Μαζί μου κλαίει...http://www.blurb.com/books/5750127

                                                                                    04/10/2012


Μαζί μου κλαίει το φεγγάρι
σ΄ ένα δρόμο σκοτεινό βαρύ
δεν μου έχει κάνει καμιά χάρη
καθώς μου κλέβει την ζωή.

Κρύβεται πίσω από ψέμα
από μιαν όψη σοβαρή
σίδερο είναι σκουριασμένο
χωρίς αισθήσεις δίχως κορμί.

Αγάλματα μαρμαρωμένα
βλέπω ανθρώπους σε στενά
έχουνε χάσει μες στην πόλη
προορισμό, κυκλοφορούν σαν ξωτικά.

Δυστυχισμένοι ,πεινασμένοι,
ακουμπούν σε κάδους σκουπιδιών
για ν΄ αγοράσουν την ελπίδα
για να χορτάσουν το παρόν.

Μαζί μου κλαίει το φεγγάρι
όταν σχολώ απ΄ την δουλειά
ανάμεσα σε σύννεφα σαν να΄χει ζάλη
μεθυσμένο ίσως να πονά.

Μαζί μου κλαίει το φεγγάρι...

                                             Σπηλιώτης Σωτήρης

                  ΕΡΓΟ ΤΡΑΝΑΚΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ