Γιάννης....http://www.blurb.com/books/5701303

                                      17/03/2012


Είχες πολλές γυναίκες
και δεν το ήξερες
τόσα βλέμματα στοργής 
αγάπης και θλίψης 
μαζεμένα ήταν πολλά.

Εάν ζούσες θα μου έλεγες:
Σωτήρη δεν μπορώ να διαλέξω αγάπη
κι αυτό θα σε προβλημάτιζε
αξεπέραστα θα σε ταλάνιζε
όπως εσύ μονό ήξερες.

Σ' αγαπούσε ο κόσμος όπως αυτός ήξερε
έτσι, περαστικά με την σκέψη
εσύ όμως ήθελες κάτι παραπάνω
ήθελες απ' την ζωή στοργή.

Στο τέλος κατάλαβες ότι στοργή
κι αγάπη μπορείς να βρεις μονό
στην οικογένεια και στην μητέρα.

Προσπάθησες να γαντζωθείς
την τελευταία στιγμή
επάνω της και χαμογέλασες ειρωνικά
καταλαβαίνοντας ότι έχασες 
την αληθινή ώρα αγάπης.

Χαμογέλασες ειρωνικά 
για ένα χτύπο του ρολογιού,
αυτοί που πραγματικά σ' αγαπούσαν 
στέκονταν ανήμποροι δίπλα σου.

Οι δυο σ' ακολούθησαν στον λαβύρινθο
που έψαχνες ξεσκίζοντας  
τις ώριμες αντοχές τους σε άνισο αγώνα
για να βρουν μαζί σου τ
ην τελική αγάπη στη ζωή.

Ο τρίτος έμεινε απέξω για να τραβάει 
το νήμα της ζωής μέχρι που έγινε αόρατο 
απ' τα βέλη του χρόνου.

Τον έσβησες από την μνήμη σου
σβήνοντας έτσι το πάθος, τις ιδέες,
τις ελπίδες γι' αυτή την ζωή.

Ποσό τρομαγμένα πέρασες 
από την Ανατολή στην Δύση;
Σαν ελάφι κυνηγημένο που έτρεμε 
σε κάθε επαφή μ' ένα βλέμμα
σε κάθε άγγιγμα του αέρα.

Ήσουν όμως λιοντάρι κάποτε
 και το ξέχασες.
Είχες όμως τελικά πολλές γυναίκες
και δεν το ήξερες.

Τόσα βλέμματα στοργής, αγάπης
και θλίψης
μαζεμένα ήταν πολλά, όμως αληθινά,
γιατί ήταν από μητέρες.

                                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                 εργο   ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΝΙΝΟΣ