Μαρία.......http://www.blurb.com/books/5045801

                                      10/08/2012

Μαρία.

Πόσες χιλιάδες  δροσερές
ερωτικές μορφές,
μέσα στου καλοκαιριού
το καμίνι
στη μέση του Αυγούστου
του χρυσού.
Με τον ήλιο ν΄ ανατέλλει
στους ορίζοντες λάμποντας,
στη μέση του ουρανού 
σκορπίζοντας χαράς ελπίδες.
Πόσες χιλιάδες δροσερές 
ερωτικές μορφές
κάτω από πυρωμένα πεύκα,
κάτω από μπαλκόνια θεϊκά
μέσα σε περιβόλια,
στα περιβόλια της Παναγιάς
γιορτάζουν την άγια μητέρα.
Σκιές, ανθρώπινες μορφές
γυναικείες ,
με τ΄ όνομα της Μαρίας
γιορτάζουν στο χρύσισμα
του καλαμποκιού,
στο πανηγύρι
της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα,
και στη μάνα Μαρία, την Παναγία.
Η μάνα, η γυναικά, το κορίτσι,
δροσερές ντυμένες με τα δώρα
σκορπούν με την αύρα τους
μέσα στην κάψα του καλοκαιριού,
δροσιά και χαμόγελα.
Αλλάζουν τη φύση,
αλλάζουν τη διάθεση,
και θυμίζουν στους αγαπημένους 
ότι ανήκουν στην καρδία τους,
αν το θέλουν.
Κόκκινα τριαντάφυλλα,
ροζ κορδέλες σε ζαχαρί καπέλα,
ανεμίζουν σε βόλτες σε παραλίες
σε μιαν άλλη εποχή ρομαντική,
που η άμμος σύντροφος
στις χάρες συμμετέχει γιορτινά
αγκαλιάζοντας τα κύματα,
με χαράς βήματα.
Γυμνές ψυχές στάζουν
μέσα σε ζωές
που χαμογελούν ευτυχισμένα,
στην βόλτα της γιορτής
την ήμερα της Μαρίας.

                 Σπηλιώτης  Σωτήρης

                      ΕΡΓΟ ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ

Έρωτας....http://www.blurb.com/books/5045801

                                              08/08/2012
Έρωτας.

Κάποιες φορές ένα παράπονο
κάποιες στιγμές αληθινές
τότε που καίει η φωτιά,
για ξεχασμένα λόγια ερωτικά.
Χθες μου γύρισες την πλάτη
όταν σου είπα σ΄ αγαπώ
τρομαγμένη στο κρεβάτι,
μετά από έναν έρωτα τρελό.
Στο κορμί σου είχες ακόμη
τα σημάδια απ' τα φιλιά
στο λαιμό σου και στο στήθος,
αφημένη, η δική μου η καρδία.
Φοβισμένη είπες μόνο
μα δεν το είχα έτσι σκεφτεί
και μου ΄δωσες ένα πόνο,
στο κορμί και τη ψυχή.
Σ΄ αγκάλιασα με θλίψη
δράκου ανάσα το μυαλό
που πετούσε με τις σκέψεις ,
σ΄ ένα ορίζοντα θολό.
Πληγωμένες δυο καρδιές
που χορεύανε στο πάθος της βραδιάς
ξεχαστήκανε στην άκρη,
των ονείρων της νυχτιάς.
Σε θυμάμαι, σε ποθώ
κλαίω τα ματιά σου να δω
μα τα αισθήματα είναι όνειρα,
που δεν τα βλέπω κι απορώ.
Πόσο πάθος στο κορμί
πόσο τρέμει η φωνή
όταν δένουνε τα χέρια, 
στου ιλίγγου την ηδονή.
Κάποιες φορές ένα παράπονο
κάποιες στιγμές αληθινές
τότε που η στάχτη από τη φωτιά,
απλώνεται σε δυο γυμνά κορμιά.
                                Σπηλιώτης Σωτήρης
                            ΕΡΓΟ ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΑΜΑΛΗ

Ο Θεός του έρωτα....http://www.blurb.com/books/5045801

                                           04/08/2012

Ο Θεός του έρωτα.

Πάνω στο κορμί σου ταξιδεύω
τον θεό του έρωτα γυρεύω
είναι τόσο αληθινό,
που στην σκέψη μ΄ άφησε κενό.
Είπα να εξοπλίσω ένα καράβι
με σκληρούς άντρες από λιμάνι
να ΄χουνε τατουάζ στα στήθη,
να σε  βγάλουν από την λήθη.
Πάνω στις καμπύλες του κορμιού
ν΄αγγίξουν εσένα χαϊδεύοντας
οι άντρες του λιμανιού,
για τ΄ αντίκρισμα που ψάχνανε γυρεύοντας.
Όταν χορτάσουν οι βρώμικες καρδιές
θα γιορτάσουν με μέθη και ψευτιές
τέτοιο πάθος για να ΄ναι αληθινό
όταν ξυπνήσεις θα βρεις στον ώμο τον γυμνό
ένα τατουάζ που θα σημαδεύει ,
του κορμιού σου τον  νέο παλμό.
Μ΄ έναν του έρωτα μικρό θεό
πόσες φυλακές της σκέψης ανοίγουν
όταν της νιότης οι ορμόνες μας τυλίγουν
ποσά στήθη καίνε σαν φωτιά,
μέσα σ΄ ηφαίστεια κορμιά.
Τότε πειρατές μας δυναστεύουν
μας πουλάνε τα κορμιά μας και γυρεύουν
για του πάθους μας την άσβεστη φωτιά,
την ζωή μας να την έχουνε στην σκλαβιά.
Σήμερα για ΄σένα ταξιδεύω
πειρατές στις καμπύλες σου γυρεύω
να σε κατακτήσω θέλω θηλυκό
κι ας έχεις στον ώμο έρωτα τον θεό.
Μια σκέψη χάδι στο κορμί
ένα όνειρο πως ήμασταν μαζί
φλόγα καυτή του κορμιού σου η φωτιά,
με ξενύχτησε κι ετούτη την βράδια.

                            Σπηλιώτης Σωτήρης

                     ΕΡΓΟ ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΑΜΑΛΗ

Κοιτάς.....http://www.blurb.com/books/5045801

                                            02/08/2012

Κοιτάς.

Κοιτάς...
Μέσα το κορμί κοιτάς
με κλειστά τα μάτια
τσαλακωμένη η πουκαμισά που φοράς,
απ΄του έρωτα τ΄ ατέλειωτα τα χάδια.
Γυμνασμένα πόδια ηδονικά
αφήνεις να φαίνονται μονάχα
έκλεισες τα μάτια ερμητικά,
άφησες την σκέψη να λαχταρά.
Κίνηση σου δίνει η φωτιά
κίνηση που καίει τα σωθικά μου
μέσα στην ακίνητη μορφή,
να ΄βρισκα τα όνειρά μου.
Λάμψεις κι εκρήξεις του μυαλού
για ένα παθιασμένο κορίτσι
που κρύβει το πάθος της νυχτιάς,
καθώς επέστρεψε στο έργο σου στο σπίτι.
Ξημέρωμα το πάθος μου εδώ
χάνεται μαζί με τ΄ αστέρια
καθώς ένα φως Ανατολικό,
παίρνει από το κρεβάτι μου τα δυο σου χέρια.
Ύπνος μου χαϊδεύει το κορμί
το φως μου σφραγίζει την μορφή σου
έχοντας τα ματιά μου κλειστά, 
είμαι πάλι εγώ μαζί σου.
Κοιτάς...
Μέσα στο κορμί κοιτάς
με κλειστά τα μάτια
τσαλακωμένη η πουκαμισά που φοράς,
από του έρωτα τ΄ ατέλειωτα τα χάδια.

                              Σπηλιώτης Σωτήρης

                      

Ξέρεις θυμάμαι....http://www.blurb.com/books/5737336

                                          01/08/2012

Καθώς η ζέστη του Αυγούστου
σαν Άγγελου χάδι γεμίζει
το κορμί με μια καυτή υγρασία
μου ποτίζει το μυαλό την φαντασία.

Με ξαπλώνει σε μια παράλια
διπλά στο κύμα
αφήνει όλες τις σκέψεις
να δραπετεύσουν σ' άλλη ιστορία.

Ξέρεις θυμάμαι...

Αξίες μικρές αγωνίες τότε που 
απλοί αγωγιάτες στις αυλές σαν δώρα
ακουμπούσαν διπλά στις γλάστρες
ένα γάλα σε κάθε ξύλινη πόρτα.

Ραγισμένα μαρμαρά ψυχές
ανεβαίνανε σκαλιά οι ζωές
πίσω από παράθυρα κλειστά
μέσα από γρίλιες σκοτεινές.

Στου παράδεισου μας έλεγαν πάνε οι φωνές
καθώς στου Αυγούστου κυλούσαν οι καρδιές
μέσα από του Άϊ Γιάννη τις φωτιές
κάτω απ'  ασημένια φεγγάρια αναπνοές.

Σε λιμάνια αγάπης και σε βόλτες 
απογευματινές...

Ξέρεις θυμάμαι 
ότι αυτά είχαμε κι ήταν τόσο πολλά
όταν η πανσέληνος μας έλουζε την καρδία
κάτω από φεγγάρια μαγικά.

Όταν οι μάγισσες χορεύανε κοντά
στα βράδια του Αυγούστου με καμμένα κλαδιά...

Ξέρεις θυμάμαι...

Ότι αγάπησα άπλες καλές στιγμές
πρόσωπα από παλιές ζωές
κι απορώ σαν η Σελήνη με κοιτά
και βλέπω εγώ σ' αυτήν
όλα σαν όνειρα, καμιά φορά.

Ξέρεις θυμάμαι...

                         Σπηλιώτης Σωτήρης

Βρώμικα τριαντάφυλλα.....http://www.blurb.com/books/5045801

                                     30/07/2012

Βρώμικα τριαντάφυλλα.

Σε είδα κάτω να βλέπεις,
κι ακολούθησα το βλέμμα,
μήπως σου κλέψω τα μάτια,
και ΄δω και ΄γώ.
Κάποια στην γη σκορπισμένα,
διάφορα άνθη χαμένα,
που ΄καναν τη μορφή σου,
τριαντάφυλλα πεταμένα.
Βρώμικα τριαντάφυλλα, 
σκέψεις χαμένες ανέσεις, 
ναρκωτικά που ποτίζουν,
το δικό σου μυαλό.
Καλπάζουν οι πέτρινες 
κολλημένες απόψεις,
χαλασμένες ιδέες κι όψεις,
απ΄ τον σωρό.
Δεν κατάλαβες 
του νου τα πηγάδια, καθώς άπειρα χάδια,
σε πλουτίσαν με γάλα πικρό.
Στου φιδιού την σπηλιά αγναντεύεις,
καθώς άμοιρο πιστεύεις,
προς τα κάτω πως θα έβρεις
την καρδιά, τον πολιτισμό.
Κλέβεις ζωές από κάτω,
από πέτρινη πλάκα τάφο,
ξεραμένα βρωμικά τριαντάφυλλα,
που μυρίζουν ένα μέλλον νεκρό.
Κοντά στο ποτέ και στο πάλι
ένας βλέπει μια καρδία που χτυπάει,
ένα μέλλον που άδικα πάει
σε ψευτιές που σε 'φέραν εδώ.
Πόσα φίδια ακόμα αντέχω
να με τρυπάνε κι εγώ να τρέχω,
να μου δένουν τη σκέψη, τα μάτια,
μα εγώ ακόμα ν΄ αγαπώ..
Σ΄ είδα κάτω να βλέπεις
κι ακολούθησα το βλέμμα,
μήπως σου κλέψω τα μάτια, 
και ' δω και ΄γώ....
                           Σπηλιώτης Σωτήρης

                     ΕΡΓΟ ΡΗΓΑΚΗ ΘΩΜΑΙΣ

Έρως.....http://www.blurb.com/books/5045801

                                         21/07/2012

Έρως.

Στην άκρη του κόσμου
γεμάτη η αγάπη
χαϊδεύει το δάκρυ,
που κυλάει του πόνου.
Στην άκρη του κόσμου
απλώνεις τα πέπλα
χαϊδεύεις τα ξέφτια,
τ΄ άκαρδου χρόνου.
Στην άκρη του κόσμου
κρυμμένοι οι τρόμοι,\
στην άκρη του δρόμου,
στην άκρη του κόσμου.
Καθώς ξεκινάμε 
δυο δέντρα πεσμένα
ξέρα κιτρινισμένα,
στη γη ακουμπάνε.
Μαγικό σταυροδρόμι
σε παλάτια μας πάει
τον πόνο ξεχνάει,
η ζωή ξεκινάει.
Απόλυτος έρως
στην άκρη του δρόμου
στην άκρη του κόσμου, 
οι δυό μας μαζί ...
                                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                 ΕΡΓΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΗ ΣΟΦΙΑ