Έτσι να μ´αγαπάς...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                                12/11/2012

Έτσι απλά να  μ´αγαπάς,

όπως απλά κοιτάς,

έτσι.

Έτσι σαν χιονονεράϊδα

να με πας

μές στην  καρδιά της αγκαλιάς ,

έτσι.

Έτσι μέσα στον χιονιά

σε μια σπηλιά

μ΄ αναμμένη μια φωτιά,

έτσι.

Ανάμεσα σε ξωτικά,

σε παραμύθια για παιδιά,

σε μάγισσες, αερικά, 

να μου χαρίσεις ζεστασιά
καθώς απ' τα σύννεφα ψηλά, 

χιονονιφάδες παγωνιά

θ΄ αγκαλιάζουν δάση και γη,
έτσι.

Εκτός από ΄μάς που αγκαλιά

έχουμε μια κι άλλη μια καρδιά

έτσι άπλα να μ´ αγαπάς,

Έτσι...

                                                 Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                    ΕΡΓΟ   ΒΑΣΙΛΙΚΗ  ΒΛΑΧΟΥ

Η νύχτα...http://www.blurb.com/books/5750127

                                                            11/11/2012

Να ησυχάσει η νύχτα μόνη της

μαζί σου δεν αντέχει
την ξενυχτάς ως το πρωί,

πότε σ΄ ένα πότε σ΄άλλο στέκι.

Αν ήθελε να κοιμηθεί 

η νύχτα ένα βράδυ 

με ΄σένα που ΄μπλεξε μικρή

δεν την σώζει ούτε το σκοτάδι.

Για ΄σένα η νύχτα είναι φως

απίστευτη συνήθεια

που σταματάει η αυγή 

της νύχτας  τα καπρίτσια .

Να ησυχάσει η νύχτα μόνη της

μαζί σου δεν αντέχει

γι΄αυτό ετούτη τη βραδιά 

κοιμήσου στο δικό σου στέκι.

                                                   Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                     ΕΡΓΟ      ΑΛΙΚΗ   ΤΣΙΑΤΑ

Αλίκη...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                                       11/11/2012


Θυμάσαι Αλίκη,
που παίζαμε μαζί
στις φωτεινές αυλές
και τα σκοτεινά δωμάτια.
Εκεί κάτω 
απ΄ ένα κρεββάτι κρυφτό.
Εκεί σε φίλησα
φιλί καυτό απαλό
ίσως ονειρικό,
γύρω απ΄ το τραπέζι
κυνηγητό.
Το βράδυ ύπνο
μ΄ ένα χαμόγελο μαγικό,
ξυπνούσα το πρωί
κι άνοιγα  βιαστικά 
το παράθυρο,
για να σε δω.
Είχα ένα μυστικό
μάλλον αληθινό,
ότι σ΄ αγαπούσα μόνο ΄γώ,
χρόνια κρυμμένο 
άγγελε απ 'τον ουρανό.
Θυμάσαι Αλίκη εσύ
όταν έφυγες
απ΄ την δική μας ζωή
αν σε χαιρέτησα, 
θυμάσαι.
Μια στεναχώρια κρυφή,
ένα ανοιγόκλεισμα ματιών,
ήταν όλο αυτό. 
Εγώ εδώ,
το κεφάλι ψηλά 
απελπισμένα
ακούμπησα τον ουρανό
πίσω απ΄ την πόρτα
των στεναγμών
για τον χωρισμό,
των παιδικών ψυχών.
Κοιτούσα μέχρι 
που η εικόνα σου χάθηκε,
εκεί στα κλεφτά
στα ηλιοβασιλέματα
που παίζαμε,
όταν ήμασταν μικρά.
Μα και τώρα  πολλές φορές
όταν αναπνέω τα παλιά,
με ΄σένα πετάω αγκαλιά
στ΄ ονείρου
εκείνου τις ομορφιές,
θυμάσαι άγνωστη τώρα Αλίκη,
άλλες ονείρου εποχές.

                                                   Σπηλιώτης  Σωτήρης

                                           ΕΡΓΟ         ΒΑΣΙΛΙΚΗ   ΤΑΜΠΟΥΡΗ

Μου λείπεις...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                            09/11/2012


Μου λείπεις
σήμερα που πήρα 
το πρώτο βραβείο, 
τα λόγια σου.
Ζωγράφισες μ΄ αυτά
τη ψυχή μου
έλαμψες μέσα μου
με λέξεις ,μ' αισθήματα
με κατέκτησες έτσι απλά.
Έλαμψες!
Σε κοιτάζω μέρες
σε βλέπω, βλέπω
την δουλειά σου,
τα μυστικά ερωτικά σου
και ξέρω ,ξέρω
ότι θα ήθελες κοντά σου,
τα λόγια μου δικά σου.
Μου λείπεις...

                                                  Σπηλιώτης Σωτήρης

                                           ΕΡΓΟ       ΜΑΡΙΑ  ΚΟΤΣΑΦΤΗ

                                                   

΄Ηρωες...

                                                                           09/11/2012


Κάποτε παλιά
στ΄ αρχαία χρόνια
σε μυθικές εποχές
γεννιόταν ήρωες.

Από την Ανδρομέδα, 
την Θεσσαλονίκη,
την Κασσάνδρα, την Αλίκη
γενιές βασιλικές.

Γεννιόταν παιδιά του Δια,
του Απόλλωνα του θεού ήλιου,
ράτσες Θεϊκές,
σ΄ ιστορίες Ελληνικές.

Κάποτε παλιά ο Ηρακλής 
κι ο Περσέας, ο Αχιλλέας, ο Θησέας,
έκαναν άθλους που τους ζήλευαν οι Θεοί
ήτανε Έλληνες, σε μια γη Ελληνική.

Μακεδόνες ,Σπαρτιάτες και Θηβαίοι,
Ιθακιώτες, Μυκηναίοι, Αθηναίοι,
με ήρωες όπως ο Αλέξανδρος,
ο Σπαρτιάτης Λεωνίδας,
εχθρούς ατίμαζαν σε μάχες, 
χαμένης Ελπίδας.

Όπου κι αν ψάξουμε 
σ΄ αυτήν την γη μόνο άθλους 
συναντάμε με ήρωες και τιμή,
είναι αυτό το πνεύμα το Ελληνικό
στεφανωμένο με κλάδο ελαίας
της γης χρυσάφι τιμημένο 
από δόξα λαμπερό.                     
  
                                                 Σπηλιώτης Σωτήρης

                                               ΕΡΓΟ     ΜΑΡΙΑ  ΚΟΤΣΑΥΤΗ

Δακρυσμένη Ελλαδα...

                                                                         08/11/2012


Δακρυσμένη Ελλάδα
πολίτες αθώοι
πιστεύω που καίνε
Δημοκρατίες που κλαίνε.

Αδικία ποτάμι
ιδέες από Πέτρες
χώμα, θολή άμμος
προδοσία που τρέχει
να προλάβει το χάος.

Απέναντι  σε σωρούς
σκουπιδιών
την γκουέρνικα μελετούν
μια ομάδα παιδιών.

Φοβάμαι, πονάω
που οδηγούν οι προδότες
της ελληνικής γης οι δικοί μας 
άρχοντες της υποταγής.

Αγναντεύω τον ήλιο
της προσμονής
από νέους ήρωες,
της δικής μας φυλής.

Πονάω και μεθώ
από μια Ελπίδα μόνο
δακρυσμένη Ελλάδα 
μην αφήσεις τον πόνο,
να σε κυριεύσει.

Με καινούργιες ιδέες
του δικού μας θεού
με πιστεύω και γνώση
μ΄ αγώνες για την πατρίδα,
του ελληνικού λαού .

Αγωνιστείτε Έλληνες!
                      
                                                  Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                ΕΡΓΟ   ΑΝΝΥ   ΨΑΡΡΑ

Άν γυρίσεις ...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                                08/011/2012


Αν γυρίσεις πίσω
θα με δεις
μην φοράς στα μάτια 
τα γυαλιά σου,
χαμογέλασε γλυκά
απ΄ την καρδιά
κι άσε  με
να σ΄αγκαλιάσω
στ΄ όνειρα σου.
Αν γυρίσεις πίσω
θα με δεις
να γελάω
ίσως και να κλαίω,
για τα όσα ζήσαμε μαζί
για τα όσα έχασα
και φταίω...

                                                  Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                  ΕΡΓΟ  ΙΩΑΝΝΑ  ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ακούς Αλίκη...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                                      07/11/2012 


Ακούς Αλίκη; 
Εσύ απ΄ τα παιδικά μου όνειρα.
Θυμάσαι Αλίκη;
Ακούς ;
Η ψυχή είν΄ όπως το κορμί
όσο πιο γυμνή 
είσαι Αλίκη
τόσο περισσότερο 
γνωρίζεις την ζωή.
Τί θα πει πάθος;
Τόσο περισσότερο
καταλαβαίνεις...
Τί θα πει έρωτας;
Αφήνεσαι, δένεσαι
ωριμάζεις...
Παλεύεις με τη φύση
τα βαθιά σου ποτάμια
κυλούν κοντά
στην καρδιά σου.
Τι κι αν σε πρόδωσαν,
σε πλάνεψαν, σε γέλασαν
εκείνες οι στιγμές
στο χρόνο ήταν δικές σου.
Ήταν όλα λαμπερά 
μέσα σου.
Ήταν αξεπέραστες Αλίκη.
Έκαιγες  κάτω απ΄ το δέρμα
και το κορμί, ναι το κορμί
χτυπιόταν απ΄ την δύναμη
που το ένωνε  μ΄ ένα άλλο.
Εκείνη την στιγμή, 
άγγιζες την θεά μέσα σου,
και τα σμαραγδένια χέρια σου,
ρουφούσαν ζωή 
απ΄ ένα άλλο κορμί.
Κατάλαβες τελικά Αλίκη
ότι ΄ναι ο έρωτας 
ποίηση
που ξεγυμνώνει η φύση 
τον άνθρωπο,
τ΄ άλλο είναι βιασμός. 
Να προσέχεις Αλίκη...

                                                     Σπηλιώτης  Σωτήρης

                                                     ΕΡΓΟ  ΜΑΙΡΗ  ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΗ

Ο Θιασος...http://www.blurb.com/books/5750127

                                                                              06/11/2012

Ο Θίασος του Θωμά

με τον άσπρο σκύλο

είχε πρωταγωνιστή

τον ηθοποιό Ζαννίνο.

Μπουλούκια που γυρνούσαν

σε κάθε γειτονιά

έπαιζαν και γελούσαν

για γέρους και παιδιά.

Τι άραγε σκεφτόταν 

τα χρόνια της καρδιάς

σε πέτρινες αγωνίες

μιας άστατης βραδιάς.

Θυμάμαι μια νύχτα

ο μόνος θεατής

ήμουν εγώ

στα φώτα της στιγμής.

Στο τέλος χειροκρότησα

και βγήκαν στην σειρά

έμενα να τιμήσουν

κι εγώ τα δικά τους ιδανικά.

Ελπίζω τώρα να 'ναι

κάπου εκεί ψηλά

να βλέπουν και να παίζουν πάλι

από τον θίασο του Θωμά.

Τ΄ανήσυχα πέτρινα χρόνια 

που ΄ρθανε ξανά...

                                                  Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                     ΕΡΓΟ  ΑΛΙΚΗ  ΤΣΙΑΤΑ

Χαράξαμε...

                                                                                       06/11/2012


Χαράξαμε στον δρόμο του φεγγαριού
πορεία ακολουθήσαμε τ΄ αστέρια 
τ΄ ουρανού και βάλαμε σημάδια 
τις κορυφές.

Μαύρο κι ασημένιο φως
μας οδηγεί δεν έχουμε τις πνευματικές
μέσα στη Σοφία του μυαλού 
προμήθειες.

Στους ορίζοντες της σκέψης
απλώνονται παγίδες
μέσα από μια σοφίτα
κοιτάζουμε γαλαξίες.

Μετρώντας τα χαμένα 
όνειρα τα θέλω περνάμε τις μέρες 
νομίζοντας ότι είν΄ απέραντα 
τα περιθώρια του χρόνου.

Όταν αυτές τελειώνουν
μας σφίγγουν σαν ένα λουρί 
με καρφιά στο λαιμό μπαίνοντας 
μέσα μας, σαν άπειρα όχι.

Θέλω κι όχι μας περισσεύουν
στην ζωή όταν αφήνουμε 
άμυαλους άκαρδους
ν΄ ορίζουν την πορεία μας.

Χαράξαμε στον δρόμο του φεγγαριού 
πορεία στο πέλαγος...
                                                     Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                       ΕΡΓΟ ΟΔΥΣΣΕΑΣ  ΑΝΝΙΝΟΣ

Γεννήθηκες...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                                      02/11/2012


Γεννήθηκες για να κολάζεις
το πεπρωμένο
αλλιώτικη είσαι,
από τότε που σε γνώρισα.
Γεννήθηκες
για ν΄ αντικρίζεις
τ΄ ηλιοβασίλεμα,
σαν το τελευταίο της ζωής.
Έτσι όπως οι πεταλούδες
τα μυστικά σου 
είναι ο έρωτας μας
και τα θέλω σου
να βρει η ψυχή σου,
καταφύγιο κοντά μου.
Πήρα την αγάπη σου
χωρίς αντάλλαγμα
και σαν ποινή ,
σ΄ άφησα μόνη.
Ερωτευμένη παθιασμένα 
να με σκέφτεσαι
μου είπες γύρνα 
θα σε περιμένω εκεί κοντά
στα σύννεφα,
μέχρι το ηλιοβασίλεμα 
της Κυριακής.
Τα παραμυθένια μάτια σου
πήραν τα δάκρυα
κλαμένα διαμάντια,
μου ΄καψαν τα σωθικά.
Μα δεν πρόλαβα
την διορία να ΄ρθω
να σε κάνω δική μου,
χάθηκες σ΄ άλλες ψυχές.
Γεννήθηκες για να κολάζεις
το πεπρωμένο
αλλιώτικη είσαι ,
από τότε που σε γνώρισα...

                                      Σπηλιώτης Σωτήρης

                  ΕΡΓΟ ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Καλημέρα πεταλούδα...http://www.blurb.com/books/5045801

                                                                                           02/11/2012

Καλημέρα πεταλούδα.

Καλημέρα πεταλούδα,
τελικά ξετύλιξες 
τα φτερά σου,
πέταξες μακρυά.
Εκεί, σ΄ ένα ξέφωτο
του κόσμου όπου ξωτικά, 
πεταλούδες και νεράϊδες
 έβλεπαν εμάς,
μέσα από μια στρογγυλή γυάλα,
πίσω από μια πρωϊνή ομίχλη
που καλύπτει μυστηριακά το τοπίο,
αφήνοντας την πάχνη
πάνω σ΄ αγριολούλουδα,
χόρτα και φτέρες.
Καλήμερα πεταλούδα,
τα πολύχρωμα φτερά σου
αγγελικά πλασμένα,
μας αγκαλιάζουν
σε κάθε πέταγμα σου
κι οδηγούν τη σκέψη,
τρομαγμένη κοντά σου.
Εκεί απάνω στα λουλούδια
του λιβαδιού, 
όπου αυτά και ‘σύ ζωγραφίζεται 
μυστηριακά τη φύση ζωντανή,
αληθινή.
Καλήμερα πεταλούδα, 
με την μοναδική
μέρα ζωής σου,
καλημέρα...

                                      Σπηλιώτης Σωτήρης

                  ΕΡΓΟ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΠΙΤΙΚΑ

Οταν η ζωή ζωγραφίζει την γυναίκα..http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                                  02/11/2012


Όταν η ζωή σε ζωγραφίζει
όταν το κορμί σου στρίβει
σε μια κίνηση αθώα
και το βλέμμα σου γυρίζει.
Είναι πιο καυτό 
το πρόσωπο σου
πιο  ερωτικό 
το είδωλο σου.
Όταν προκαλείς την φαντασία
με χαμόγελο όλο υποκρισία
ότι θέλεις και δεν θέλεις
η ματιά μου είναι όλο πάθος,
για του κορμιού σου 
την λατρεία.
Όταν προχωράς στο δρόμο
με το χέρι σου στη μέση
κι αφήνεις τους γοφούς,
να κουνιούνται όσο αρέσει.
Όταν κατά λάθος σκύβεις
όταν έρχεσαι κοντά μου
ακουμπώντας με στο σώμα,
στην καρδιά στα σωθικά μου.
Τότε η ζωή σε ζωγραφίζει 
καθώς καίγονται οι πέτρες
καθώς ιδρώνει η σκέψη,
στα καυτά τα όνειρα μου.
Να σε πάρω ,να μη σ΄ αφήσω,
να σε πιάσω, να σε γδύσω,
να σε κάνω πάλι
εγώ δικιά μου .
Όταν η ζωή σε ζωγραφίζει.

                                          Σπηλιώτης Σωτήρης

                 ΕΡΓΟ ΠΑΝΩΡΑΙΑ ΜΑΡΓΕΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

Έρωτας...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                                 01/11/2012


Νοέμβρης,
τ΄ έρωτα φύλλα στολίζουν
το κορμί της γης...
Βρέχει και σήμερα
απαλά μέσα στην καρδία...
Χαμηλά σύννεφα
αγκάλιασαν την ζωή μας..
Καθώς περνούσαμε,
μας έταξαν αγάπη,
πολλά φιλιά
έτσι αλλάξαμε, 
τη σκέψη την ψυχή μας...
Έτσι αλλάξαμε
το δένδρο που φυλά
ότι απόμεινε,
απ΄ την θέληση μας...
Σ' ένα πρόσωπο 
το δικό σου...
 Έρωτα...

                                          Σπηλιώτης Σωτήρης

                 ΕΡΓΟ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΑΜΠΟΥΡΗ

Θ΄ άντεξουμε...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                          31/10/2012
Στόν φίλο μου Οδυσσέα Άννινο...

Θ' αντέξουμε
φίλε μου, θ' αντέξουμε
δεν θα ΄μαστε ποτέ ίδιοι,
όμως θ' αντέξουμε.
Γιατί τα πρωινά
όταν ανατέλλει ο ήλιος
εμείς
πρέπει να ΄μαστε εκεί,
στις μακρινές σκιές.
Σ' αυτές,
που οδηγάνε την μέρα 
στο μέλλον.
Σ' αυτές
που γράφουν την πορεία μας
στην ιστορία.
Θ' αντέξουμε όχι για 'μας,
αλλά για τους άλλους.
Αυτούς
τους σωστούς,
που θα συνεχίσουν
το έργο μας.
Στους επόμενους...

                                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                     ΕΡΓΟ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΝΙΝΟΣ

Τα Σημάδια του ουρανού...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                          30/10/2012


Σχεδόν αγγίζω
τα σημάδια να σε βρω.
Κάποιες ελπίδες
που δεν είχανε φωτιά
κάποια ονείρατα ,
που μάτωσαν ξανά.
Ξέφυγαν να ΄ρθουν
σ΄ ένα άλλο σκηνικό
να στήσουν κάστρα,
σε τοπίο ερημικό.
Δεν κοιτάζω πίσω
μόνο δύναμη ζητώ
απ΄ ένα χάρτη ,
τα σημάδια σου να βρω.
Μα ΄σύ μου ΄στειλες
όλο τον ουρανό
και μου σημάδεψες,
το δρόμο για 'δώ.
Είναι η ώρα 
που ηρεμούμε τα παιδιά
είναι η ώρα, 
που με κάνει να πετώ μακρυά.
Τόσο μακρυά 
μ΄ αγγελικά φτερά
στου ύπνου την απέραντη ,
ζεστή αγκαλιά.
Σχεδόν αγγίζω
τα σημάδια σου να βρω
σ΄ ένα ονειρικό,
τοπίο μαγικό.....

                                     Σπηλιώτης Σωτήρης

                    ΕΡΓΟ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΝΙΝΟΣ