30/11/2012
Είναι κάποιες
δύσκολες στιγμές
που δεν καταλαβαίνεις,
πόσο είναι μοναδικές.
Τι κι αν παίρνεις
την ζωή μας
στα δυο σου χέρια,
τα χρυσά σου περιστέρια.
Δε μετράς καλά
τις ασημένιες σκάλες
που μαύρισαν απ΄ τον αέρα,
αναπνέεις τοξικά.
Από πονεμένα σωθικά
σχισμένα δεν νιώθεις,
την δική μου καρδιά.
Ότι πέφτεις χωρίς λογική
σε μια ώρα, μια στιγμή
που γκρεμίζει τ΄ όνειρα
πάλι τώρα.
Είναι κάποιες
δύσκολες στιγμές
που δεν καταλαβαίνεις,
1 σχόλιο:
Υπέροχο και αυτό!!!!
Ευχαριστώ για την ανάρτηση του έργου μου!!!!
Δημοσίευση σχολίου