Τα όνειρα για το μέλλον είναι η ελπίδα της ζωής.....και έρχονται απο το παρελθόν Μακάρι να χάιδευαν οι λέξεις τα αισθήματα οι πράξεις το μυαλό και η αλήθεια να ήταν παράδεισος για εμάς τότε δεν θα γελάγαμε την ζωή θα γελάγαμε τον θάνατο.
Σάββατο 10 Μαρτίου 2012
Σε σκέφτομαι...http://www.blurb.com/books/5701303
10/03/2012
Ο έρωτας μας γέρασε
κάπου σταμάτησε να κτυπά
το ρολόι της καρδίας
και 'μείς χαθήκαμε
στο σύννεφο της λησμονιάς.
Θάλασσα από αισθήματα
βρήκαν ένα καινούριο καταφύγιο
στην Άνοιξη ενός νέου πρωϊνού
ενός ήλιου που ανατέλλει.
Όσο η ανάσα μου δροσίζει τα σωθικά
θα σε σκέφτομαι,
όσο η σκέψη μου θα υπάρχει
θα πνίγεται στην άβυσσο ενός λυγμού
κι όταν σβήσει το φως
ευτυχία αιώνια.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΑΚΗ ΦΡΟΣΩ
Ο έρωτας μας γέρασε
κάπου σταμάτησε να κτυπά
το ρολόι της καρδίας
και 'μείς χαθήκαμε
στο σύννεφο της λησμονιάς.
Θάλασσα από αισθήματα
βρήκαν ένα καινούριο καταφύγιο
στην Άνοιξη ενός νέου πρωϊνού
ενός ήλιου που ανατέλλει.
Όσο η ανάσα μου δροσίζει τα σωθικά
θα σε σκέφτομαι,
όσο η σκέψη μου θα υπάρχει
θα πνίγεται στην άβυσσο ενός λυγμού
κι όταν σβήσει το φως
ευτυχία αιώνια.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΑΚΗ ΦΡΟΣΩ
Δεν ξέχασα....http://www.blurb.com/books/5701303
10/03/2012
Δεν ξέχασα ακόμη τα γλυκά Φθινόπωρα,
τον βαρδάρη πίσω από τα παράθυρα
όταν τις ακακίες κουνούσε με μανία...
Τις στενές καμιναδες θυμάμαι να καπνίζουν
και κάποια Χριστούγεννα
που χτυπούσαν τα παγωμένα παιδικά πόδια
πάνω στα χιονισμένα πλακάκια
για να ζεσταθούν μέσα στα καφέ
κορδονάτα μποτίνια.
θυμάμαι ακόμα τις Κυριακές την Άνοιξη
το καινούριο πασχαλινό κοστούμι,
την κόκκινη γραβάτα με το λάστιχο,
τις κροτίδες με τα ασημιά πιστόλια
και τις αγνές παιδικές σκέψεις
που απλώνονταν
πάνω απ' τις αλάνες της Καλαμαριάς.
Όμορφες ανάμνησες τα Καλοκαίρια,
το σχολειό ξεχασμένο
τα πρωϊνά δοσμένα στον ύπνο
μέχρι ο ήλιος να σκληραίνει
την ασημένια υγρασία της κόρης.
Ανέμελο ξύπνημα και μετά μπάνιο
στην Αρετσού,
φάϊ το μεσημέρι κάτω από τα πεύκα
και πάλι παιγνίδια στην θάλασσα,
το βράδυ μύδια στην Σεβίλλη
κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι.
Ύπνο μετά κάτω από τ' αστέρια
πάνω σε μια κουβέρτα στην αυλή.
Δεν ξεχνάω ποτέ τα περασμένα
των παιδικών ονείρων
τότε που μυστηριακά η ευτυχία
ήταν ένα καθημερινό ξύπνημα.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ Παρτάλη Καίτη
Δεν ξέχασα ακόμη τα γλυκά Φθινόπωρα,
τον βαρδάρη πίσω από τα παράθυρα
όταν τις ακακίες κουνούσε με μανία...
Τις στενές καμιναδες θυμάμαι να καπνίζουν
και κάποια Χριστούγεννα
που χτυπούσαν τα παγωμένα παιδικά πόδια
πάνω στα χιονισμένα πλακάκια
για να ζεσταθούν μέσα στα καφέ
κορδονάτα μποτίνια.
θυμάμαι ακόμα τις Κυριακές την Άνοιξη
το καινούριο πασχαλινό κοστούμι,
την κόκκινη γραβάτα με το λάστιχο,
τις κροτίδες με τα ασημιά πιστόλια
και τις αγνές παιδικές σκέψεις
που απλώνονταν
πάνω απ' τις αλάνες της Καλαμαριάς.
Όμορφες ανάμνησες τα Καλοκαίρια,
το σχολειό ξεχασμένο
τα πρωϊνά δοσμένα στον ύπνο
μέχρι ο ήλιος να σκληραίνει
την ασημένια υγρασία της κόρης.
Ανέμελο ξύπνημα και μετά μπάνιο
στην Αρετσού,
φάϊ το μεσημέρι κάτω από τα πεύκα
και πάλι παιγνίδια στην θάλασσα,
το βράδυ μύδια στην Σεβίλλη
κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι.
Ύπνο μετά κάτω από τ' αστέρια
πάνω σε μια κουβέρτα στην αυλή.
Δεν ξεχνάω ποτέ τα περασμένα
των παιδικών ονείρων
τότε που μυστηριακά η ευτυχία
ήταν ένα καθημερινό ξύπνημα.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ Παρτάλη Καίτη
Ποιος...http://www.blurb.com/books/5701303
10/03/2012
Ποιος μπορεί να μην κλαψει
όταν μας ζαλίζει
του σκοταδιού τ' άγνωστο.
Ποιος μπορεί να μην θρηνήσει
όταν μια ζωή
φεύγει μακριά.
Ποιος δεν αγαπάει τον άνθρωπο
όταν μαγεύει την ζωή
με την ζωή του.
Όταν κάνει τον ήλιο θεό
το χώμα ομορφιά
την ανάσα υγεία και ζωντάνια.
Όταν αντικρίζει τα πάντα
με ένα χαμόγελο αγάπης
και με έρωτα πνοής.
Ποιος δεν θα θυμάται
έναν άνθρωπο
που ανακάλυψε την Αυστραλία
την δική του Αυστραλία.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΝΤΙΑΝΑ ΝΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ
Ποιος μπορεί να μην κλαψει
όταν μας ζαλίζει
του σκοταδιού τ' άγνωστο.
Ποιος μπορεί να μην θρηνήσει
όταν μια ζωή
φεύγει μακριά.
Ποιος δεν αγαπάει τον άνθρωπο
όταν μαγεύει την ζωή
με την ζωή του.
Όταν κάνει τον ήλιο θεό
το χώμα ομορφιά
την ανάσα υγεία και ζωντάνια.
Όταν αντικρίζει τα πάντα
με ένα χαμόγελο αγάπης
και με έρωτα πνοής.
Ποιος δεν θα θυμάται
έναν άνθρωπο
που ανακάλυψε την Αυστραλία
την δική του Αυστραλία.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΝΤΙΑΝΑ ΝΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ
Κυριακή 4 Μαρτίου 2012
Για πάντα...http://www.blurb.com/books/5701303
04/03/2012
Να μπορούσα να κρατήσω
τους χυμούς του κορμιού σου
για πάντα.
Να μπορούσα να αγκαλιάσω τα φίλια
μέσα σε Φυλακή με χρυσές αχτίδες
για πάντα.
Να μπορούσα την ανάσα σου
να ρουφούσα παίρνοντας την ζωή σου
για πάντα.
Το άγγιγμα σου να μπορούσα
να νιώθω στο κορμί μου
για πάντα.
Αιχμάλωτο το μυαλό
αγναντεύει τις μέρες
και σπαρταρά για ζωή
σ' αισθάνομαι.
Αν μπορούσα θα σ' άλλαζα
χρώμα απο τά φιλια
θα σου έδινα ένα βαθύ κόκκινο
χρώμα πάθους και έρωτα.
Σπηλιώτης Σωτήρης
Να μπορούσα να κρατήσω
τους χυμούς του κορμιού σου
για πάντα.
Να μπορούσα να αγκαλιάσω τα φίλια
μέσα σε Φυλακή με χρυσές αχτίδες
για πάντα.
Να μπορούσα την ανάσα σου
να ρουφούσα παίρνοντας την ζωή σου
για πάντα.
Το άγγιγμα σου να μπορούσα
να νιώθω στο κορμί μου
για πάντα.
Αιχμάλωτο το μυαλό
αγναντεύει τις μέρες
και σπαρταρά για ζωή
σ' αισθάνομαι.
Αν μπορούσα θα σ' άλλαζα
χρώμα απο τά φιλια
θα σου έδινα ένα βαθύ κόκκινο
χρώμα πάθους και έρωτα.
Σπηλιώτης Σωτήρης
Αγάπη...http://www.blurb.com/books/5701303
04/03/2012
Προσπαθώ να σου πω
δυο χιλιάδες σ' αγαπώ
δυο χιλιάδες σ' αγαπώ
κι ένα ψέμα.
Μα εσύ
με κρατάς σε απόσταση
και λυγώ
μα και πάλι σ' αγαπώ.
Όταν πια
μου χαρίσεις μια φορά
ίσως τότε
δεν αγαπάς διάφορα.
Ξενυχτώ κι αυτό
μου χαϊδεύει το μυαλό
κι όταν διπλά σου ξυπνώ
ότι σ' έγδυσα ξεχνώ.
Όχι εγώ μα εσύ
χθες το βράδυ πονηρή
κοιμήθηκες γυμνή
κι αυτό ήταν ψέμα.
Μα εγώ
όταν μου ήρθε να κοιμηθώ
μέσα σου ήμουν στο μυαλό
και στο ψέμα.
Προσπαθώ να σου πω
δυο χιλιάδες σ' αγαπώ
δυο χιλιάδες σ' αγαπώ
κι ένα ψέμα.
Σπηλιώτης Σωτήρης
εργο ΦΡΟΣΩ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΑΚΗ
Προσπαθώ να σου πω
δυο χιλιάδες σ' αγαπώ
δυο χιλιάδες σ' αγαπώ
κι ένα ψέμα.
Μα εσύ
με κρατάς σε απόσταση
και λυγώ
μα και πάλι σ' αγαπώ.
Όταν πια
μου χαρίσεις μια φορά
ίσως τότε
δεν αγαπάς διάφορα.
Ξενυχτώ κι αυτό
μου χαϊδεύει το μυαλό
κι όταν διπλά σου ξυπνώ
ότι σ' έγδυσα ξεχνώ.
Όχι εγώ μα εσύ
χθες το βράδυ πονηρή
κοιμήθηκες γυμνή
κι αυτό ήταν ψέμα.
Μα εγώ
όταν μου ήρθε να κοιμηθώ
μέσα σου ήμουν στο μυαλό
και στο ψέμα.
Προσπαθώ να σου πω
δυο χιλιάδες σ' αγαπώ
δυο χιλιάδες σ' αγαπώ
κι ένα ψέμα.
Σπηλιώτης Σωτήρης
εργο ΦΡΟΣΩ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΑΚΗ
Έρωτας....http://www.blurb.com/books/5701303
04/03/2012
Πέφτουν μικρές φωτεινές στάλες
και λάμπουν
ακούγονται σαν χτύπος της καρδίας
στους τοίχους και στα φύλλα.
Αγκαλιάζουν τα πάντα δίνοντας φως
μέσα απ' ένα σκοτεινό ουρανό,
τόσα σύννεφα πετούν χαμηλά
κάνοντας παιχνίδια τις ψυχές.
Βρέχει μάλλον έρωτα ναι
σκέφτομαι το χθες με λύπη
μα η μορφή σου, η σκέψη σου
με πηγαίνουν άλλου.
Με πετούν πάνω από σύννεφα
που χορεύουν πάνω από στάλες βροχής
γλιστρούν μέσα στα σωθικά ,
με γιατρεύουν και με ταξιδεύουν.
Αγκαλιάζω το σύμπαν
ακούγοντας την βροχή,
ποσό μεγάλη μπορεί να 'ναι μια σταγόνα
όταν αγκαλιάζει μια καρδιά.
Μπορεί να γεννήσει έναν έρωτα
το μικρό έρωτα μου...
Σπηλιώτης Σωτήρης
Πέφτουν μικρές φωτεινές στάλες
και λάμπουν
ακούγονται σαν χτύπος της καρδίας
στους τοίχους και στα φύλλα.
Αγκαλιάζουν τα πάντα δίνοντας φως
μέσα απ' ένα σκοτεινό ουρανό,
τόσα σύννεφα πετούν χαμηλά
κάνοντας παιχνίδια τις ψυχές.
Βρέχει μάλλον έρωτα ναι
σκέφτομαι το χθες με λύπη
μα η μορφή σου, η σκέψη σου
με πηγαίνουν άλλου.
Με πετούν πάνω από σύννεφα
που χορεύουν πάνω από στάλες βροχής
γλιστρούν μέσα στα σωθικά ,
με γιατρεύουν και με ταξιδεύουν.
Αγκαλιάζω το σύμπαν
ακούγοντας την βροχή,
ποσό μεγάλη μπορεί να 'ναι μια σταγόνα
όταν αγκαλιάζει μια καρδιά.
Μπορεί να γεννήσει έναν έρωτα
το μικρό έρωτα μου...
Σπηλιώτης Σωτήρης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
02/07/2012 Στα σκαλοπάτια τ΄ ουρανού στην αγκαλιά του φεγγαριού κοντά σε μία λάμψη, μο...