Ώρες.......http://www.blurb.com/books/5718198

                                        01/05/2012


Οι δικές σου ώρες,
είναι αυτές που κρατάς
κρυμμένες εκεί πίσω
απ΄ όλα τα καθημερινά.

Θέλω να δω πως ξεκινάς
είπα και θυμήθηκα 
ποσό απλό είναι...

Οι δικές σου ώρες,
είναι οι ώρες της δημιουργίας
οι ώρες που το σύμπαν
υποκλίνεται σε δυο χέρια, 
ένα μυαλό, ένα πνεύμα...

Τότε που όλα ησυχάζουν
και δίνονται οι ευκαιρίες
να παίξουν τ΄ αγγελάκια
της τέχνης, του πάθους, 
της φαντασίας...

Τότε που κύματα δημιουργίας
μας αγκαλιάζουν
και μας πηγαίνουν άλλου,
εκεί που η ζωή κι ο θάνατος
δεν υπάρχει, 
εκεί που ζούνε οι αθάνατοι.

                     ΕΡΓΟ ΝΑΣΙΑΚΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

                                   Σπηλιώτης Σωτήρης

Εγω......http://www.blurb.com/books/5718198

                                    29/04/2012


Εγω τι έχω να πω
πως να μιλήσω για 'σάς
μόνο να θυμώσω ίσως,
Mα μπορώ;

Μπορώ ν' απλώσω τα χέρια
να σας αγκαλιάσω όλες
ν' απλώσω την σκέψη μου
πάνω σας
και κάθε δροσοσταλίδα 
πνοής μου να αγκαλιάσει 
την αληθινή ψυχή σας..

Αν μπορέσατε να μου χαρίσετε
τ' άνθη τα κορμιά σας 
την σκέψη σας
από 'κείνα τα βράδια,
τα βράδια  δημιουργίας
από 'κείνα τα βράδια
τα κουρασμένα
που τα πρόσωπα σας ακουμπούν
με τα χρώματα τους αγγέλους
και λεπτά κύματα αγωνιάς 
αφήνουν στα μέτωπα σας
την φωτεινή ένταση της ανατολής
καθώς χρυσαφένια σας αγκαλιάζει.

Εγώ τι έχω να πω,
μονό να θυμώσω 
ίσως μπορώ,
που εσείς δεν είμαι 'γώ...

                           Σπηλιώτης Σωτήρης

                      ΕΡΓΟ ΝΑΣΙΑΚΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

Τυφλός...http://www.blurb.com/books/5718198

                                           27/04 2012


Της καρδιάς μας Θεέ 
εσύ του κόσμου δημιουργέ
τελευταία μου προσευχή
στα ματιά μου κάνε να 'ναι όλοι καλοί..

                                    Σπηλιώτης Σωτήρης


                     ΕΡΓΟ  ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ  ΡΟΥΛΑ

Άνθισε...http://www.blurb.com/books/5718198

                                            27/04/2012


Άνθισε η σκέψη του κόσμου
ομορφιά καταιγίδας μας πλάνεψε
γαληνή ομορφιάς μας θωπεύει
γελώντας ειρωνικά την κατάντια.

Ποτίζεις μ' ανθόνερο την αγάπη
αντί για ρόδα ανθίζει φαρμάκι
ειρωνεία και μίσος κράτα στα χέρια
δεν υπάρχει καρπός μόνο μιζέρια.

Άνθισε η σκέψη του κόσμου
τα μπουμπούκια μαύρα περιστέρια 
με νύχια γαμψά μάτια προδότη
πετούν στο τέλος με δεμένα χέρια.

                              Σπηλιώτης Σωτήρης

    

                     ΕΡΓΟ ΒΛΑΧΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

Γειτονιά μου...http://www.blurb.com/books/5718198

                                      26/04/2012

Κοίταξα ένα απόγευμα 
την γειτονιά μου
και σαν το θαύμα
όλη η γη μπροστά μου.

Σαν γαλαξίας απλωνόταν
τα μέτρα χιλιόμετρα φαινόταν
όλη η φύση αγριεμένη
εκεί μπροστά μου μαζεμένη.

Πόλεις μεγάλες και χωριά
που ξέχωρα γεμίζουν την καρδιά
πόλεις μαγικές και κράτη
που μικρές κουκκίδες είναι σε χάρτη.

Βάσανα κι ελπίδες
που ξέχωρες είναι σ' άλλους τόπους
μαζεύτηκαν στης γειτονίας τις οικογένειες
που ζουν με χίλιους κόπους.

Κοίταξα ένα απόγευμα 
την γειτονιά μου
και σαν το θαύμα 
όλη η γη μπροστά μου.

                                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                  ΕΡΓΟ ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΣΧΙΖΟΔΗΜΟΥ

Κλειστά μάτια...http://www.blurb.com/books/5084783

                                            25/04/2012




Λυγίζεις κάθε μέρα 
αγγίζοντας την ανατολή
κλέβεις την ζωή
παίρνοντας χρυσοκόκκινες 
ανάσες.

Σε μια ατέλειωτη
αγωνιά για επιβίωση
το μυαλό ακουμπά τα θέλω 
και ξεχειλίζει
από ποτάμια σκέψης.

Αυτά δροσίζουν 
 τα κλειστά ματιά,
κάνουν τα βλέφαρα
να πεταρίζουν 
από ομορφιά και ελπίδα.

Λυγίζεις από την κάψα 
του μυαλού όταν η ανατολή
χορεύει μέσα στη σκέψη,
δίνοντας εικόνες που ο ρυθμός
πέρνα σε άγνωστα 
μονοπάτια της ερήμου.

Μονή ελπίδα στην απελπισία 
το αύριο.

Το αύριο που πλησιάζει
με μια καινούρια ανατολή
που ξεχωρίζει γιατί μας ακουμπά 
με θηλυκή ανάσα.


                                       Σπηλιώτης Σωτήρης


                      ΕΡΓΟ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Εποχές....http://www.blurb.com/books/5718198

                                          18/04/2012


Αν αγναντέψω στον ουρανό
γαλάζια φλόγα θα ποτίσει
τον νου αχνοφέγγοντας φθινόπωρο
από ένα καλοκαίρι κάψας και μοναξιάς.

Αν προσπαθήσω να ξεφύγω
από το καμίνι του καλοκαιριού
θα λυτρώσω ίσως το σήμερα
με μια ιδέα ανέμελης δροσιάς.

Αν μετρήσω το σήμερα
θα ονειρευτώ το αύριο 
ξεχνώντας τα θολά όνειρα
του χθες της βροχερής Άνοιξης.

Αν ψάξω για τ' αύριο
θα συναντήσω ένα κρύο χειμώνα
μοναξιάς και λύπης
το χειμώνα της ζωής.

                              Σπηλιώτης Σωτήρης

                  

                                                 ΕΡΓΟ ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ

Καλοκαίρια... http://www.blurb.com/books/5084783

                                           18/04/2012




Αναλαμπές χρυσές
καθάριο χρυσάφι,
λούζει τα μάτια
στην κάψα του καλοκαιριού.

Όσα μας χρωστάει η ζωή, 
μας το επιστρέφει η φύση
απλόχερα.
Ένα βουνό ηλιαχτίδες,
ξαπλώνουν θαμπερές
πάνω στην γαλάζια θάλασσα,
χαμογελούν τρεμοπαίζοντας,
πάνω στα κύματα
χαϊδεύοντας τον νου στην παραλία.

Απλώνουμε την σκέψη 
στην απεραντοσύνη του πέλαγου
και κατακτάμε το όνειρο,
όλα τα κάστρα του νου.

Χαιδεύουμε τις αισθήσεις
με όνειρα άπιαστα
και με ιδέες λαμπερές
που μας δίνουν την δύναμη, 
να χτίσουμε αλαβάστρινα παλάτια
σε φτωχές αμμουδιές.

Πύρινες εικόνες 
μας αιχμαλωτίζουν
σε συννεφενιες περιπέτειες
και σαν ξωτικά ζούμε
με παραμυθένιες  δυνάμεις.

Τα καλοκαίρια στις παραλίες,
δίπλα στο απόκοσμο βουητό 
του πέλαγου.

Μας περισσεύουν οι ελπίδες 
από το κόστος της ζωής.


                               Σπηλιώτης Σωτήρης


                  ΕΡΓΟ  ΒΟΛΩΤΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ

Αλήθεια ...

                                     18/04/2012

Αν σ' ένα ποτήρι χρυσαφί
του έρωτα μου πιω σιγά
σταγόνα σταγόνα την χαρά
πάλι δεν θα έχω τα φτερά 
να πω είναι όλα αληθινά.

Σ' ένα πήδημα του χρόνου
αγάπη μου πολλά χρόνια
θα έβλεπα μια αλλιώτικη ζωή,
που τα όρια δεν ήτανε αιωνία.

                               Σπηλιώτης Σωτήρης

                         ΕΡΓΟ ΑΝΑΡΓΥΡΟ ΣΤΑΜΟΥΛΟΥ

Μαρία...http://www.blurb.com/books/5084783

                                     18/04/2012


Σε κάποια δύση της ζωής
διάφανες ροζ πεταλούδες 
χάρισαν με τα λαμπερά φτερά
 φως έρωτα και χαρά.

Βαθιές ανάσες σκόρπισαν
στα σωθικά μας
σαν ένα μπουκέτο 
από άγριες αναπνοές πάθους.

Καθώς το αγνάντεμα 
του ήλιου τέλειωνε
τα πρώτα αστέρια στον ουρανό
χάραξαν το όνομα Μαρία.

Ένα μπουκέτο αστέρια ,
που 'μοιαζαν  με γυμνες πεταλούδες
αγκάλιασαν ξεδιάντροπα
το παθιασμένο κορμί σου.


                                   Σπηλιώτης Σωτήρης


                  ΕΡΓΟ ΦΩΤΕΙΝΗ  ΜΑΜΑΛΗ

Πόσο σε αγαπώ...http://www.blurb.com/books/5084783

                                        18/04/2012


Πόσο αλήθεια σε αγαπώ
όταν στα μάτια σε κοιτώ
όταν στα χείλη σε φιλώ
τα μεταξένια.

Πόσο αλήθεια σε αγαπώ 
όταν τα χέρια σου κρατώ
και πόσα όνειρα να ζω 
παραμυθένια.

Πόσο αλήθεια σε αγαπώ 
μικρέ μου έρωτα του Απριλιού
γυναικά μου του ουρανού 
πραγματική παραδεισένια. 


                           Σπηλιώτης Σωτήρης


                     ΕΡΓΟ ΧΩΡΕΜΗ ΜΑΡΙΑ

Είναι η Αγάπη...http://www.blurb.com/books/5718198

                                      18/04/2012


Είναι η αγάπη 
ένα σύννεφο στον ουρανό
είναι η αγάπη 
ο πατέρας κι η μητέρα.

Ποσό μικροί είμαστε 
όταν αγαπάμε 
ταξιδεύουμε χέρι χέρι 
και πετάμε.

Σε μακρινά βουνά λατρείας 
και σ' όνειρα ευτυχίας
ας κρατάμε όταν αγαπάμε 
μόνο τις αλήθειες.

Τότε στηρίζουμε τα όνειρα
μέσα σε κήπους με τριαντάφυλλα.

Είναι η αγάπη, 
ένα σύννεφο στον ουρανό 
είναι η αγάπη 
ο πατέρας κι η μητέρα.

                          Σπηλιώτης Σωτήρης

                   ΕΡΓΟ ΝΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ ΝΤΙΑΝΑ

Νέος χρόνος..http://www.blurb.com/books/5718198

                                        18/04/2012

Υποχωρώ στο βλέμμα του ορίζοντα
ατέλειωτος μου γνέφει το μέλλον
πέρνα το σήμερα με μια δρασκελιά
σβήνοντας την μέθη για σιγουριά.

Πρώτη μέρα του χρόνου συννεφιασμένη
πέρασες λες από τ' αυγουστιάτικο βασίλεμα
του κόκκινου άρχοντα του σύμπαντος
στα θλιμμένα σταχτιά γερατειά του χειμώνα.

Βαρείες σταχτιές κουβέρτες σκέπασαν
την λάμψη και προμηνύεις κούραση
λύτρωση θα βρεις μονό όταν η φύση
φάρμακο σου προσφέρει την άνθιση .

Πως να 'ναι άραγε ο νέος Χρόνος;

Το μωρό που θα μαθαίναμε εμείς
να περπατά στην ευθεία της γης
ευτυχία, αγάπη, ειρήνη να μοίραζε
στους δώδεκα μήνες ζωής.

Πως να είναι άραγε ο νέος Χρόνος;

                                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                       ΕΡΓΟ ΧΡΗΣΤΑΚΗ ΧΡΥΣΑ 

Ξημέρωμα Κυριακής...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                              18/04/2012




Κυριακής ξημέρωμα όλα ησυχάζουν
του Σαββάτου τα όνειρα πάψανε να συναρπάζουν...

Μπερδεμένα αισθήματα με πνίγουν,
λασπόνερα βρόχινα και βρωμιες με τυλιγουν.
Κοινά ωραία λόγια και κοκκινάδι
άσπρα άλογα για τρέξιμο το βράδυ
περπατάμε στο δρόμο της φυγής,
στον ανήφορο μιας άπονης στιγμής.

Δεν φτάσαμε ακόμα στο τέλος
σημάδια στο πέρασμα αιχμής από βέλος,
καρφώματα χαμογελά στιγμές ευτυχίας,
μουτσούνες και μάσκες υποκρισίας.

Υπόγεια σπίτια πολυκατοικίες σε έλος,
δρόμοι που φτάνουν σε αχρείο τέλος,
άρχισαν να γίνονται με μαύρο χαλίκι,
με πέτρα πίσσα και πολύ ζοριλίκι.

Ίδρωτας και κούραση πικρή εργασία,
όνειρα πετάμενα στην γλυκεία αμαρτία.
Κυριακής ξημέρωμα όλα ησυχάζουν
του Σαββάτου τα όνειρα πάψανε να συναρπάζουν,
μπερδεμένα αισθήματα με πνίγουν
λασπόνερα βρόχινα και βρωμιες με τυλίγουν.


                                Σπηλιώτης Σωτήρης


                    ΕΡΓΟ ΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Ψεματα..http://www.blurb.com/books/5718198

                                       18/04/2012


Μαράθηκες σαν τις μαργαρίτες 
στην αρχή του καλοκαιριού...

Έσβησε η αλήθεια 
στην κάψα του ήλιου του χρυσού...

Δόθηκες με πιστή στην ψευτιά 
και 'σβησες στ' ανέμου την φωτιά...

Άντεξες όσο ένα πρωινό
η αγάπη σου κράτησε όσο ένα λεπτό...

Γέμισες με ψέματα
την κάθε ανατολή,
δεν έβλεπες ποτέ 
την δύση την πικρή...

                              Σπηλιώτης Σωτήρης

                       ΕΡΓΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΗ ΣΟΦΙΑ

Το μαγαζάκι....http://www.blurb.com/books/5718198

                                           17/04/2012


Έχω θεέ μου στη ζωή 
μια τόση δυστυχία
που δεν περνάει ούτε στιγμή 
σε αυτήν την κοινωνία 
να μην δακρύσω.

Χαμογελούσα δροσερά
σε κάθε αναποδιά
με θορυβούσε μονό 
η κακία η ψευτιά
να μην ριγήσω.

Στα πολλά τα λόγια 
ήμουνα θεέ μου ανεκτικός
γι' αυτό ένα μαγαζάκι 
έκανα εγώ ο ταπεινός 
για να ζήσω.

Πέρασαν τόσα χρόνια 
για να σκεφτώ εγώ
το μαγαζάκι ήτανε 
στην πλατεία των ληστών,
θα σας αφήσω.

                                  Σπηλιώτης Σωτήρης

                  ΕΡΓΟ ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ ΒΙΚΥ

Πεταλουδες.....http://www.blurb.com/books/5718198

                                              17/04/2012



Η ανάσα σου με χαϊδεύει
η αναπνοή σου μ' αγγίζει
και τα λόγια σου γίνονται
πεταλούδες στ' αυτιά μου.

Πράσινες, κόκκινες, κίτρινες 
πεταλούδες τα μάτια σου 
η ζωή σου τα έργα σου
σου είπα κοίτα με στα μάτια βαθιά.

Άγγιξε με εσύ σήμερα 
και νιώσε την ζωή, αυτήν την ζωή 
που θα πολεμάμε όσο αυτή
μας αγγίζει με την χάρη της.

Την ζωή που δεν μετράμε 
με τον αριθμό των αναπνοών
μου είπες, άλλα με τις στιγμές 
που μας κόβουν την ανάσα.

Δεν θα αφήσουμε κανένα
να μας πάρει την ανάσα
θα πολεμάμε με την σκέψη 
και με τα βρεγμένα όνειρα.

Έτσι θα προχωράμε σε κάστρα, 
έτσι θα κοιτάμε τα βράδια τ' άστρα
έτσι θα γεννάμε τις νέες ελπίδες
κοιτάζοντας του ήλιου τις αχτίδες.

Τι γράφεις με ρώτησες
και δεν τόλμησα να σου πω
αυτά που αναπνέεις όταν ο ύπνος
σου χαϊδεύει το  μυαλό.

Μόνη σ' άφησα στον χρόνο 
σ' άφησα εσένα και την ανάσα σου
ν' αγκαλιάσει με την ματιά σου
αυτά που σκέφτεται η καρδία σου.

                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                    

                  ΕΡΓΟ ΦΡΟΣΩ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΛΑΚΗ 

Φθινόπωρο..http://www.blurb.com/books/5718198

                                       15/04/2012


Πόσες σταγόνες της βροχής
μας αγκαλιάζουν
μέσα στο φθινόπωρο της ζήσης 
κάθε φορά.

Για τον χειμώνα της σιωπής 
μας ετοιμάζουν
με τόσα χιόνια 
που λευκαίνουν την καρδία.

Ποσά τα σύννεφα 
αυτά που μας σκεπάζουν
καθώς αλλάζει προς το κρύο 
η μέρα κι η νυχτιά.

Ποσά απογεύματα άπλα 
που συναρπάζουν
καθώς τώρα έρχεται 
πιο γρήγορα η βραδιά.

Πόσες σταγόνες θα ανταμώσουμε και πάλι
σ' ένα σύντομο χαιρετισμό, ένα απλό γεια 
θα μας αγγίξουν θα μας βρέξουν το κεφάλι 
θα μας ποτίσουν με του φθινόπωρου την δροσιά.

                                  Σπηλιώτης Σωτήρης

                  ΕΡΓΟ  ΧΩΡΕΜΗ ΜΑΡΙΑ