26/01/2012
Δύο ανάσες
και δεν θα ΄φευγε η χαρά...
Δύο λέξεις
και θα πιάναμε τ΄ όνειρο...
Παράξενη βραδιά
γεμάτή άστρα γιορτινά
γεμάτη έρωτα,
της Άνοιξης πετάγματά τρελά
γεμάτη πάθος.
Παράξενη βραδιά
αυτό που θέλει η καρδιά
πές το και ψάξε ,
αν το κουράγιο θα βρείς
αυτό το λάθος.
Παράξενη βραδιά
όταν κοιμούνται τα πουλιά
ένα πουλί μοναχικό,
ψάχνεί στη νύχτα
για να βρει ένα άνθος.
Παράξενη βραδιά
την αλυσίδα την βαριά
ειπά και πάλι να πετάξω,
μα ήταν ασήκωτη πολύ
και το αμόνι , το σφυρί,
χτυπώντας μέσα μου ξανά
ανοιξάν πάλι στην πληγή ,
ενα ακόμα βάθος.
ΕΡΓΟ ΒΛΑΧΟΥ Β
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου