Ο Θεός του έρωτα....http://www.blurb.com/books/5045801

                                           04/08/2012

Ο Θεός του έρωτα.

Πάνω στο κορμί σου ταξιδεύω
τον θεό του έρωτα γυρεύω
είναι τόσο αληθινό,
που στην σκέψη μ΄ άφησε κενό.
Είπα να εξοπλίσω ένα καράβι
με σκληρούς άντρες από λιμάνι
να ΄χουνε τατουάζ στα στήθη,
να σε  βγάλουν από την λήθη.
Πάνω στις καμπύλες του κορμιού
ν΄αγγίξουν εσένα χαϊδεύοντας
οι άντρες του λιμανιού,
για τ΄ αντίκρισμα που ψάχνανε γυρεύοντας.
Όταν χορτάσουν οι βρώμικες καρδιές
θα γιορτάσουν με μέθη και ψευτιές
τέτοιο πάθος για να ΄ναι αληθινό
όταν ξυπνήσεις θα βρεις στον ώμο τον γυμνό
ένα τατουάζ που θα σημαδεύει ,
του κορμιού σου τον  νέο παλμό.
Μ΄ έναν του έρωτα μικρό θεό
πόσες φυλακές της σκέψης ανοίγουν
όταν της νιότης οι ορμόνες μας τυλίγουν
ποσά στήθη καίνε σαν φωτιά,
μέσα σ΄ ηφαίστεια κορμιά.
Τότε πειρατές μας δυναστεύουν
μας πουλάνε τα κορμιά μας και γυρεύουν
για του πάθους μας την άσβεστη φωτιά,
την ζωή μας να την έχουνε στην σκλαβιά.
Σήμερα για ΄σένα ταξιδεύω
πειρατές στις καμπύλες σου γυρεύω
να σε κατακτήσω θέλω θηλυκό
κι ας έχεις στον ώμο έρωτα τον θεό.
Μια σκέψη χάδι στο κορμί
ένα όνειρο πως ήμασταν μαζί
φλόγα καυτή του κορμιού σου η φωτιά,
με ξενύχτησε κι ετούτη την βράδια.

                            Σπηλιώτης Σωτήρης

                     ΕΡΓΟ ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΑΜΑΛΗ

Κοιτάς.....http://www.blurb.com/books/5045801

                                            02/08/2012

Κοιτάς.

Κοιτάς...
Μέσα το κορμί κοιτάς
με κλειστά τα μάτια
τσαλακωμένη η πουκαμισά που φοράς,
απ΄του έρωτα τ΄ ατέλειωτα τα χάδια.
Γυμνασμένα πόδια ηδονικά
αφήνεις να φαίνονται μονάχα
έκλεισες τα μάτια ερμητικά,
άφησες την σκέψη να λαχταρά.
Κίνηση σου δίνει η φωτιά
κίνηση που καίει τα σωθικά μου
μέσα στην ακίνητη μορφή,
να ΄βρισκα τα όνειρά μου.
Λάμψεις κι εκρήξεις του μυαλού
για ένα παθιασμένο κορίτσι
που κρύβει το πάθος της νυχτιάς,
καθώς επέστρεψε στο έργο σου στο σπίτι.
Ξημέρωμα το πάθος μου εδώ
χάνεται μαζί με τ΄ αστέρια
καθώς ένα φως Ανατολικό,
παίρνει από το κρεβάτι μου τα δυο σου χέρια.
Ύπνος μου χαϊδεύει το κορμί
το φως μου σφραγίζει την μορφή σου
έχοντας τα ματιά μου κλειστά, 
είμαι πάλι εγώ μαζί σου.
Κοιτάς...
Μέσα στο κορμί κοιτάς
με κλειστά τα μάτια
τσαλακωμένη η πουκαμισά που φοράς,
από του έρωτα τ΄ ατέλειωτα τα χάδια.

                              Σπηλιώτης Σωτήρης

                      

Ξέρεις θυμάμαι....http://www.blurb.com/books/5737336

                                          01/08/2012

Καθώς η ζέστη του Αυγούστου
σαν Άγγελου χάδι γεμίζει
το κορμί με μια καυτή υγρασία
μου ποτίζει το μυαλό την φαντασία.

Με ξαπλώνει σε μια παράλια
διπλά στο κύμα
αφήνει όλες τις σκέψεις
να δραπετεύσουν σ' άλλη ιστορία.

Ξέρεις θυμάμαι...

Αξίες μικρές αγωνίες τότε που 
απλοί αγωγιάτες στις αυλές σαν δώρα
ακουμπούσαν διπλά στις γλάστρες
ένα γάλα σε κάθε ξύλινη πόρτα.

Ραγισμένα μαρμαρά ψυχές
ανεβαίνανε σκαλιά οι ζωές
πίσω από παράθυρα κλειστά
μέσα από γρίλιες σκοτεινές.

Στου παράδεισου μας έλεγαν πάνε οι φωνές
καθώς στου Αυγούστου κυλούσαν οι καρδιές
μέσα από του Άϊ Γιάννη τις φωτιές
κάτω απ'  ασημένια φεγγάρια αναπνοές.

Σε λιμάνια αγάπης και σε βόλτες 
απογευματινές...

Ξέρεις θυμάμαι 
ότι αυτά είχαμε κι ήταν τόσο πολλά
όταν η πανσέληνος μας έλουζε την καρδία
κάτω από φεγγάρια μαγικά.

Όταν οι μάγισσες χορεύανε κοντά
στα βράδια του Αυγούστου με καμμένα κλαδιά...

Ξέρεις θυμάμαι...

Ότι αγάπησα άπλες καλές στιγμές
πρόσωπα από παλιές ζωές
κι απορώ σαν η Σελήνη με κοιτά
και βλέπω εγώ σ' αυτήν
όλα σαν όνειρα, καμιά φορά.

Ξέρεις θυμάμαι...

                         Σπηλιώτης Σωτήρης

Βρώμικα τριαντάφυλλα.....http://www.blurb.com/books/5045801

                                     30/07/2012

Βρώμικα τριαντάφυλλα.

Σε είδα κάτω να βλέπεις,
κι ακολούθησα το βλέμμα,
μήπως σου κλέψω τα μάτια,
και ΄δω και ΄γώ.
Κάποια στην γη σκορπισμένα,
διάφορα άνθη χαμένα,
που ΄καναν τη μορφή σου,
τριαντάφυλλα πεταμένα.
Βρώμικα τριαντάφυλλα, 
σκέψεις χαμένες ανέσεις, 
ναρκωτικά που ποτίζουν,
το δικό σου μυαλό.
Καλπάζουν οι πέτρινες 
κολλημένες απόψεις,
χαλασμένες ιδέες κι όψεις,
απ΄ τον σωρό.
Δεν κατάλαβες 
του νου τα πηγάδια, καθώς άπειρα χάδια,
σε πλουτίσαν με γάλα πικρό.
Στου φιδιού την σπηλιά αγναντεύεις,
καθώς άμοιρο πιστεύεις,
προς τα κάτω πως θα έβρεις
την καρδιά, τον πολιτισμό.
Κλέβεις ζωές από κάτω,
από πέτρινη πλάκα τάφο,
ξεραμένα βρωμικά τριαντάφυλλα,
που μυρίζουν ένα μέλλον νεκρό.
Κοντά στο ποτέ και στο πάλι
ένας βλέπει μια καρδία που χτυπάει,
ένα μέλλον που άδικα πάει
σε ψευτιές που σε 'φέραν εδώ.
Πόσα φίδια ακόμα αντέχω
να με τρυπάνε κι εγώ να τρέχω,
να μου δένουν τη σκέψη, τα μάτια,
μα εγώ ακόμα ν΄ αγαπώ..
Σ΄ είδα κάτω να βλέπεις
κι ακολούθησα το βλέμμα,
μήπως σου κλέψω τα μάτια, 
και ' δω και ΄γώ....
                           Σπηλιώτης Σωτήρης

                     ΕΡΓΟ ΡΗΓΑΚΗ ΘΩΜΑΙΣ

Έρως.....http://www.blurb.com/books/5045801

                                         21/07/2012

Έρως.

Στην άκρη του κόσμου
γεμάτη η αγάπη
χαϊδεύει το δάκρυ,
που κυλάει του πόνου.
Στην άκρη του κόσμου
απλώνεις τα πέπλα
χαϊδεύεις τα ξέφτια,
τ΄ άκαρδου χρόνου.
Στην άκρη του κόσμου
κρυμμένοι οι τρόμοι,\
στην άκρη του δρόμου,
στην άκρη του κόσμου.
Καθώς ξεκινάμε 
δυο δέντρα πεσμένα
ξέρα κιτρινισμένα,
στη γη ακουμπάνε.
Μαγικό σταυροδρόμι
σε παλάτια μας πάει
τον πόνο ξεχνάει,
η ζωή ξεκινάει.
Απόλυτος έρως
στην άκρη του δρόμου
στην άκρη του κόσμου, 
οι δυό μας μαζί ...
                                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                 ΕΡΓΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΗ ΣΟΦΙΑ

Φωτιά.....http://www.blurb.com/books/5737336

                                       20/07/2012

Φωτιά.

Φωτιά καλπάζει στο κορμί σου
περνάει δίπλα απ΄τη ψυχή
καίει όλη την δύναμη και γελάς
όταν τελειώνει η φυγή .

Γυμνή και σήμερα χαρίζεις
στην πρωϊνή την αύρα, την ηδονή σου
δεμένη πάνω σ' ένα άρμα
που τρέχει σ΄ όλες τις αισθήσεις.

Χαϊδεύοντας τα στήθη τους γοφούς
φιλώντας το κορμί σου
παίρνοντας όλη την κάψα
όλη την ορμή .

Μικρά σημάδια έμειναν 
πάνω σ΄ ένα πονεμένο πλάσμα
απ΄ του έρωτα τα δάκρυα
καθώς κάλυπτε η φωνή
το πάθος που έτρεχε μαζί .

Κορμιά φωτιές
στην κάψα του Ιούλη,
σκορπίζουν ηδονές 
καίουν καρδιές.

Αφήνουν τα κορμιά
αγκαλιασμένα στου έρωτα
τα μυστικά,πάνω σε σεντόνια 
λεύκα κι ασιδέρωτα.

Όταν χρώματα μπαίνουν 
στην άδεια ματιά σου
και χαλαρώνει το στήθος
η κοιλιά σου χαμογελάς
που 'μουν κοντά σου. 

Σ΄ όλο το κορμί σ΄ όλα τα κάστρα 
τα δικά σου φωτιά καλπάζει 
στο κορμί σου περνάει διπλά 
απ΄ την ψυχή καίει όλη 
την δύναμη και γελάς
όταν τελειώνει η φυγή .

                        Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                       εργο ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΑΚΜΑΚΟΓΛΟΥ

Τα Πρασινα Μάτια....http://www.blurb.com/books/5045801

                                      19/07/2012

Τα Πράσινα Μάτια.

Τα δικά σου μάτια
σκεφτόμουν χθές
πόσο άπορα είναι, 
μ΄ ελπίδες φθηνές.
Όταν είναι μονάχα
σ΄ ένα κόσμο που περνά
και ΄γώ δεν τα βλέπω,
γιατί είναι σεμνά.
Τα δικά σου τα μάτια 
τα βαθιά πρασινωπά
είπες να μου στερήσεις,
πήρες τα όνειρα τα κρυφά.
Έχεις τόσα διαμάντια
σε δυο μάτια χρυσά
που λαβώνουν και καίνε,
την δική μου καρδία.
Αρμενίζω σε κύμα 
σε βαθιά πέλαγα
όταν βλέπω ετούτη, 
την λαμπερή σου ματιά.
Δυο μαχαίρια που σχίζουν
που καρφώνουν τις σκιές
που χωρίζουν την σκέψη,
σε ιδέες καυτές..
Δε μπορώ ν΄ ανασάνω
ζω σε μια φυλακή
σ΄ ένα γυάλινο κόσμο,
σε σκουριασμένο κλουβί.
Όταν για απλή τιμωρία 
από ένα λάθος μπορεί
έφυγες σαν εικόνα ,
απ' την δική μου ζωή.
Για δυο πράσινα μάτια 
με χρυσές πινελιές
αναπνέω στα αστέρια ,
τις θεϊκές σου ματιές.
Εσύ λάμπεις το ξέρεις
και σκορπίζεις φωτιά
με τα πράσινα μάτια, 
στην δική μου καρδιά.
Έτσι απελπισμένος 
σε ψάχνω τώρα θεά
να με πάρεις σαν μια Εύα, 
από του παράδεισου την αγκαλιά.
Με τα μάτια εκείνα 
που ταξιδεύουν στο φως
θα ΄θελα να πετάξω,
να γίνω ήλιος χρυσός.
Ν΄ απλώσω αχτίδες
να σε κάψω κι εγώ
για να ΄χω αυτά τα μάτια,
σαν χρυσό ουρανό.
Τα δικά σου τα μάτια
αυτά τα πράσινα απλά
θέλω να το πιστεύεις ,
με κάνουν από φτωχό βασιλιά...

                                   Σπηλιώτης Σωτήρης

                    ΕΡΓΟ ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ