28/01/2012
Χαραματιές ήχων κυκλώνουν το μυαλό,
εικονές χρωμάτων αγναντεύουν τ΄αυριο
κι ο αεράς σκορπάει σιδερένιες αιχμές.
Περάσαμε το σήμερα, έναν αιώνα πριν
χάσαμε το αίσθημα στο κοίταγμα ψηλά
οπλιστήκαμε δύναμη πιότερη της φύσης.
Μέσα σε δυό γίγαντες τώρα
πολεμάμε με όπλο τα νύχια της υστερίας.
Ο ένας καταβάλλεται στο συρτάρι του αρχαίου
με το χθεσινό ηλιοβασιλέμα.
Ο άλλος νικά φροντίζοντας ,
να μας φορτώνει με καινούρια σήμερα,
με καινούρια χαμόγελα, με την λάμψη μιας μακρινής
και αμφίβολής ελπίδας.
Τώρα μπορεί να μην υπάρχουν τα όνειρα
τα πλοία όμως φτάσανε στην Αφροδίτη.
Τώρα επειδή αγαπάμε μια Ελένη ,
μπορούμε να καταστρέψουμε μια Τροία
με την εκστρατεία ενός πυραύλου .
Τωρά όταν σκεφτομάστε οι πολλοί
κάνουμε μια μικρή επανάσταση.
Παιχνίδι καταστροφής για τους λίγους.
Μας εξουσιαζούν , αλλούς πετώντας μέσα
σε πολυτελή , άχρηστα πιστεύω καλοπέρασης,
άλλους προσφέροντας Ναπάλμ.
Τώρα το μέλλον εκφράζεται
με την γρήγορη σκέψη ,
το ψεύτικο χαμόγελο,
την αοράτη κλίση του νικημένου εγώ,
το αυτόματο ανέβασμα της ισοπεδωτικής
ιεραρχίας του τίποτε.
Τώρα η επιτυχία ανήκει στον άνθρωπο ρομπότ.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΕΛΕΝΗ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου