04/03/2012
Πέφτουν μικρές φωτεινές στάλες
και λάμπουν
ακούγονται σαν χτύπος της καρδίας
στους τοίχους και στα φύλλα.
Αγκαλιάζουν τα πάντα δίνοντας φως
μέσα απ' ένα σκοτεινό ουρανό,
τόσα σύννεφα πετούν χαμηλά
κάνοντας παιχνίδια τις ψυχές.
Βρέχει μάλλον έρωτα ναι
σκέφτομαι το χθες με λύπη
μα η μορφή σου, η σκέψη σου
με πηγαίνουν άλλου.
Με πετούν πάνω από σύννεφα
που χορεύουν πάνω από στάλες βροχής
γλιστρούν μέσα στα σωθικά ,
με γιατρεύουν και με ταξιδεύουν.
Αγκαλιάζω το σύμπαν
ακούγοντας την βροχή,
ποσό μεγάλη μπορεί να 'ναι μια σταγόνα
όταν αγκαλιάζει μια καρδιά.
Μπορεί να γεννήσει έναν έρωτα
το μικρό έρωτα μου...
Σπηλιώτης Σωτήρης
Πέφτουν μικρές φωτεινές στάλες
και λάμπουν
ακούγονται σαν χτύπος της καρδίας
στους τοίχους και στα φύλλα.
Αγκαλιάζουν τα πάντα δίνοντας φως
μέσα απ' ένα σκοτεινό ουρανό,
τόσα σύννεφα πετούν χαμηλά
κάνοντας παιχνίδια τις ψυχές.
Βρέχει μάλλον έρωτα ναι
σκέφτομαι το χθες με λύπη
μα η μορφή σου, η σκέψη σου
με πηγαίνουν άλλου.
Με πετούν πάνω από σύννεφα
που χορεύουν πάνω από στάλες βροχής
γλιστρούν μέσα στα σωθικά ,
με γιατρεύουν και με ταξιδεύουν.
Αγκαλιάζω το σύμπαν
ακούγοντας την βροχή,
ποσό μεγάλη μπορεί να 'ναι μια σταγόνα
όταν αγκαλιάζει μια καρδιά.
Μπορεί να γεννήσει έναν έρωτα
το μικρό έρωτα μου...
Σπηλιώτης Σωτήρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου