18/04/2012
Υποχωρώ στο βλέμμα του ορίζοντα
ατέλειωτος μου γνέφει το μέλλον
πέρνα το σήμερα με μια δρασκελιά
σβήνοντας την μέθη για σιγουριά.
Πρώτη μέρα του χρόνου συννεφιασμένη
πέρασες λες από τ' αυγουστιάτικο βασίλεμα
του κόκκινου άρχοντα του σύμπαντος
στα θλιμμένα σταχτιά γερατειά του χειμώνα.
Βαρείες σταχτιές κουβέρτες σκέπασαν
την λάμψη και προμηνύεις κούραση
λύτρωση θα βρεις μονό όταν η φύση
φάρμακο σου προσφέρει την άνθιση .
Πως να 'ναι άραγε ο νέος Χρόνος;
Το μωρό που θα μαθαίναμε εμείς
να περπατά στην ευθεία της γης
ευτυχία, αγάπη, ειρήνη να μοίραζε
στους δώδεκα μήνες ζωής.
Πως να είναι άραγε ο νέος Χρόνος;
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΧΡΗΣΤΑΚΗ ΧΡΥΣΑ
Υποχωρώ στο βλέμμα του ορίζοντα
ατέλειωτος μου γνέφει το μέλλον
πέρνα το σήμερα με μια δρασκελιά
σβήνοντας την μέθη για σιγουριά.
Πρώτη μέρα του χρόνου συννεφιασμένη
πέρασες λες από τ' αυγουστιάτικο βασίλεμα
του κόκκινου άρχοντα του σύμπαντος
στα θλιμμένα σταχτιά γερατειά του χειμώνα.
Βαρείες σταχτιές κουβέρτες σκέπασαν
την λάμψη και προμηνύεις κούραση
λύτρωση θα βρεις μονό όταν η φύση
φάρμακο σου προσφέρει την άνθιση .
Πως να 'ναι άραγε ο νέος Χρόνος;
Το μωρό που θα μαθαίναμε εμείς
να περπατά στην ευθεία της γης
ευτυχία, αγάπη, ειρήνη να μοίραζε
στους δώδεκα μήνες ζωής.
Πως να είναι άραγε ο νέος Χρόνος;
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΧΡΗΣΤΑΚΗ ΧΡΥΣΑ
1 σχόλιο:
Ευχαριστώ Σωτήρη!!!!!
Δημοσίευση σχολίου