Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Δεν ξέχασα....http://www.blurb.com/books/5701303

                                      10/03/2012

Δεν ξέχασα ακόμη τα γλυκά Φθινόπωρα,
τον βαρδάρη πίσω από τα παράθυρα
όταν τις ακακίες κουνούσε με μανία...

Τις στενές καμιναδες θυμάμαι να καπνίζουν
και κάποια Χριστούγεννα 
που χτυπούσαν τα παγωμένα παιδικά πόδια
πάνω στα χιονισμένα πλακάκια
για να ζεσταθούν μέσα στα καφέ 
κορδονάτα μποτίνια.

θυμάμαι ακόμα τις Κυριακές την Άνοιξη
το καινούριο πασχαλινό κοστούμι,
την κόκκινη γραβάτα με το λάστιχο,
τις κροτίδες με τα ασημιά πιστόλια
και τις αγνές παιδικές σκέψεις
που απλώνονταν
πάνω απ' τις αλάνες της Καλαμαριάς.

Όμορφες ανάμνησες τα Καλοκαίρια,
το σχολειό ξεχασμένο
τα πρωϊνά δοσμένα στον ύπνο
μέχρι ο ήλιος να σκληραίνει
την ασημένια υγρασία της κόρης.

Ανέμελο ξύπνημα και μετά μπάνιο
στην Αρετσού,
φάϊ το μεσημέρι κάτω από τα πεύκα
και πάλι παιγνίδια στην θάλασσα,
το βράδυ μύδια στην Σεβίλλη
κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι.

Ύπνο μετά κάτω από τ' αστέρια
πάνω σε μια κουβέρτα στην αυλή.
Δεν ξεχνάω ποτέ τα περασμένα
των παιδικών ονείρων
τότε που μυστηριακά η ευτυχία 
ήταν ένα καθημερινό ξύπνημα.

                                            Σπηλιώτης Σωτήρης


                      ΕΡΓΟ  Παρτάλη Καίτη

Ποιος...http://www.blurb.com/books/5701303

                                                                          10/03/2012

Ποιος μπορεί να μην κλαψει
όταν μας ζαλίζει
του σκοταδιού τ' άγνωστο.

Ποιος μπορεί να μην θρηνήσει
όταν μια ζωή 
φεύγει μακριά.

Ποιος δεν αγαπάει τον άνθρωπο
όταν μαγεύει την ζωή
με την ζωή του.

Όταν κάνει τον ήλιο θεό
το χώμα ομορφιά
την ανάσα υγεία και ζωντάνια.

Όταν αντικρίζει τα πάντα
με ένα χαμόγελο αγάπης
και με έρωτα πνοής.

Ποιος δεν θα θυμάται
έναν άνθρωπο
που ανακάλυψε την Αυστραλία 
την δική του Αυστραλία.

                               Σπηλιώτης Σωτήρης

                        ΕΡΓΟ ΝΤΙΑΝΑ ΝΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ

Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Για πάντα...http://www.blurb.com/books/5701303

                                                                         04/03/2012


Να μπορούσα να κρατήσω
τους χυμούς του κορμιού σου
για πάντα.

Να μπορούσα να αγκαλιάσω τα φίλια
μέσα σε Φυλακή με χρυσές αχτίδες
για πάντα.

Να μπορούσα την ανάσα σου
να ρουφούσα παίρνοντας την ζωή σου
για πάντα.

Το άγγιγμα σου να μπορούσα
να νιώθω στο κορμί μου
για πάντα.

Αιχμάλωτο το μυαλό
αγναντεύει τις μέρες
και σπαρταρά για ζωή
σ' αισθάνομαι.

Αν μπορούσα θα σ' άλλαζα 
χρώμα απο τά φιλια
θα σου έδινα ένα βαθύ κόκκινο 
χρώμα πάθους και έρωτα.

                                       Σπηλιώτης Σωτήρης





                                           


Αγάπη...http://www.blurb.com/books/5701303

                                                                                   04/03/2012


Προσπαθώ να σου πω
δυο χιλιάδες σ' αγαπώ
δυο χιλιάδες σ' αγαπώ
κι ένα ψέμα.

Μα εσύ
με κρατάς σε απόσταση
και λυγώ
μα και πάλι σ' αγαπώ.

Όταν πια
μου χαρίσεις μια φορά
ίσως τότε
δεν αγαπάς διάφορα.

Ξενυχτώ κι αυτό
μου χαϊδεύει το μυαλό
κι όταν διπλά σου ξυπνώ
ότι σ' έγδυσα ξεχνώ.

Όχι εγώ μα εσύ
χθες το βράδυ πονηρή
κοιμήθηκες γυμνή
κι αυτό ήταν ψέμα.

Μα εγώ
όταν μου ήρθε να κοιμηθώ
μέσα σου ήμουν στο μυαλό
και στο ψέμα.

Προσπαθώ να σου πω
δυο χιλιάδες σ' αγαπώ
δυο χιλιάδες σ' αγαπώ
κι ένα ψέμα.
                           Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                    εργο ΦΡΟΣΩ  ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΑΚΗ


Έρωτας....http://www.blurb.com/books/5701303

                                    04/03/2012


Πέφτουν μικρές φωτεινές στάλες
και λάμπουν
ακούγονται σαν χτύπος της καρδίας
στους τοίχους και στα φύλλα.

Αγκαλιάζουν τα πάντα δίνοντας φως
μέσα απ' ένα σκοτεινό ουρανό,
τόσα σύννεφα πετούν χαμηλά
κάνοντας παιχνίδια τις ψυχές.

Βρέχει μάλλον έρωτα ναι
σκέφτομαι το χθες με λύπη
μα η μορφή σου, η σκέψη σου
με πηγαίνουν άλλου.

Με πετούν πάνω από σύννεφα
που χορεύουν πάνω από στάλες βροχής
γλιστρούν μέσα στα σωθικά ,
με γιατρεύουν και με ταξιδεύουν.

Αγκαλιάζω το σύμπαν 
ακούγοντας την βροχή,
ποσό μεγάλη μπορεί να 'ναι μια σταγόνα
όταν αγκαλιάζει μια καρδιά.

Μπορεί να γεννήσει έναν έρωτα
το μικρό έρωτα μου...


                                  Σπηλιώτης      Σωτήρης

                                  

                      



Η ζωή μας..http://www.blurb.com/books/5701303

                                                                   04/03/2012

Ποσό χρόνο αγγίζουμε
όταν συναντιούνται τα μάτια μας
πόση χαρά κλείνουμε μέσα μας
όταν αναπνέουμε ο ένας τον άλλο.

Ποσά χάδια θα κρατούσαν 
την αγάπη μας για πάντα,
μαγικά η αγάπη μας
έγινε παντοτινή.

Πέρασε τον χρόνο, τις αισθήσεις 
κι έγινε ζωή.

                 Σπηλιώτης Σωτήρης

                   ΕΡΓΟ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΑΚΗ ΦΡΟΣΩ

Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

Ζαλη...http://www.blurb.com/books/5701303

                                      03/03/2012

Μια ζαλάδα μου θολώνει το μυαλό 
τα τελευταία χρόνια
ένα βαρύ απελπισμένο αύριο 
μ' αίμα χαράσσει όλο το σώμα.

Στα κουρασμένα μάτια μας ξανά
ακουμπάμε στο αύριο ελπίδες
μα είναι αυτές απελπισμένα θλιβερά 
κρυμμένες μέσα σ' ένα άγριο χιονιά.

Μια ζαλάδα που φουντώνει έτσι αργά
για του λαού την μαύρη αδικία
από μια ομάδα που εμπορεύεται απλά
ιδανικά πατρίδα ιστορία.

Πόσοι προδότες  χαραμίσανε ζωές
σε τούτη εδώ την γη την τιμημένη
που οι ήρωες παλεύανε εχθές 
με την ζωή τους στην πατρίδα χαρισμένη.

Πόσοι άνθρωποι απλοί χαράξανε ξανά
για τις επόμενες γενιές μια Ελλάδα
μέσα απ' αγώνες που σκορπίσανε ιδανικά
και διώξανε τους εχθρούς σε άτακτη ζαλάδα.

Μια ζαλάδα μου θολώνει το μυαλό 
τα τελευταία  χρόνια 
είναι μια ζάλη που σιμά μας οδήγα 
στην ιστορία  ενός νέου αιώνα.

Είμαστε Έλληνες απόγονοι θεών
είμαστε αυτοί που μονό ήρωες γεννάνε
και τα σαλπίσματα πολέμου άνισα 
οργή και τρόμο στους εχθρούς μονό σκορπάνε.

Μια ζαλάδα που θα πάει τελικά 
σ' αυτούς που από αιώνες  πολεμάμε
όταν θα νιώσουν στα ποδιά τους πάλι 
να σέρνεται το δικό τους το κεφάλι.

Η ιστορία μας ανοίγει σιωπηλά 
τιμή στους ήρωες που στέκονται μαζί μας
εκεί ψηλά και περιμένουνε εμάς
να δείξουμε το πνεύμα την οργή μας.

Μια ζαλάδα μου θολώνει το μυαλό 
τα τελευταία  χρόνια
είναι η ζάλη που οργίζει την ψυχή 
είναι η ζάλη που κράτα, την Ελλάδα μας αιώνια.

Αφιερωμένο στον Σπηλιώτη Εμμανουήλ ..Η ζωή του είχε μονό ιδανικά κι αξιοπρέπεια.

                                        Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                     ΕΡΓΟ Villioti Maria