20/06/2012
Ανέντιμες σκέψεις στην ίδια την πόλη
καθώς μας χαράζουν καρδία και μυαλό
ζητιάνοι κοιμούνται σ΄ άδειο χαρτόνι
μ΄ άδειο χαμόγελο δίχως ένα σκοπό.
Σκουριά και τσιμέντο αέρας που βράζει
καμμένες ελπίδες οξυγόνο που βρωμά
σοκάκι αδιέξοδο πουθενά που δεν βγάζει
η κάψα σκοτώνει την ελπίδα ξανά.
Φανάρια στους δρόμους αλλάζουν την σκέψη
τώρα θυμώνει, τώρα ευαίσθητα κοίτα
αυτούς τους μικρούς σαλτιμπάγκους διώχνει
που η πείνα τους έχει στα φανάρια κοντά.
Ανέντιμες είναι οι μικρές αγωνίες
αυτές που αλλάζουν το κάθε λεπτό
καθώς χάσαμε την αγάπη, τις ευαισθησίες
άξιες που ανθίζουν την καρδία το μυαλό.
Εκεί τυλιγμένοι με ένα άρωμα λάσπης
με ρούχα σχισμένα ακριβά και φθηνά
μας δίνουν εικόνα στης σκέψης το μάτι
καθώς από κάδους αγοράζουν φαγητά.
Λυπάμαι και ντρέπομαι και λογαριάζω
καθώς κατεβαίνω κι άλλα σκαλιά
ποτέ η μοίρα μου θα ανοίξει το δρόμο
και σε ΄μενα για πάντα, για μια τέτοια άγρια νυχτιά.
Λυπάμαι...
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ
Ανέντιμες σκέψεις στην ίδια την πόλη
καθώς μας χαράζουν καρδία και μυαλό
ζητιάνοι κοιμούνται σ΄ άδειο χαρτόνι
μ΄ άδειο χαμόγελο δίχως ένα σκοπό.
Σκουριά και τσιμέντο αέρας που βράζει
καμμένες ελπίδες οξυγόνο που βρωμά
σοκάκι αδιέξοδο πουθενά που δεν βγάζει
η κάψα σκοτώνει την ελπίδα ξανά.
Φανάρια στους δρόμους αλλάζουν την σκέψη
τώρα θυμώνει, τώρα ευαίσθητα κοίτα
αυτούς τους μικρούς σαλτιμπάγκους διώχνει
που η πείνα τους έχει στα φανάρια κοντά.
Ανέντιμες είναι οι μικρές αγωνίες
αυτές που αλλάζουν το κάθε λεπτό
καθώς χάσαμε την αγάπη, τις ευαισθησίες
άξιες που ανθίζουν την καρδία το μυαλό.
Εκεί τυλιγμένοι με ένα άρωμα λάσπης
με ρούχα σχισμένα ακριβά και φθηνά
μας δίνουν εικόνα στης σκέψης το μάτι
καθώς από κάδους αγοράζουν φαγητά.
Λυπάμαι και ντρέπομαι και λογαριάζω
καθώς κατεβαίνω κι άλλα σκαλιά
ποτέ η μοίρα μου θα ανοίξει το δρόμο
και σε ΄μενα για πάντα, για μια τέτοια άγρια νυχτιά.
Λυπάμαι...
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου