08/02/2012
Σκοτάδι στο κάθε βλέμμα
η σελήνη δεν φωτίζει κάλα
ανήφορος και ψέμα
δεν πέρνα ο καιρός με βογκητά.
Αστραπές αμέσως σβήνουν
χάνονται μες το λεπτό
αχνάρια ποτέ δεν αφήνουν
σχίζοντας τον ουρανό.
Αγνάντεμα και αρχαία κοντάρια
φτάνουν ως το κέντρο κτυπούν
με ψάχνουν και βρίσκουν τα αχνάρια
απ' την καρδία μου δεν λένε να βγουν.
Δεν ζω με νεκρούς και με μύθους
τους σκέφτομαι όμως και ριγώ
σαν ψάχνω να βρω νέους στίχους
τους βρίσκω και πάλι σιγώ.
Σαν μέδουσα ζω κι απλώνω
πλοκάμια ισχνά τσουχτερά
μα πάντα όταν στο τέλος ζυγώνω
ένα τέλος και για μένα κτυπά.
Να φτάσω σ΄ ένα άστρο στο σύμπαν
μήπως σβήσω τ' όνειρα τα νέκρα
που στολίζουν την κάθε πνοή μου
μ' ένα τέλος που με τυλίγει γοργά.
Ναι θέλω και 'γώ να ξεφύγω
μα η μοίρα μου σκέφτεται άπλα
σαν λύση μου δείχνει τον κόσμο
που πονά κι όμως πάντα σιωπά.
Σκοτάδι στο κάθε βλέμμα
η σελήνη δεν φωτίζει κάλα
ανήφορος και ψέμα
δεν πέρνα ο καιρός με βογκητά.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΧΩΡΕΜΗ ΜΑΡΙΑ
Σκοτάδι στο κάθε βλέμμα
η σελήνη δεν φωτίζει κάλα
ανήφορος και ψέμα
δεν πέρνα ο καιρός με βογκητά.
Αστραπές αμέσως σβήνουν
χάνονται μες το λεπτό
αχνάρια ποτέ δεν αφήνουν
σχίζοντας τον ουρανό.
Αγνάντεμα και αρχαία κοντάρια
φτάνουν ως το κέντρο κτυπούν
με ψάχνουν και βρίσκουν τα αχνάρια
απ' την καρδία μου δεν λένε να βγουν.
Δεν ζω με νεκρούς και με μύθους
τους σκέφτομαι όμως και ριγώ
σαν ψάχνω να βρω νέους στίχους
τους βρίσκω και πάλι σιγώ.
Σαν μέδουσα ζω κι απλώνω
πλοκάμια ισχνά τσουχτερά
μα πάντα όταν στο τέλος ζυγώνω
ένα τέλος και για μένα κτυπά.
Να φτάσω σ΄ ένα άστρο στο σύμπαν
μήπως σβήσω τ' όνειρα τα νέκρα
που στολίζουν την κάθε πνοή μου
μ' ένα τέλος που με τυλίγει γοργά.
Ναι θέλω και 'γώ να ξεφύγω
μα η μοίρα μου σκέφτεται άπλα
σαν λύση μου δείχνει τον κόσμο
που πονά κι όμως πάντα σιωπά.
Σκοτάδι στο κάθε βλέμμα
η σελήνη δεν φωτίζει κάλα
ανήφορος και ψέμα
δεν πέρνα ο καιρός με βογκητά.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΧΩΡΕΜΗ ΜΑΡΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου