Τα δικά σου μάτια....http://www.blurb.com/books/5039460-dreams

                                                                               21/09/2012
Τα δικά σου μάτια.
Τί μάτια τα δικά σου
τι χρώμα ζαφειρένιο,
θα ΄λεγα διαμάντια
ή κάτι ξεχασμένο.
Στο λήθαργο της φύσης
στο κύμα της σιωπής
της θάλασσας πετράδια,
στα βάθη της ψυχής.
Είναι αυτά τα μάτια
που πάντα με κοιτάζουν 
αγνά καρτερικά,
αστραφτερά νερά.
Πόσα αλήθεια βράδια 
θέλουν για να φωτίσουν
αυτά τα δυο σου μάτια ,
την δική μου την καρδιά.
                                         Σπηλιώτης Σωτήρης

                     ΕΡΓΟ ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ξέρεις....

                                                                                  20/09/2012



Ξέρεις,
αυτά τα μάτια είναι
σαν άρωμα,σταγόνες πάνω σ΄ένα
ανθισμένο δέντρο που ευωδιάζει
στη φύση.

Έχει το άρωμα της μηλιάς
του γιασεμιού
και του αγιοκλήματος
όλα μαζί .

Με ταξιδεύουν σε παραδείσου 
στιγμές
απλώνοντας την σκέψη
μέσα στου κορμιού το πάθος
μέσα στου μυαλού το λάθος
για ένα λεπτό.

Ξέρεις,
αυτά τα χείλη σαν κεράσια
είναι δικά σου
σαν μέλι που το ΄φτιαξαν
αγριομέλισσες 
πάνω στο ίδιο δέντρο.

Θέλω να κολλήσω τα δικά μου
και να ρουφήξω
όλη την γλύκα
όσα κεντριά κι αν μου πληγώσουν 
το στήθος.

Τα λαχταρώ για να πάω πιο γρήγορα
στο παράδεισο μαζί σου
τα μαλλιά σου ν΄ ανεμίζουν
ανάμεσα στα δάχτυλα μου
το κορμί παραδομένο
ν' ανασαίνει σαν τρομαγμένο
χελιδόνι μέσα στην αγκαλιά μου.

Είναι δικά σου όλα
αληθινά ή ψεύτικα,
εγώ θα ζήσω τις στιγμές
που ΄χω τόσο ανάγκη.

Το πρόσωπο σου θα ΄ταν για ΄μενα
μια μέρα μοναξιάς, θλίψης, έρωτα,
αν σε έβρισκα όμως
θα την άλλαζα με την ζωή μου, 
ξέρεις...

                                Σπηλιώτης Σωτήρης
                       ΕΡΓΟ   .........

Ειναι η βρόχη.......http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                                     17/09/2012


Είν΄ η βροχή
μια σκέψη αλαργινή
που καβαλά πάντα
τα σύννεφα στη ζήση.
Όπου βρει
απότιστη ξερή γη
εκεί τ΄ όνειρα 
θέλει να τα ποτίσει.
Κλειδιά σε πόρτες
της καρδιάς μα και του νου
σφραγίζουν πάντα,
της βροχής το ταξίδι.
Κλειδιά που χάνονται
σκουριασμένα στη ζωή
που οι χαρές δεν βρήκαν, 
ως την Δύση την πικρή.
Ταξιδεύοντας
ακολουθεί μονοπάτια λαμπερά
από χρυσόσκονη,
που καίει για να φωτίζει
τις καρδιές από τα παιδιά
που ΄χουν όνειρα, 
ατελείωτα πολλά.
Είν΄ η βροχή
αυτό που δένει όλη τη γη
με τους ουρανούς,
της θάλασσας την αλμύρα.
Όταν πέφτει
κεντάει την ψυχή
σ΄ ένα έργο
που ΄χει θλίψη, χαρά, ελπίδα.
Είναι η βροχή μια κλειδαριά
πού μας κρατάει σκεπασμένους
κάτω απ΄ αγγελικά φτερά,
πότε στην δυστυχία μας,
πότε ευτυχισμένους...



                                         Σπηλιώτης Σωτήρης

                  ΕΡΓΟ ΝΤΙΑΝΑ  ΝΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ

Θελω......,

                           16/09/2012


Θέλω πειρατής
να γίνω στο κορμί σου
ανεβαίνοντας από τα σχοινιά,
που πετάει η ψυχή σου.

θέλω ν΄ ανέβω
να σε κατακτήσω
από μια σκάλα 
να ΄ρθω στη ζωή σου.

Θέλω να γυμνώσω
το κορμί με χάδια
που θ΄ ακουμπάνε
την σκέψη σαν μάγια.

Αν δεν καταφέρω
να σε κατακτήσω
Κενταύρους θα στείλω 
να σε πολεμήσω.

Να κερδίσω έστω κάτι 
από το κορμί σου
αυτό που σε πλανεύει
όταν δεν είμαι ΄γώ μαζί σου.

Στην σκέψη σου να ΄μαι 
εγώ ο νικητής 
αφού δεν καταφέρνω
να ΄μαι του κορμιού σου
κατακτητής.

                                          Σπηλιώτης Σωτήρης

                 ΕΡΓΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΒΟΛΩΤΑ

Εργα του καλοκαιριου...

                                                                                       16/09/2012


Περιμένεις γυμνή
ένα καινούργιο καλοκαίρι
είσαι λουσμένη
με τα γαλάζια χρώματα 
της φύσης.

Ακουμπάς την πλάτη 
πάνω σε ένα τοίχο 
αναμνήσεων
είσαι κρεμασμένη 
σαν τον ήλιο ψηλά 
σ΄ ένα καρφί κι αφήνεις 
αχτίδες ηδονής
σε περαστικά βλέμματα.

Η διαδρομή σου πέρασε 
απ΄ τα πινέλα
σ΄ ένα στρώμα χρυσαφένιας
σκέψης.

Τώρα σε μια βιτρίνα  αγωνίας
θα σ΄ αφήσουν ακόμα
γυμνή παρέα
με θαλασσινά τοπία
ή τα χειμωνιάτικα έργα
θα πάρουν την θέση σου;

Εγώ σε είδα χθες
και σ΄ αγκάλιασα
η εικόνα σου με ταξίδεψε
κι έγραψα το  τελευταίο ποίημα
για τον φετινό ήλιο.

                                             Σπηλιώτης Σωτήρης

                    ΕΡΓΟ ΕΛΕΝΗ ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗ

Το φόρεμα του ουρανου...http://www.blurb.com/books/5039460-dreams

                                                                                15/09/2012
Το φόρεμα του ουρανού.
Λες και ΄ βαλε
ο ουρανός το φόρεμα του
για να κρύψει απ΄ τα στήθη,
τον γυμνό έρωτα του.
Χαραγμένες ιστορίες
στην καρδιά του
ξεσηκώθηκαν να φύγουν, 
από κοντά του.
Έτσι ντύθηκε  με σύννεφα 
κι άστρα
και πολέμησε την γη
κι όλα τα κάστρα.
Για να σώσει ιστορίες ερωτευμένων
και στιγμές ανθρωπινές ευτυχισμένων.
Λες και ΄ βαλε
ο ουρανός το φόρεμα του
για να κρύψει από τα στήθη, 
τον γυμνό έρωτα του.
Σήμερα θα ντύσω ουρανούς.

                                              Σπηλιώτης Σωτήρης

                  ΕΡΓΟ ΒΑΜΒΑΚΟΥΣΗ ΜΑΡΙΑ

Εξουσία της Γυναίκας...http://www.blurb.com/books/5039460-dreams

                                                                                                                                                  
              15/09/2012

Εξουσία της Γυναίκας.

Βρέχει και ΄σύ
χαμογελάς ειρωνικά
καθώς περνάς αρμονικά
ξέρεις ότι έχεις ομορφιά,
είσαι μακριά μου σιωπηλά.
Βρέχει, είναι σταγόνες
από χιλιάδες πρέπει
που ακουμπάνε 
στης καρδιάς μας
τον καθρέπτη.
Βρέχει, είναι ανάσες
που στολίζουνε τη σκέψη
καθώς  η δροσιά
μας αγκαλιάζει, του Σεπτέμβρη.
Βρέχει, εσύ περνάς
χωρίς ομπρέλα μουσκεμένη
χωρίς τα δικά μου όνειρα
που σ΄ είχανε κρυμμένη
σε σκοτεινά παραθυρόφυλλα,
όταν ήμασταν ερωτευμένοι.
Βρέχει, η απέναντι ομίχλη
θα κυριέψει το κορμί
κι αυτό το σπίτι θα με γλυτώσει 
από΄του νου μου,το ξενύχτι.
Βρέχει,του ουρανού 
τις στενοχώριες
καθώς του φθινοπώρου 
οι μπόρες μας οδηγούν ,
σε χειμωνιάτικες κρύες μοναχικές νύχτες.
Βρέχει κι οι σταγόνες
ξεδιάντροπα ακουμπάνε
το τατουάζ στον ωμό και στη μέση
αυτά που έλεγες ότι
ήταν δικά μου από του κορμιού σου, 
την απέραντη στοργή.
Βρέχει,είναι ο ιδρώτας
απ΄ του έρωτα την μέθη
που όταν μου αγκαλιάζει την σκέψη,
κόβει την αναπνοή.
Βρέχει...

                                           Σπηλιώτης Σωτήρης

                      ΕΡΓΟ ΒΑΜΒΑΚΟΥΣΗ ΜΑΡΙΑ