Ξέρεις θυμάμαι....http://www.blurb.com/books/5737336

                                          01/08/2012

Καθώς η ζέστη του Αυγούστου
σαν Άγγελου χάδι γεμίζει
το κορμί με μια καυτή υγρασία
μου ποτίζει το μυαλό την φαντασία.

Με ξαπλώνει σε μια παράλια
διπλά στο κύμα
αφήνει όλες τις σκέψεις
να δραπετεύσουν σ' άλλη ιστορία.

Ξέρεις θυμάμαι...

Αξίες μικρές αγωνίες τότε που 
απλοί αγωγιάτες στις αυλές σαν δώρα
ακουμπούσαν διπλά στις γλάστρες
ένα γάλα σε κάθε ξύλινη πόρτα.

Ραγισμένα μαρμαρά ψυχές
ανεβαίνανε σκαλιά οι ζωές
πίσω από παράθυρα κλειστά
μέσα από γρίλιες σκοτεινές.

Στου παράδεισου μας έλεγαν πάνε οι φωνές
καθώς στου Αυγούστου κυλούσαν οι καρδιές
μέσα από του Άϊ Γιάννη τις φωτιές
κάτω απ'  ασημένια φεγγάρια αναπνοές.

Σε λιμάνια αγάπης και σε βόλτες 
απογευματινές...

Ξέρεις θυμάμαι 
ότι αυτά είχαμε κι ήταν τόσο πολλά
όταν η πανσέληνος μας έλουζε την καρδία
κάτω από φεγγάρια μαγικά.

Όταν οι μάγισσες χορεύανε κοντά
στα βράδια του Αυγούστου με καμμένα κλαδιά...

Ξέρεις θυμάμαι...

Ότι αγάπησα άπλες καλές στιγμές
πρόσωπα από παλιές ζωές
κι απορώ σαν η Σελήνη με κοιτά
και βλέπω εγώ σ' αυτήν
όλα σαν όνειρα, καμιά φορά.

Ξέρεις θυμάμαι...

                         Σπηλιώτης Σωτήρης