϊνού
ενός ήλιου που ανατέλλει.
Όσο η ανάσα μου δροσίζει τα σωθικά
θα σε σκέφτομαι,
όσο η σκέψη μου θα υπάρχει
θα πνίγεται στην άβυσσο ενός λυγμού
κι όταν σβήσει το φως
ευτυχία αιώνια.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΑΚΗ ΦΡΟΣΩ
Ο έρωτας μας γέρασε
κάπου σταμάτησε να κτυπά
το ρολόι της καρδίας
και 'μείς χαθήκαμε
στο σύννεφο της λησμονιάς.
Θάλασσα από αισθήματα
βρήκαν ένα καινούριο καταφύγιο
στην Άνοιξη ενός νέου πρωϊνού
ενός ήλιου που ανατέλλει.
Όσο η ανάσα μου δροσίζει τα σωθικά
θα σε σκέφτομαι,
όσο η σκέψη μου θα υπάρχει
θα πνίγεται στην άβυσσο ενός λυγμού
κι όταν σβήσει το φως
ευτυχία αιώνια.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΑΚΗ ΦΡΟΣΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου