22/01/2012
Ηρεμία γαλήνης
με τύλιξε στις φτερούγες.
Με ανέβασε ψηλά
πέρα απ΄ την ησυχία της λίμνης.
Ξαναβρήκα δίπλα σου
την τρυφερότητα της αλήθειας.
Σαν άνεμο βλέπω
την μορφή σου να με τυλίγει,
να παίρνει τους λογισμούς,
καβάλα σε φτερωτές ελπίδες
να τους ταξιδεύει,στις άκρες
τ΄ ουρανού και πάλι να ψάχνω
τ' αύριο στην λίμνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου