26/05/2012
Τ΄ όνειρα της νύχτας
ήρθαν κοντά μου,
έξω όλα σκοτεινά
μαύρο βελούδο λες
κι αυτά με παρασέρνουν
δυνατά κι ανελέητα
προς το φως του ονείρου.
Βροχή οι εικόνες του μυαλού
με κάνουν ν΄ αναστενάζω
με ρίχνουν σε δύσκολα
περάσματα σκέψης
κι ανοίγουν σπηλιές
στη θάλασσα της φαντασίας.
Εκεί κάπου το πρόσωπο σου
με κάνει ν΄ αναρωτιέμαι...
Όχι δεν σε θέλω, ανήκεις αλλού
όχι δεν μπορώ, ούτε σ΄ όνειρο
να σε φανταστώ ν΄ ανασαίνεις
διπλά στον λαιμό μου.
Τρομάζω, θέλω να ξυπνήσω
όμως και να σου κάνω έρωτα...
Τρομάζω με την αιχμηρή αλλαγή
της σκληρής αληθείας
ναι, θέλω εσένα που ανήκεις αλλού
ιδρώνω και τρέχω,με κυνηγά μια βροχή
ηδονής και δεν θέλω .
Δεν θέλω να ελπίζω ότι μπορεί
να σε κάνω δικιά μου
για μια νύχτα
και μετά να σε χάσω
κι ας είναι και σ΄ όνειρο...
Βροχή οι εικόνες του μυαλού
με κάνουν ν΄ αναστενάζω,
με ρίχνουν σε δύσκολα
περάσματα σκέψης
κι ανοίγουν σπηλιές
στη θάλασσα της φαντασίας.
ΕΡΓΟ ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ
Σπηλιώτης Σωτήρης
Τ΄ όνειρα της νύχτας
ήρθαν κοντά μου,
έξω όλα σκοτεινά
μαύρο βελούδο λες
κι αυτά με παρασέρνουν
δυνατά κι ανελέητα
προς το φως του ονείρου.
Βροχή οι εικόνες του μυαλού
με κάνουν ν΄ αναστενάζω
με ρίχνουν σε δύσκολα
περάσματα σκέψης
κι ανοίγουν σπηλιές
στη θάλασσα της φαντασίας.
Εκεί κάπου το πρόσωπο σου
με κάνει ν΄ αναρωτιέμαι...
Όχι δεν σε θέλω, ανήκεις αλλού
όχι δεν μπορώ, ούτε σ΄ όνειρο
να σε φανταστώ ν΄ ανασαίνεις
διπλά στον λαιμό μου.
Τρομάζω, θέλω να ξυπνήσω
όμως και να σου κάνω έρωτα...
Τρομάζω με την αιχμηρή αλλαγή
της σκληρής αληθείας
ναι, θέλω εσένα που ανήκεις αλλού
ιδρώνω και τρέχω,με κυνηγά μια βροχή
ηδονής και δεν θέλω .
Δεν θέλω να ελπίζω ότι μπορεί
να σε κάνω δικιά μου
για μια νύχτα
και μετά να σε χάσω
κι ας είναι και σ΄ όνειρο...
Βροχή οι εικόνες του μυαλού
με κάνουν ν΄ αναστενάζω,
με ρίχνουν σε δύσκολα
περάσματα σκέψης
κι ανοίγουν σπηλιές
στη θάλασσα της φαντασίας.
ΕΡΓΟ ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ
Σπηλιώτης Σωτήρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου