Φαρος.....http://www.blurb.com/books/5737336

                                         29/06/2012


Ο Φάρος κάπου εκεί μες στο αιγαίο
μπορεί και το Ιόνιο να φυλά
την θάλασσα ολόγυρα αγναντεύει
αυτήν την θάλασσα που αιώνια κοιτά.

Σύμβολο και φρουρός  προστατεύει
τις άγριες νυχτιές στη  σκοτεινιά
σαν  μανά που ΄χει πολλά παιδιά
ταξιδιώτες  που ΄ρχονται από μακριά.

Φωτίζει ένα άγριο τοπίο
που ΄χει βράχια άγρια μυτερά
διώχνει μακριά όλα τα καράβια
μένοντας σε μια μαύρη ξεχασιά.

Μα έχει φίλους τον αέρα
τα ταξιδιάρικα και θαλασσινά πουλιά
κι όλα τα δυνατά μελτέμια
που δροσίζουν αυτήν την κολασμένη μοναξιά.

Αμέτρητες ευχές τον συνοδεύουν
καθώς  το φως του  με ασφάλεια μας οδηγά
σε μαγικά νησιά  και σε λιμάνια
που η γη μας ξαποσταίνει μας ξέχνα.

                               Σπηλιώτης Σωτήρης
                     ΕΡΓΟ  ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ

Αιγαίο....http://www.blurb.com/books/5045801

                                       27/06/2012
Αιγαίο...

Τι λόγια να πω για σένα;
Όλο το Αιγαίο είσαι ΄σύ
γεμάτο ακρογιάλια
 με χρυσή άμμο,
το δικό σου κορμί.
 Η σκέψη σου 
γαλάζια σταγόνα
ακουμπά πάνω 
σε χιλιάδες κύματα σ΄ εμενα,
βρέχοντας τις ζωτικές σου αισθήσεις.
Γοργόνες αφήνουν ανέμελα κορμιά,
πάνω σε βράχια σε μικρά νησιά,
παίζοντας μαζί σου, 
πάνω στο κορμί σου.
Τι λόγια να πω για σένα; 
Όλο το Αιγαίο είσαι ΄σύ
τα ματιά σου λίμνες σε σπηλιές,
τα χείλη σου μεγάλα κύματα,
το πρόσωπο σου αέρας δροσιάς,
η σκέψη σου όταν αγαπάς, 
φουρτούνα άγριος βοριάς.
Όλο το αιγαίο είσαι ΄σύ,
όταν τα καλοκαιριά
μπουνάτσες και μελτέμια, 
μας ταξιδεύουν σε αμόλυντα νερά.
Σε ζωγραφιές νησιά,
μ' άσπρα σπίτια λαμπερά
σ΄ εκκλησιές που ΄χουν ίσως μαγικά,
το ίδιο γαλάζιο με τα μπλε νερά.
Εκεί που δελφίνια και παιδιά
εκεί που νεράϊδες και ξωτικά
σέρνουν τις σκέψεις σε χορό
πάνω στου κορμιού σου τον παλμό.
Στο άτακτο Αιγαίο
σ΄αυτόν τον βαθιά γαλάζιο τον Θεό
Τι λόγια να πω για σένα; 
Που με ταξιδεύεις το καλοκαίρι
αγκαλιά με το κορμί σου
σε ξωτικές παραλίες γυμνές
εκεί που λιάζονται οι θεές,
κάτω από αλμύρες κάτω από σκιές.
Αγκαλιά με τον έρωτα το πάθος
βγάζοντας μικρές άναρθρες φωνές.
Τι λόγια να πω για σένα;
Όταν η φωτιά σου καίει το καλοκαίρι
κάνοντας το Αιγαίο ,
μονό δικό μου ταίρι.
Τι λόγια να πω για εσένα...

                         Σπηλιώτης Σωτήρης
                         ΕΡΓΟ ΒΟΥΛΑ ΛΑΔΟΥΚΑΚΗ

Ταγκό.....http://www.blurb.com/books/5737336

                                   26/06/2012


Μόνος χόρευε ένα Ταγκό,
η καρδία ψάχνει 
για κόκκινα τριαντάφυλλα
κάτω απ΄ ένα φεγγάρι καλοκαιριού.

Μόνος χόρευε ένα ταγκό,
θέλω να σ΄ αγκαλιάσω 
ο ίδρωτας να γεμίσει τα κορμιά
να τα ενώσει να τα ενώσει
θέλω να σ΄ αγκαλιάσω.

Θέλω, θέλω πολύ.
Η καρδία μας να γίνει ένα τριαντάφυλλο,
η καρδία μας να γίνει ένα τριαντάφυλλο.

Θέλω, θέλω πολύ.
Είναι η καρδία ένα απίθανο όνειρο, όταν αγάπα.
Είναι η καρδία ένα ταξίδι που μεθά, από έρωτα.

Είναι η καρδία ένας έρωτας
με ροζ τριαντάφυλλα,
άφησε σ΄ έμενα ψυχή μου
τα καλοκαιρινά σου όνειρα.

Άφησε με να γίνω ο άγγελος
του κορμιού σου
άφησε το άφησε το.

Μόνος χόρευε ένα ταγκό,
μόνος χόρευε ένα ταγκό,
θέλω να σ΄ αγκαλιάσω,
να σε γεμίσω φιλιά,
είν΄ η καρδία ένα ταξίδι
που μεθά απ΄ έρωτα.

Μόνος χόρευε ένα ταγκό
μόνος χόρευε ένα ταγκό
στο κόκκινο φεγγάρι.

                          ΕΡΓΟ ΡΗΓΑΚΗ ΘΩΜΑΙΣ

                          
                                  Σπηλιώτης Σωτήρης

Κύματα....http://www.blurb.com/books/5737336

                                             20/06/2012


Ζωγράφισες την Θάλασσα
της καρδιά σου,
τα κύματα αγκάλιασαν
το κορμί και στροβίλισαν
όλα τα θέλω κοντά σου.

Άφησες το κορμί
να παρασυρθεί
απ΄ το πάθος,
απ΄ την αλμύρα,
απ΄ του έρωτα το χάδι,
απ΄ την ηδονή.

Κι ήταν ένα κύμα 
όλο αυτό
που αγκάλιασε το κορμί
σε χορό θεϊκό.

Εκεί, ένα φεγγάρι
κρυφοκοίταζε τον έρωτα,
άπλωνε τις αχτίδες
και χάϊδευε τα κορμιά
καθώς τα ΄λουζαν τα στοιχειά 
τα πάθη κι εκείνες 
οι μικρές σταγόνες.

Εκείνες που λάμπανε 
ασημιές πάνω στα στήθη
κι ήταν ένα κύμα όλο αυτό
το πρώτο κύμα από τα δυο,
αυτό που σ΄ εξάντλησε,
αυτό που σε πλάνεψε,
αυτό που σε ταξίδεψε
σ΄ αλήθειες και ψέματα.

Αυτό το κύμα που ΄δωσες
την ψυχή σου το κορμί σου 
τον έρωτα σου
παίρνοντας ένα νέο 
μαθαίνοντας ένα νέο
παραδίνοντας  ένα νέο.

Σ΄ αυτό το πρώτο κύμα 
της ηδονής
γνωρίζοντας ίσως ότι πίσω
ερχόταν κι άλλο
κι  άλλα πολλά.

Έτσι ζωγράφισες τη θάλασσα 
της καρδίας σου...

                                                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                    ΕΡΓΟ ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ

Ανεντιμες........http://www.blurb.com/books/5737336

                                           20/06/2012


Ανέντιμες σκέψεις στην ίδια την πόλη
καθώς μας χαράζουν καρδία και μυαλό
ζητιάνοι κοιμούνται σ΄ άδειο χαρτόνι
μ΄ άδειο χαμόγελο δίχως ένα σκοπό.

Σκουριά και τσιμέντο αέρας που βράζει
καμμένες ελπίδες οξυγόνο που βρωμά
σοκάκι αδιέξοδο πουθενά που δεν βγάζει
η κάψα σκοτώνει την ελπίδα ξανά.

Φανάρια στους δρόμους αλλάζουν την σκέψη
τώρα θυμώνει, τώρα ευαίσθητα κοίτα
αυτούς τους μικρούς σαλτιμπάγκους διώχνει
που η πείνα τους έχει στα φανάρια κοντά.

Ανέντιμες είναι οι μικρές αγωνίες
αυτές που αλλάζουν το κάθε λεπτό
καθώς χάσαμε την αγάπη, τις ευαισθησίες
άξιες που ανθίζουν την καρδία το μυαλό.

Εκεί τυλιγμένοι με ένα άρωμα λάσπης
με ρούχα σχισμένα ακριβά και φθηνά
μας δίνουν εικόνα στης σκέψης το μάτι
καθώς από κάδους αγοράζουν φαγητά.

Λυπάμαι και ντρέπομαι και λογαριάζω
καθώς κατεβαίνω κι άλλα σκαλιά
ποτέ η μοίρα μου θα ανοίξει το δρόμο 
και σε ΄μενα για πάντα, για μια τέτοια άγρια νυχτιά.

Λυπάμαι...

                           Σπηλιώτης Σωτήρης
                     ΕΡΓΟ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ζέστη...

                                   19/06/2012

Ζέστη που ζει μέσ΄ στην ψυχή και στο μυαλό
ζέστη κρυμμένη μέσα σε συρτάρια
δε μ΄ αφήνει αυτό που θέλω να σας πω
αυτό που ΄κανε τη ζήση μας αντάρα.

Αιχμάλωτος λαός γι΄ ακόμη μια φορά
στους ξένους που για σύμμαχοι περνάνε
μέσα σε μια Ευρώπη που πεινά
μέσα σε μια Ελλάδα πού περήφανα αγωνιά.

Χάθηκαν πάλι ανθρώπινες ζωές
άξιες της Ελληνικής περηφάνιας
χάθηκε η ελπίδα που ζούσε στο χθες
της συντροφιάς ,της αγωνίας ,
της θρησκευτικής κατάνοιας.

Αλλόθρησκοι στο χρήμα πουλημένοι εχθροί
μαζί με κάποιους τοπικούς προδότες
επίθεση μας ΄καναν
και σκλάβωσαν την χώρα αυτή
που γέννησε θεούς,  
που δεν πέθαναν που ζουν σε μύθους ,
σε αγώνες και στην αληθινή ζωή.

Ζέστη που το αίμα στέλνει απ΄ το κορμί
αισθήματα οργής για την ιερή γη μας
και στο μυαλό που βλέπει με μάτια κλειστά
όταν ονειρεύεται την Ελλάδα να νικά.

Αίμα κι οργή κουρνιάζει στη ψυχή
που ανακατώνεται  με μια νέα ελπίδα
για τους υπευθύνους στην νέα κατοχή
γι΄ αυτά που χάσανε οι Έλληνες την χιλιετηρίδα.

Ξεχνούν  νομίζω φαίνεται οι λαοί
πως όταν σκάσουν των Ελλήνων οι ψυχές
δεν είναι άνθρωποι που γίνονται λιοντάρια
μονό είναι θεοί του Λεωνίδα παλικαριά.

Ποσό λυπάμαι που εκεί μας οδηγούν
να βάλουμε Αλέξανδρους πάλι να κατακτήσουν
αυτούς τους άμοιρους βάρβαρους λαούς
που θηλυκά κι ανάπηρους έβαλαν να μας κυβερνήσουν.

Τον ήλιο όταν στα μάτια τον κοιτώ
ένα θάρρος μου θαμπώνει  την καρδία μου
σκέφτομαι τις ύαινες που βάλανε σκοπό
να κλέψουνε την πατρίδα μου τα ιδανικά μου.

Ζήστε και ΄σείς κι αφήστε κι εμάς
ειρηνικά να ζήσουμε μαζί σας
για μιαν ελπίδα ότι θα ΄σαστε καλά 
για μιαν ελπίδα να ΄χει η άμοιρη ζωή σας.

Βάρβαροι, άπιστοι κι άχρηστοι λαοί
μην έχετε ελπίδα ότι την προδοσία την ξεχνάμε
ούτε την άλωση της Πόλης ποτέ αυτή
ούτε της Μικράς Ασίας την καταστροφή
και ποτέ  μα ποτέ την γερμανική την κατοχή.

Ένας Άρης, ένας Αλέξανδρος έχουν γεννηθεί
και με το ζόρι τους κρατάμε,μην ξεχνάτε
γιατί δεν ξέρετε τον μπελά που θα σας βρει
όταν το αίμα σας στην γη μας θα κοιμάται.

Είναι στα αλήθεια μια ζέστη που κρατά
ακόμα των Ελλήνων τις ελπίδες
ότι θα καταλάβετε εσείς εκεί μακριά
ότι δεν παίζουν, με των αρχαίων τα παιδιά.

Ζέστη που ζει μέσα στην ψυχή και το μυαλό
ζέστη κρυμμένη μέσα στα συρτάρια
δεν με αφήνει να σας πω το μυστικό
αυτό που θα κάνει σύντομα  την ζωή σας αντάρα.
                                Σπηλιώτης Σωτήρης

                                εργο  ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ  Δ   ΡΑΠΑΝΤΖΙΚΟΥ

                        

Μάτια μπλε....http://www.blurb.com/books/5737336

                                          14/06/2012

Είναι τόσο 
έντονη η ματιά σου
λες και προσπαθεί να κρύψει
ένα χείμαρρο από δάκρυα 
η καρδία σου.

Καθώς απ΄ τα χείλη σου
έρωτας και φλογισμένα βέλη
λόγια λένε για τον θάνατο 
της αγάπης σου
για την συμφορά σου.

Μήνες με κοιτάζεις
καθώς η αγωνιά μου 
απλώνεται πάνω 
σ΄ένα μήνυμα
γι΄ αυτά που γράφω.

Είμαι αιχμάλωτος
στη σκέψη σου, στα μάτια σου,
στα μπλε σου μάτια
και περιμένω να σ΄ αρέσω και σήμερα
καθώς  τα μεσάνυχτα κυλάνε αργά.

Είναι η αγωνιά μου
ένα τέρας που ξεσκίζει
την απαλή μεμβράνη 
της σκέψης όταν κάθομαι 
στο θρανίο απέναντι σε ΄σάς
με τα λόγια μου.

Προσπαθώ να πολεμήσω
με νύχια φαγωμένα μέσα στο τούνελ
της ποίησης απέναντι σ΄ όνειρα
σ΄ οπτασίες που ζουν ανάμεσα
σε φαντασίες για τον  έρωτα 
και τον θάνατο.

Είναι τόσο
έντονη η ματιά σου
λες και προσπαθεί να κρύψει
ένα χείμαρρο από δάκρυα
η καρδία σου.

Καθώς απ΄ τα χείλη σου έρωτας 
και φλογισμένα βέλη λόγια  λένε 
για το θάνατο της αγάπης σου 
για την συμφορά σου.

                       Σπηλιώτης Σωτήρης

                                             ΕΡΓΟ ΑΝΑΡΓΥΡΩ ΣΤΑΜΟΥΛΟΥ

                    

Χίλιοι ήλιοι....

                                         13/06/2012


Όταν μονός σε σκέφτομαι
κάτι άγριο με πλημμυρίζει
νιώθω σαν να καίγομαι
αίσθημα άγνωστο μ΄ αγγίζει.

Στιγμές παλιές μου ΄ρχονται
ξανά στην θύμηση μου
ο κόσμος γύρω χάνεται
εσύ ΄σαι η ζωή μου.

Τα ματιά σου αστράφτουνε
σαν χίλιοι ήλιοι τώρα
και στη ψυχή μου λάμπουνε
μέσα στ΄ όνειρα μου όλα.

Τα λόγια σου τ΄ αγαπητά,
στ΄ αυτιά μου θεία βουΐζουν
στην θλίψη μου φέρνουν χαρά
εσένα με χαρά μου θυμίζουν.

Κι όταν πάλι ω θεοί
τα χέρια σου θυμάμαι
που ηδονικά σ΄ όλο το κορμί
χάδια τρέλα κερνάνε
βρίσκω τόσο γλυκεία την ζωή
που απέραντη θέλω νά ΄ναι.

Έτσι περνάω με τον καιρό
και ΄σύ μες την ψυχή μου
τον θρόνο έχεις τον χρυσό
με στέμμα την ζωή μου.

                                 Σπηλιώτης Σωτήρης

                              εργο  ΕΥΑ ΚΟΥΣΤΕΡΗ  ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ    

Θέλω....http://www.blurb.com/books/5737336

                                        12/06/2012


Θέλω να καταλάβω  απόψε 
πόσο τελικά με αγαπάς
θέλω να μαζέψω όλα τα ερείπια
από τα καθημερινά ταξίδια που με πας.

Η ζέστη όμως σε κάνει ν΄ αντιδράς,
με σπρώχνεις νευρικά και λες 
μωρό μου μην με ακουμπάς,
σκουπίζεις τον ίδρωτα
απ΄τον λαιμό σου και φυσάς.

Παίζει το μυαλό μου με την καρδιά
πετάνε μαχαιριά από μακριά
μα ΄γώ σε βλέπω ακόμα σαν θεά 
με λουλούδια στα μοιραία σου μαλλιά.

Θέλω να σου θυμίσω παλιές στιγμές
τότε που για ΄μάς οι αναφορές 
ήταν μονό θύμισες γλύκες
μ΄ αρώματα στην σκέψη μ΄ ομορφιές.

Σκόνη άπλωσε πάνω στις ζωές
θολή η σκέψη ταξίδεψε πολλές φορές
καλπάζοντας όλα τ΄ ατίθασα όνειρα
βάζοντας τα θέλω μέσα σε σάπιες καραβιές.

Θέλω να καταλάβω απόψε
ποσό τελικά μ΄ αγαπάς
θέλω να μαζέψω όλα τα ερείπια
απ΄ τα καθημερινά ταξίδια που με πας!

                       Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                 ΕΡΓΟ ΒΟΥΛΑ ΛΑΔΟΥΚΑΚΗ

Θα μπορούσα......http://www.blurb.com/books/5737336

                                        12/06/2012


Θα μπορούσα άραγε
να βάψω τα χείλια σου
στο χρώμα που σ΄ αρέσει 
το κόκκινο.

Να μην αφήσω την σκέψη σου
να παίξει χαραμίζοντας 
την ομορφιά
της ηλικίας σου.

Δε σ΄ αφήνω να προσβάλεις
αυτό που ΄δα ΄γώ σε ΄σένα
όσο κι αν τα τραίνα
σου στέλνουν μηνύματα
ότι έκλεισε ο σταθμός
εγώ βλέπω τι λένε 
τ΄ αστέρια κι ο ουρανός. 

Ένα σμήνος μέλισσες
επέλεξε να σου χαρίσει
καινούρια εικόνα 
στοχεύοντας μέσα σου
έτσι άφησε να πετάξουν 
οι έγνοιες έτσι άφησε 
να πετάξουν οι νεράϊδες,
σ΄ ένα πήλινο σπίτι 
στον ουρανό.

Έτσι, έπλασε πάλι η φύση
την ομορφιά της ηλικίας σου.

Είσαι τόσο όμορφη 
όσο σε βλέπω ΄γώ...

Είσαι τόσο όμορφη 
όσο σε πλάθω ΄γώ...

Είσαι τόσο όμορφη
όσο σε σφίγγω κοντά μου
γι΄ έναν ακόμη χορό...

Είσαι τόσο όμορφη
όταν η σκέψη σου
σε βλέπει έτσι.

Τότε είσαι όμορφη.

Θα μπορούσα άραγε 
να βάψω τα χείλια σου
στο χρώμα που σ΄ αρέσει 
το κόκκινο...

                        Σπηλιώτης Σωτήρης
                      
                      ΕΡΓΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΗ  ΣΟΦΙΑ

Ο Πϊνακας....http://www.blurb.com/books/5737336

                                         10/06/2012


Περπάτησα μονάχος
με τις σκέψεις 
πως η καρδιά δεν θεραπεύεται
με λέξεις μες του μυαλού αυτήν 
την ιστορία
είδα εσένα μ' ένα έργο σου
την παράλια.

Η ομίχλη σκέπαζε τα χρώματα 
της ψυχής
άγρια κύματα τ΄ αρώματα 
της ζωής,
ασπρα πουλιά που πετούσαν 
εκεί κοντά
δεν είχαν βρει την ελπίδα 
πουθενά.

Μάλλον εσύ θα ΄πρεπε 
μικρή 
να ΄σουν μέσα στο έργο
στην ζωγραφική 
μαζί με του νου σου 
τις γοργόνες,
εκεί που τα χέρια από την καρδία σου
έδιναν εικόνες,

είδα ΄γώ την δική σου 
την μορφή σε μια θάλασσα 
ομίχλης σκοτεινή
που  κύματα της άγγιζαν 
μια άγνωστη 
για ΄σένα γη...
                                Σπηλιώτης Σωτήρης

                  ΕΡΓΟ ΕΛΕΝΗ ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗ

Κραυγή...http://www.blurb.com/books/5737336

                                           05/06/2012

Οι ψίθυροι της σκέψης
αγγίζουν το τέλειο 
όταν τα παραδομένα
όνειρα σας είναι εικόνα.

Ανεμίζουν σαν ανεμόμυλοι
τα χέρια σας και πλέκουν
τ΄ απαλά χρώματα 
σ΄ ατέλειωτες στάσεις.

Εκεί θα συναντήσουν
ή την φωτιά της συνείδησης,
ή τον ψίθυρο της σκέψης,
παραδομένα στους αιώνες.

Έτσι κάποιοι αργότερα
θα καταλάβουν απ΄ τα έργα σας 
ότι ο έρωτας, η αγάπη, η καλοσύνη
η τέχνη της ζωής μας, δεν διαφέρει
στο παρελθόν και στο μέλλον.

Δεν είναι ψίθυρος μα κραυγή...

                                Σπηλιώτης Σωτήρης
                                                ΕΡΓΟ ΧΡΥΣΑ ΧΡΗΣΤΑΚΗ