Πεφταστέρι......

                                                                                 24/08/2012


Όταν ένα κορμί πείθει
τι είναι αυτό που ποθεί
τότε αρπάζει την στιγμή
το πάθος ξεκινά διαδρομή.

Εχθές είδα στον ορίζοντα
ένα πεφταστέρι έσβησε, έπεσε
χαμηλά στο δάσος και σβήνοντας 
έλαμψαν χρυσές καρδιές τότε σκέφτηκα
τις φίλες μεγάλες και μικρές.

Ήταν σαν όνειρο
βόλτα στην φεγγαράδα οι χαρές
εγώ να ψάχνω σε κάτι άγνωστες γραμμές
ένα τρένο που θα μας έφερνε κοντά
μα κάποιος μ΄ έσπρωχνε να πέσω στα σκαλιά.

Ήταν σαν όνειρο καθώς ο χρόνος
μ΄αγωνία μες στον ύπνο περνά
κι εγώ μια καταιγίδα απόκοσμη
να βλέπω από μια γωνιά
έναν ανεμοστρόβιλο  που θερίζει
του ύπνου την χαρά.

Κορμιά και σύννεφα, πάθη και θέλω,
ανάκατα, θολά
θλιμμένα χαμόγελα, πικρά
τυλιγμένα σ΄ ονειρικές στιγμές
εχθές μου ΄δωσαν γεύσεις στον νου 
γλυκιές, πικρές.

Όταν ξύπνησα γι΄ ακόμη μια φορά
εσύ έλειπες κι εγώ κοιμόμουνα
όπως πάντα μ΄ ένα μαξιλάρι αγκαλιά
μα δίπλα στο στρώμα ήταν καμμένη
μια χρυσή καρδιά.
                                 Σπηλιώτης  Σωτήρης

                     ΕΡΓΟ ΠΑΝΩΡΑΙΑ ΜΑΡΓΕΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ