Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Αγγελοι και Διαβολοι....

                                                                               22/09/2012


Άγγελοι και διάβολοι

μαζί στου μελλούμενου
χειμώνα τη ζωή
μέσα σε μυστήριο 
κρύο φως
του πολέμου τα σπαθιά
φοράνε σε παιδιά.

Λες κι είναι χορευτές
σε παγκόσμιες σκηνές
μάζες δίνουν για τροφή
απ΄ το παρελθόν το μέλλον 
του ανθρώπου καταστροφή.

Διάβολοι που προδίδουν
τις σωστές με λάθος νέες συνταγές
από νέους αρχηγούς
από αγγέλους
σε διαβόλους μυστικούς.

Στο χορό της προδοσίας 
της ζωής ανεβήκαμε το τραίνο 
της φυγής άγγελοι και διάβολοι 
της γης αγκαλιά με τις ιδέες
της καταστροφής.

                                      Σπηλιώτης Σωτήρης


                  ΕΡΓΟ ΒΑΜΒΑΚΟΥΣΗ  ΜΑΡΙΑ


                


Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Κοιμάσε μωρό μου.....

                                                                                     22/09/2012


Κοιμάσαι μωρό μου

ξύπνα να παίξουμε
άσε τ΄ αγγελάκια μοναχά
στ΄ ουράνια ψηλά
εκεί στα σπίτια του Θεού
στην αγκαλιά του ουρανού,
πάνω στα σύννεφα.

Έλα κοντά μου,
έλα να παίξουμε
στα παραμύθια μου μιλάς
σαν σταχτοπούτα
όταν πληγωμένη με κοιτάς
όλα είναι νύχτα.

Μικρή πριγκίπισσα
σε κυνηγούν κολασμένοι
ξύπνα απ΄ όνειρα 
εσύ ευτυχισμένη
μην σου γελάσουν
την μικρή σου ψυχή
αυτοί που στη γη 
είναι ξεχασμένοι.

Σ΄ άλλα μαγικά ταξίδια
έλα χρυσή μου
να ξέρεις εσύ 
τι είσαι στην ζωή...
Είσ΄ η ζωή μου!!!
                                      Σπηλιώτης Σωτήρης


                    ΕΡΓΟ ΦΡΟΣΩ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΑΚΗ




Χάθηκαν οι ελπίδες......

                                                                                      21/09/2012


Ξεθώριασαν οι 

χαμένες ελπίδες
περίμεναν πάντα
τα δικά σου φιλία
την αγάπη σου.

Χάσανε την δύναμη 
στις στροφές του χρόνου
΄διωξαν τ΄ αστέρια 
από τ΄ ουρανού
την αγκαλιά.

Τώρα μία μία σβήνουν 
πέφτοντας στην γη
άλλες απότομα με κραυγές
μέσα στη σιωπή.

Μερικές ανοίγοντας τα φτερά
να σωθούν μα για τελευταία φορά
Όλες σκέφτονται εσένα
μερικές χαμογελούν
για τ΄όνειρα που ΄καναν.

Όταν από ΄κεί ψηλά έβλεπαν
πόσο μ΄ αγαπούσες κάποτε
πόσο τα αχνάρια της καρδιάς
περπατούσαν πάνω στον ίδιο δρόμο
μαζί μου....

Ας ήταν έρημος
μας ταξίδευε μαγικά
τώρα απελπισμένες
οι ελπίδες μας αγκαλιασμένες
οι δίκες σου κι οι δικές μου
σαν καμένες στιγμές που κάποτε
ήταν ευτυχισμένες
ζητούν το τέλος
χάνονται στον γκρεμό
εκεί που δακρυσμένα μάτια
μόνο πόνο κοιτούν.

                                           Σπηλιώτης Σωτήρης


                     ΕΡΓΟ ΝΤΙΑΝΑ ΝΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ




Σήμερα....http://www.blurb.com/books/5039460-dreams

                                                                                       21/09/2012


Σήμερα ζωγράφισε 

ο Θεός μια δύση ακόμα και
θύμωσε ένας φτωχός
που έβλεπε ροζ
σ΄ αληθινό χρώμα.
Κάτω από σύννεφα
σαν θαμπή φωτιά
από την Δύση
να τ΄ αγκαλιάζει και μετάνοιωσε 
που σκεφτόταν μοναχά
πλούτη ποτέ δεν είχε
κοιμόταν έξω στη φύση
δεν είχε χρήματα,
στους αγαπημένους να μοιράζει.
Αισθανόταν ταπεινός
κάθε μέρα έβλεπε
και άλλη Δύση
μάτια που χόρτασαν 
από φως
από χρώματα που ο Θεός,
την πλάση έχει χτίσει.
Σήμερα στο μέτρημα ξανά
αν τα πλούτη ήταν τόσο λίγα
αποφάσισε πως ήτανε πολλά,
της Δύσης τ΄ απογευματινά ταξίδια.
Τόσα πλούτη κι όλα δανεικά,
κάνανε τον κόσμο του σαν άστρο
που έλαμψε για ΄κείνον μοναχά
σήμερα γι΄ ακόμη μια φορά,
μ΄άλλα χρώματα που ΄ταν Θεϊκά.
Σήμερα ζωγράφισε ο Θεός...
                                                                               Σπηλιώτης Σωτήρης
                         ΕΡΓΟ ΒΑΜΒΑΚΟΥΣΗ ΜΑΡΙΑ




Τα δικά σου μάτια....http://www.blurb.com/books/5039460-dreams

                                                                               21/09/2012
Τα δικά σου μάτια.
Τί μάτια τα δικά σου

τι χρώμα ζαφειρένιο,
θα ΄λεγα διαμάντια
ή κάτι ξεχασμένο.
Στο λήθαργο της φύσης
στο κύμα της σιωπής
της θάλασσας πετράδια,
στα βάθη της ψυχής.
Είναι αυτά τα μάτια
που πάντα με κοιτάζουν 
αγνά καρτερικά,
αστραφτερά νερά.
Πόσα αλήθεια βράδια 
θέλουν για να φωτίσουν
αυτά τα δυο σου μάτια ,
την δική μου την καρδιά.
                                         Σπηλιώτης Σωτήρης

                     ΕΡΓΟ ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ




Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Ξέρεις....

                                                                                  20/09/2012



Ξέρεις,

αυτά τα μάτια είναι
σαν άρωμα,σταγόνες πάνω σ΄ένα
ανθισμένο δέντρο που ευωδιάζει
στη φύση.

Έχει το άρωμα της μηλιάς
του γιασεμιού
και του αγιοκλήματος
όλα μαζί .

Με ταξιδεύουν σε παραδείσου 
στιγμές
απλώνοντας την σκέψη
μέσα στου κορμιού το πάθος
μέσα στου μυαλού το λάθος
για ένα λεπτό.

Ξέρεις,
αυτά τα χείλη σαν κεράσια
είναι δικά σου
σαν μέλι που το ΄φτιαξαν
αγριομέλισσες 
πάνω στο ίδιο δέντρο.

Θέλω να κολλήσω τα δικά μου
και να ρουφήξω
όλη την γλύκα
όσα κεντριά κι αν μου πληγώσουν 
το στήθος.

Τα λαχταρώ για να πάω πιο γρήγορα
στο παράδεισο μαζί σου
τα μαλλιά σου ν΄ ανεμίζουν
ανάμεσα στα δάχτυλα μου
το κορμί παραδομένο
ν' ανασαίνει σαν τρομαγμένο
χελιδόνι μέσα στην αγκαλιά μου.

Είναι δικά σου όλα
αληθινά ή ψεύτικα,
εγώ θα ζήσω τις στιγμές
που ΄χω τόσο ανάγκη.

Το πρόσωπο σου θα ΄ταν για ΄μενα
μια μέρα μοναξιάς, θλίψης, έρωτα,
αν σε έβρισκα όμως
θα την άλλαζα με την ζωή μου, 
ξέρεις...

                                Σπηλιώτης Σωτήρης

                       ΕΡΓΟ   .........



Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Ειναι η βρόχη.......http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                                     17/09/2012


Είν΄ η βροχή
μια σκέψη αλαργινή
που καβαλά πάντα
τα σύννεφα στη ζήση.
Όπου βρει
απότιστη ξερή γη
εκεί τ΄ όνειρα 
θέλει να τα ποτίσει.
Κλειδιά σε πόρτες
της καρδιάς μα και του νου
σφραγίζουν πάντα,
της βροχής το ταξίδι.
Κλειδιά που χάνονται
σκουριασμένα στη ζωή
που οι χαρές δεν βρήκαν, 
ως την Δύση την πικρή.
Ταξιδεύοντας
ακολουθεί μονοπάτια λαμπερά
από χρυσόσκονη,
που καίει για να φωτίζει
τις καρδιές από τα παιδιά
που ΄χουν όνειρα, 
ατελείωτα πολλά.
Είν΄ η βροχή
αυτό που δένει όλη τη γη
με τους ουρανούς,
της θάλασσας την αλμύρα.
Όταν πέφτει
κεντάει την ψυχή
σ΄ ένα έργο
που ΄χει θλίψη, χαρά, ελπίδα.
Είναι η βροχή μια κλειδαριά
πού μας κρατάει σκεπασμένους
κάτω απ΄ αγγελικά φτερά,
πότε στην δυστυχία μας,
πότε ευτυχισμένους...



                                         Σπηλιώτης Σωτήρης


                  ΕΡΓΟ ΝΤΙΑΝΑ  ΝΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ