Ξέρεις θυμάμαι....http://www.blurb.com/books/5737336

                                          01/08/2012

Καθώς η ζέστη του Αυγούστου
σαν Άγγελου χάδι γεμίζει
το κορμί με μια καυτή υγρασία
μου ποτίζει το μυαλό την φαντασία.

Με ξαπλώνει σε μια παράλια
διπλά στο κύμα
αφήνει όλες τις σκέψεις
να δραπετεύσουν σ' άλλη ιστορία.

Ξέρεις θυμάμαι...

Αξίες μικρές αγωνίες τότε που 
απλοί αγωγιάτες στις αυλές σαν δώρα
ακουμπούσαν διπλά στις γλάστρες
ένα γάλα σε κάθε ξύλινη πόρτα.

Ραγισμένα μαρμαρά ψυχές
ανεβαίνανε σκαλιά οι ζωές
πίσω από παράθυρα κλειστά
μέσα από γρίλιες σκοτεινές.

Στου παράδεισου μας έλεγαν πάνε οι φωνές
καθώς στου Αυγούστου κυλούσαν οι καρδιές
μέσα από του Άϊ Γιάννη τις φωτιές
κάτω απ'  ασημένια φεγγάρια αναπνοές.

Σε λιμάνια αγάπης και σε βόλτες 
απογευματινές...

Ξέρεις θυμάμαι 
ότι αυτά είχαμε κι ήταν τόσο πολλά
όταν η πανσέληνος μας έλουζε την καρδία
κάτω από φεγγάρια μαγικά.

Όταν οι μάγισσες χορεύανε κοντά
στα βράδια του Αυγούστου με καμμένα κλαδιά...

Ξέρεις θυμάμαι...

Ότι αγάπησα άπλες καλές στιγμές
πρόσωπα από παλιές ζωές
κι απορώ σαν η Σελήνη με κοιτά
και βλέπω εγώ σ' αυτήν
όλα σαν όνειρα, καμιά φορά.

Ξέρεις θυμάμαι...

                         Σπηλιώτης Σωτήρης

Βρώμικα τριαντάφυλλα.....http://www.blurb.com/books/5045801

                                     30/07/2012

Βρώμικα τριαντάφυλλα.

Σε είδα κάτω να βλέπεις,
κι ακολούθησα το βλέμμα,
μήπως σου κλέψω τα μάτια,
και ΄δω και ΄γώ.
Κάποια στην γη σκορπισμένα,
διάφορα άνθη χαμένα,
που ΄καναν τη μορφή σου,
τριαντάφυλλα πεταμένα.
Βρώμικα τριαντάφυλλα, 
σκέψεις χαμένες ανέσεις, 
ναρκωτικά που ποτίζουν,
το δικό σου μυαλό.
Καλπάζουν οι πέτρινες 
κολλημένες απόψεις,
χαλασμένες ιδέες κι όψεις,
απ΄ τον σωρό.
Δεν κατάλαβες 
του νου τα πηγάδια, καθώς άπειρα χάδια,
σε πλουτίσαν με γάλα πικρό.
Στου φιδιού την σπηλιά αγναντεύεις,
καθώς άμοιρο πιστεύεις,
προς τα κάτω πως θα έβρεις
την καρδιά, τον πολιτισμό.
Κλέβεις ζωές από κάτω,
από πέτρινη πλάκα τάφο,
ξεραμένα βρωμικά τριαντάφυλλα,
που μυρίζουν ένα μέλλον νεκρό.
Κοντά στο ποτέ και στο πάλι
ένας βλέπει μια καρδία που χτυπάει,
ένα μέλλον που άδικα πάει
σε ψευτιές που σε 'φέραν εδώ.
Πόσα φίδια ακόμα αντέχω
να με τρυπάνε κι εγώ να τρέχω,
να μου δένουν τη σκέψη, τα μάτια,
μα εγώ ακόμα ν΄ αγαπώ..
Σ΄ είδα κάτω να βλέπεις
κι ακολούθησα το βλέμμα,
μήπως σου κλέψω τα μάτια, 
και ' δω και ΄γώ....
                           Σπηλιώτης Σωτήρης

                     ΕΡΓΟ ΡΗΓΑΚΗ ΘΩΜΑΙΣ

Έρως.....http://www.blurb.com/books/5045801

                                         21/07/2012

Έρως.

Στην άκρη του κόσμου
γεμάτη η αγάπη
χαϊδεύει το δάκρυ,
που κυλάει του πόνου.
Στην άκρη του κόσμου
απλώνεις τα πέπλα
χαϊδεύεις τα ξέφτια,
τ΄ άκαρδου χρόνου.
Στην άκρη του κόσμου
κρυμμένοι οι τρόμοι,\
στην άκρη του δρόμου,
στην άκρη του κόσμου.
Καθώς ξεκινάμε 
δυο δέντρα πεσμένα
ξέρα κιτρινισμένα,
στη γη ακουμπάνε.
Μαγικό σταυροδρόμι
σε παλάτια μας πάει
τον πόνο ξεχνάει,
η ζωή ξεκινάει.
Απόλυτος έρως
στην άκρη του δρόμου
στην άκρη του κόσμου, 
οι δυό μας μαζί ...
                                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                 ΕΡΓΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΗ ΣΟΦΙΑ

Φωτιά.....http://www.blurb.com/books/5737336

                                       20/07/2012

Φωτιά.

Φωτιά καλπάζει στο κορμί σου
περνάει δίπλα απ΄τη ψυχή
καίει όλη την δύναμη και γελάς
όταν τελειώνει η φυγή .

Γυμνή και σήμερα χαρίζεις
στην πρωϊνή την αύρα, την ηδονή σου
δεμένη πάνω σ' ένα άρμα
που τρέχει σ΄ όλες τις αισθήσεις.

Χαϊδεύοντας τα στήθη τους γοφούς
φιλώντας το κορμί σου
παίρνοντας όλη την κάψα
όλη την ορμή .

Μικρά σημάδια έμειναν 
πάνω σ΄ ένα πονεμένο πλάσμα
απ΄ του έρωτα τα δάκρυα
καθώς κάλυπτε η φωνή
το πάθος που έτρεχε μαζί .

Κορμιά φωτιές
στην κάψα του Ιούλη,
σκορπίζουν ηδονές 
καίουν καρδιές.

Αφήνουν τα κορμιά
αγκαλιασμένα στου έρωτα
τα μυστικά,πάνω σε σεντόνια 
λεύκα κι ασιδέρωτα.

Όταν χρώματα μπαίνουν 
στην άδεια ματιά σου
και χαλαρώνει το στήθος
η κοιλιά σου χαμογελάς
που 'μουν κοντά σου. 

Σ΄ όλο το κορμί σ΄ όλα τα κάστρα 
τα δικά σου φωτιά καλπάζει 
στο κορμί σου περνάει διπλά 
απ΄ την ψυχή καίει όλη 
την δύναμη και γελάς
όταν τελειώνει η φυγή .

                        Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                       εργο ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΑΚΜΑΚΟΓΛΟΥ

Τα Πρασινα Μάτια....http://www.blurb.com/books/5045801

                                      19/07/2012

Τα Πράσινα Μάτια.

Τα δικά σου μάτια
σκεφτόμουν χθές
πόσο άπορα είναι, 
μ΄ ελπίδες φθηνές.
Όταν είναι μονάχα
σ΄ ένα κόσμο που περνά
και ΄γώ δεν τα βλέπω,
γιατί είναι σεμνά.
Τα δικά σου τα μάτια 
τα βαθιά πρασινωπά
είπες να μου στερήσεις,
πήρες τα όνειρα τα κρυφά.
Έχεις τόσα διαμάντια
σε δυο μάτια χρυσά
που λαβώνουν και καίνε,
την δική μου καρδία.
Αρμενίζω σε κύμα 
σε βαθιά πέλαγα
όταν βλέπω ετούτη, 
την λαμπερή σου ματιά.
Δυο μαχαίρια που σχίζουν
που καρφώνουν τις σκιές
που χωρίζουν την σκέψη,
σε ιδέες καυτές..
Δε μπορώ ν΄ ανασάνω
ζω σε μια φυλακή
σ΄ ένα γυάλινο κόσμο,
σε σκουριασμένο κλουβί.
Όταν για απλή τιμωρία 
από ένα λάθος μπορεί
έφυγες σαν εικόνα ,
απ' την δική μου ζωή.
Για δυο πράσινα μάτια 
με χρυσές πινελιές
αναπνέω στα αστέρια ,
τις θεϊκές σου ματιές.
Εσύ λάμπεις το ξέρεις
και σκορπίζεις φωτιά
με τα πράσινα μάτια, 
στην δική μου καρδιά.
Έτσι απελπισμένος 
σε ψάχνω τώρα θεά
να με πάρεις σαν μια Εύα, 
από του παράδεισου την αγκαλιά.
Με τα μάτια εκείνα 
που ταξιδεύουν στο φως
θα ΄θελα να πετάξω,
να γίνω ήλιος χρυσός.
Ν΄ απλώσω αχτίδες
να σε κάψω κι εγώ
για να ΄χω αυτά τα μάτια,
σαν χρυσό ουρανό.
Τα δικά σου τα μάτια
αυτά τα πράσινα απλά
θέλω να το πιστεύεις ,
με κάνουν από φτωχό βασιλιά...

                                   Σπηλιώτης Σωτήρης

                    ΕΡΓΟ ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ 

Αναπνέω στο Βόσπορο....http://www.blurb.com/books/5045801

                                         18/07/2012

Αναπνέω στο Βόσπορο.

Αναπνέω στο Βόσπορο
καθώς η καρδία μου ταξιδεύει
με του μυαλού τις αποσκευές,
αρπάζοντας χαμένες ευκαιρίες.
Πίσω από απομεινάρια θλίψης,
πίσω από αναλαμπές θύμησης,
που σαν χαλασμένα αρώματα
μοσχοβολάν το χάος.
Αναπνέω το Βόσπορο
ανάμεσα από άγνωστα 
μονοπάτια χαμένης ζωής,
χαμένων ονείρων.
Καταστροφή, όλεθρος
σφαγές, θάνατος,
κακοποίηση, ακρωτηριασμός
ενός λαού αγέννητου
απ΄ τους φιλικούς 
κατακτητές ενός πολιτισμού,
απ' τους φίλους ενός λαού
σε μια κατεχόμενη 
αρχαία γη.
Μαχαίρι, βιασμοί, θάνατος
απ΄ την ίδια ιστορία,
την ιστορία μιας εχθρικής Δύσης,
την ιστορία μιας εχθρικής Ανατολής
και στη μέση εμείς... 
                          
                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                      ΕΡΓΟ ΚΑΙΤΗ ΠΑΡΤΑΛΗ

                                  

Άγριο πάθος...http://www.blurb.com/books/5039460-dreams

                                          13/07/2012
Άγριο πάθος.
Όταν είσαι μόνη
εσύ και το κορμί σου
το εύχεται η ψυχή σου,
να νιώσεις ένα πάθος
ν΄ αλλάξει η ζωή σου.
Τα χείλια σου δαγκώνουν
την σκέψη σου φυλάνε
τα χέρια σου που τρέμουν,
τον πόθο σου σκορπάνε.
Πάντα αλλού κοιτάζεις
φυλάς ακόμη το κορμί σου
τ΄ εσώρουχα σου βγάζεις, 
στον ύπνο της ζωής σου.
Όταν εσύ κοιμάσαι
κι αυτά είναι παθιασμένα
έρχονται στ΄ όνειρα σου,  
να βγουν κομματιασμένα.
Απ΄ ένα άγριο πάθος
που ζεις στα όνειρα σου
απ΄ ένα άγριο πάθος,  
που καίει στην καρδία σου.
Όταν είσαι μόνη
εσύ και το κορμί σου
το εύχεται η ψυχή σου
να νιώσεις ένα πάθος,
ν΄ αλλάξει η ζωή σου...
                  
                     Σπηλιώτης Σωτήρης

                 ΕΡΓΟ ΦΡΟΣΩ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΑΚΗ