Βροχή.......http://www.blurb.com/books/5720090

                                               26/05/2012


Τ΄ όνειρα της νύχτας
ήρθαν κοντά μου,
έξω όλα σκοτεινά 
μαύρο βελούδο λες
κι αυτά με παρασέρνουν
δυνατά κι ανελέητα 
προς το φως του ονείρου.

Βροχή οι εικόνες του μυαλού
με κάνουν ν΄ αναστενάζω
με ρίχνουν σε δύσκολα 
περάσματα σκέψης
κι ανοίγουν σπηλιές 
στη θάλασσα της φαντασίας.

Εκεί κάπου το πρόσωπο σου
με κάνει ν΄ αναρωτιέμαι...
Όχι δεν σε θέλω, ανήκεις αλλού
όχι δεν μπορώ, ούτε σ΄ όνειρο
να σε φανταστώ ν΄ ανασαίνεις
διπλά στον λαιμό μου.

Τρομάζω, θέλω να ξυπνήσω 
όμως και να σου κάνω έρωτα...
Τρομάζω με την αιχμηρή αλλαγή
της σκληρής αληθείας
ναι, θέλω εσένα που ανήκεις αλλού
ιδρώνω και τρέχω,με κυνηγά μια βροχή
ηδονής και δεν θέλω .

Δεν θέλω να ελπίζω ότι μπορεί 
να σε κάνω δικιά μου 
για μια νύχτα  
και μετά να σε χάσω 
κι ας είναι και σ΄ όνειρο...

Βροχή οι εικόνες του μυαλού
με κάνουν ν΄ αναστενάζω,
με ρίχνουν σε δύσκολα
περάσματα σκέψης
κι ανοίγουν σπηλιές 
στη θάλασσα της φαντασίας.

                          ΕΡΓΟ ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ

                                     Σπηλιώτης Σωτήρης

Η Σκάλα....http://www.blurb.com/books/5720090

                                           23/05/2012


Έχεις μια έντονη
γραμμή στα μάτια 
και μια θλίψη
έτσι όπως βλέπεις μακριά,
σίγουρα θα ΄θελες 
πολλά χρυσάφια
για να σκεπάσουν
αυτήν την πράσινη ματιά.

Είν΄ η ζωή μια σκάλα 
που ανεβαίνει ένα κορμί 
που πόθο λαχταρά
καθώς τ΄αγγίζει 
η σκέψη που πεθαίνει,
όταν τ΄ αφήνει 
μόνο να πέρνα.

Τότε του κόσμου 
όλου τα στολίδια
ότι πιο όμορφο 
ο άνθρωπος κι αν κατακτά
δεν θα χαϊδεύει τη ψυχή 
όπως τώρα, αυτή του κόσμου 
η πιο λαμπερή ματιά.

Είν΄ η ζωή
μια σκάλα που ανεβαίνει
μα αν ξεχαστούμε
στα σκαλιά,
θα μας αλλάξει 
όλη την πορεία
και θα μας ρίξει
κάτω χαμηλά..

Έχεις μια έντονη 
γραμμή στα μάτια
και μια θλίψη
έτσι όπως βλέπεις μακριά,
σίγουρα θα ΄θελες 
πολλά χρυσάφια
για να σκεπάσουν
αυτήν την πράσινη ματιά.

                   Σπηλιώτης Σωτήρης
                       ΕΡΓΟ ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΑΜΑΛΗ

Η Πανδώρα με το κλειστό ....

                                     23/05/2012


Ήλπιζες να ΄χεις μιαν ανάσα
ήλπιζες να κάνεις μια αρχή
κι άνοιξες κι εσύ αυτήν την κάσα,
που ΄χε ανέμους και καυτή βροχή.

Ήθελες μια αρχή να ΄ναι το τέλος 
κάθε τέλος να ΄ναι μια αρχή
μια αναγέννηση να ΄ρθει απ΄ την πίκρα,
απ΄ την απρόσμενη καταστροφή.

Δεν σου ΄παν για βαθιά σκοτάδια 
για χαμένους μύθους ζωντανούς 
γι΄αυτούς που ποτέ δεν εκτιμάνε 
τους αγώνες κι όλους τους ιερούς σκοπούς.

Έφυγες κι άφησες όλους τους δράκους
οι μύθοι έχουνε για ΄σένα  ένα σκοπό 
πέταξες κι όρμισες σε δαύτους,
που σε φυλάκισαν στο αίμα, στο μυαλό.

Τα κεντημένα αισθήματα σου ανοίξαν 
αχτίδα χρυσοκόκκινη και μονοπάτι μακρινό
που μ΄ αξιοπρέπεια σε ταξιδέψαν σε ΄δείξαν,
πως είχε η Πανδώρα το κουτί κλειστό.

Σκουριές, αισθήματα 
σ΄ αυτούς που τους αξίζουν
αλυσίδες όνειρα φοράνε στο λαιμό
ειρωνικά περνάνε στα σκοτάδια, 
κάθε αγγέλου φτερωτού τον ερχομό.

                                     Σπηλιώτης Σωτήρης

              ΕΡΓΟ ΦΡΟΣΩ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΑΚΗ

Νέα Υόρκη...

                                          23/05/2012

Νέα Υόρκη το '74,
πολιτισμός ,μηχανική αστρονομία,
πλούσιοι άνθρωποι που εύκολα 
απ΄ την ζωή παίρνουν την ευτυχία.

Νέα Υόρκη η τωρινή, πλούτη,
φτώχεια, καημός και δυστυχία,
άποροι άνθρωποι, μαύροι, λευκοί
ψάχνουν να διώξουν απ΄ την ζωή
την αγωνιά.

Βλέπω εγώ και προσπαθώ 
να καταλάβω τι συμβαίνει
είμαστε άνθρωποι με πολιτισμό 
και γι΄ αυτό δυστυχισμένοι.

                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                   ΕΡΓΟ ΜΑΡΙΑ  ΚΑΒΒΟΥ ΒΛΑΤΑΚΗ 

Ποιητής.....http://www.blurb.com/books/5720090

                                        22/05/2012


Εγώ ένας άσημος ποιητής
για τους άλλους τραγουδάω
και για τις χάρες της ζωής
συνεχεία μιλάω.

Έτσι δεκάδες άνοιξες πέρασαν
κι ευτυχισμένος μένω
κι αν χιονάτος έγινα
τον χειμώνα σε μιαν άκρη
έχω ξεχασμένο.

Γιατί το λουλούδι των θεών
μια Άνοιξη σε 'μένα χαρισμένο
ακολούθησε το δρόμο των θνητών
και μαζί μου είναι αιωνία δεμένο.

Εγώ ένας άσημος ποιητής,
για τους άλλους τραγουδάω
και για τις χάρες της ζωής
συνεχεία θα μιλάω.

                           Σπηλιώτης Σωτήρης
                      ΕΡΓΟ ΠΑΡΤΑΛΗ ΚΑΙΤΗ

Αθάνατη ζωή...

                                           22/05/201

Κοίταξε πως λάμπει ο ήλιος
τον βλέπω είναι χαρούμενος,
σ΄ εκείνο το παγκάκι πέφτει σκιά
και κάθονται δυο νεαρά παιδιά.

Είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι
φαίνονται πολύ χαρούμενα...
Στα ματιά τον κοιτάζει το κορίτσι
και τ΄ αγόρι της υπόσχεται βασίλεια.

Κάποιος τα πλησιάζει τους κακομιλάει: 
-Τί κάνετε αλήτες μπροστά στον κόσμο;

Ο ήλιος παύει να χαμογελάει
κι εγώ πλησιάζω τον φανφαρόνο...
Από κοντά τον ρωτώ σιωπηλά,
γιατί ενοχλεί τα παιδιά.

Με βλέπει και καταφέρνει να θυμηθεί,
την κάποτε νεανική του ψυχή.

Φεύγει...
Κι ο ήλιος μου κλείνει το μάτι
κι ενώ τα παιδιά ξαναμιλάνε γι΄ αγάπη
ο ήλιος μου φωνάζει με χαρούμενη φωνή:
-Θεέ του έρωτα...!!!

 Αθάνατη ζωή...

                      Σπηλιώτης Σωτήρης

                          ΕΡΓΟ ΒΟΥΛΑ ΛΑΔΟΥΚΑΚΗ

Κιθάρα....

                                       22/05/2012
Κιθάρα....

Της ζωής της το νέκταρ
η κιθάρα το δίνει
στον κόσμο να πίνει
ποτό που δεν μεθά.

Σ΄ ακούω και κλαίω
κάποιος άλλος γελάει
τι παράξενη δύνη
πότε κρύο, πότε ζεστασιά.

Η αγάπη γεννιέται 
σε λίγο ξεχνιέται
τι παράξενο συνέχεια 
μια κιθάρα τραγουδά.

Απ΄ τον κόσμο τον άδειο 
ένας φεύγει ακόμα
μεσ΄ τα ματιά πλανιέται
μια κιθάρα παλιά.

Τι παράξενο αλήθεια 
μεσ΄ τα γυάλινα ματιά
τελευταία εικόνα
μια κιθάρα που σιωπά.

Τι παράξενο ένα ξύλο
που άδειο από μέσα είναι,
στον κόσμο να δίνει 
οποία του ζητήσει χαρά.

                             Σπηλιώτης Σωτήρης
                           ΕΡΓΟ ΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ