01/09/2012
Πόσα αστέρια σε κοιτούν
λάμπεις και χάνεσαι
μέσα στο χρυσαφένιο σου
στέμμα.
Ακούς τους ορίζοντες
όταν αυτοί ψιθυρίζουν
λόγια αγάπης
σε ΄σένα.
Στενεύουν κοντά σου
ξενυχτούν μαζί σου
και πετούν με μαγικές
πνοές στον αέρα.
Φύσημα αέρα λες
και μαζεύει τα φύλλα
απ΄ τα κλαδιά του Σεπτέμβρη
σε μια γωνιά τ΄ ουρανού.
Σήμερα η σελήνη είσαι ΄σύ...
Τα μάτια σου δυο πράσινες πέτρες
διαμάντια του νου
ζωγραφίζουν το φθινόπωρο
πάνω στο κύμα.
Τ' όνειρα της Θάλασσας
τα όρια των συναισθημάτων
δίνουν ρυθμό στους κωπηλάτες
του κόσμου.
Στ' αύριο, στην ελπίδα
όσα αστέρια σε κοιτούν
λάμπεις και χάνεσαι
μέσα στο χρυσαφένιο σου
στέμμα.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Πόσα αστέρια σε κοιτούν
λάμπεις και χάνεσαι
μέσα στο χρυσαφένιο σου
στέμμα.
Ακούς τους ορίζοντες
όταν αυτοί ψιθυρίζουν
λόγια αγάπης
σε ΄σένα.
Στενεύουν κοντά σου
ξενυχτούν μαζί σου
και πετούν με μαγικές
πνοές στον αέρα.
Φύσημα αέρα λες
και μαζεύει τα φύλλα
απ΄ τα κλαδιά του Σεπτέμβρη
σε μια γωνιά τ΄ ουρανού.
Σήμερα η σελήνη είσαι ΄σύ...
Τα μάτια σου δυο πράσινες πέτρες
διαμάντια του νου
ζωγραφίζουν το φθινόπωρο
πάνω στο κύμα.
Τ' όνειρα της Θάλασσας
τα όρια των συναισθημάτων
δίνουν ρυθμό στους κωπηλάτες
του κόσμου.
Στ' αύριο, στην ελπίδα
όσα αστέρια σε κοιτούν
λάμπεις και χάνεσαι
μέσα στο χρυσαφένιο σου
στέμμα.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου