26/01/2012
Έσβησε το φεγγάρι
στ' άγγιγμα του χειμώνα
θολές αναμνησές του ήλιου ,
πάγωσαν στο καθημερινό σήμερα.
Βύθισα το φεγγάρι
στην θάλασσα των αισθημάτων
χλωμό πρόσωπο σε ξέχασα.
Ξέχασα τα όνειρα κάπου
αντάμωσα την μορφή σου
στο όνειρο της νύχτας
κι ο λήθαργος φώτισε την σκέψη.
Εικόνες άπιαστες με πρόδωσαν...
Το πρόσωπο σου χάνεται
στου ήλιου την μάχη,
οι αχτίνες του παγώνουν την καρδιά,
το φως του σβήνει το βλέμμα,
η λάμψη διαλύει την μορφή.
Χλωμό φεγγάρι του Ιούλη ,
θα σε θυμάται πάντα η σκεψη μου
απ' την Ανατολή μέχρι την Δύση,
στα θολά νερά τ΄ουρανού .
Συντροφιά σου το άπειρο κενό
σε γέλασε, σε πήρε
στ΄αγνωστό της αδυναμίας
και ΄συ νομίζοντας οτι θα βρείς
μια καινούρια γή να σ΄ έλκει
στην αγκαλιά της ,
χάθηκες στο σύμπαν .
Βύθισες τα όνειρα σου
στον ύπνο της ανυπαρξίας
και εκλεισές την καρδιά σου
στα κελιά του αγνώστου .
Βύθισες το φεγγάρι
στη θάλασσα των αισθημάτων...
Χλωμό πρόσωπο σε ξέχασα,
ξέχασα τα όνειρα κάπου....
ΕΡΓΟ ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου