22/05/2012
Θα μπορούσα ώρες να μιλάω
για κάποιον που πια δεν αγαπάω
ζω γι΄ αυτόν ερήμην του
ράγισε η μνήμη του
κι εγώ γλίστρησα τώρα κάτω
σ΄ ένα βυθό της σκέψης
δίχως όρια δίχως πάτο.
Έσβησα ποτά μα και τσιγάρα
έκανα στροφές, ζούσα αντάρα
μέσα μου τελείωνα
έσβηνα το μήνυμα
που ΄χε από χρόνια
στην καρδία μου στείλει
Μάρτη μου πικρέ, κακέ μου Απρίλη.
Ένα άγγιγμα σου θέλω μόνο
να ΄ναι ικανό να σβήσει κάθε πόνο
να σβήσει όλα τα πάθη μου
ν΄ αγγίξει όλα τα λάθη μου
και να γιατρέψει τώρα την ψυχή μου
έν΄ άγγιγμα να σβήσει το κορμί μου.
Έλα κοίταξε με μες τα μάτια
κάνε την καρδούλα μου κομμάτια
έλα στην πίστα μαζί μου χόρεψε
κι όλες τις άλλες κορόιδεψε
άσε με κι εγώ να καμαρώσω
άσε την καρδία μου να σου δώσω.
Μέσα στου μυαλού αυτή την ζάλη
ξένους έρωτες θέλω και αγκάλη
βράδια αξημέρωτα
δοσμένα όλα στον έρωτα
άπλα χιλιοτραγουδισμένα
να ΄χουν μέσα κάποιον άλλον
μα και ΄μενα.
Να μας βρίσκουν πρωϊνά θλιμμένα
με κορμιά από πάθος τσακισμένα
να ΄χω την σφραγίδα του
στα στήθη από τα χείλια του
και σ΄ όλο το κορμί μου τα σημάδια
από τα δικά του παθιασμένα χάδια.
Κάνε με δικιά σου τώρα πάλι
άσε να σ΄ αγγίξω μες την ζάλη,
πάρε το φιλάκι μου,
το δυνατό κορμάκι μου
μέσα απ΄ τα λεύκα και βγάλτο
σε κόκκινα φανάρια σ΄ ένα βάλτο.
Θα με σκέφτεσαι είπες όλο το βράδυ
έτσι όπως σου δόθηκα όλο νάζι
είχα το κορμάκι σου
το φιλήδονο μουτράκι σου
είχα την ψυχή και την ζωή σου
κι έπαιρνα κι όλη την δύναμη σου.
Θα μπορούσα ώρες να μιλάω
για κάποιον που πια δεν αγαπάω
ζω γι΄αυτόν ερήμην του
ράγισε η μνήμη του
κι εγώ γλίστρησα τώρα κάτω
σ΄ ένα βυθό της σκέψης
χωρίς όρια χωρίς πάτο.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΒΟΥΛΑ ΛΑΔΟΥΚΑΚΗ
Θα μπορούσα ώρες να μιλάω
για κάποιον που πια δεν αγαπάω
ζω γι΄ αυτόν ερήμην του
ράγισε η μνήμη του
κι εγώ γλίστρησα τώρα κάτω
σ΄ ένα βυθό της σκέψης
δίχως όρια δίχως πάτο.
Έσβησα ποτά μα και τσιγάρα
έκανα στροφές, ζούσα αντάρα
μέσα μου τελείωνα
έσβηνα το μήνυμα
που ΄χε από χρόνια
στην καρδία μου στείλει
Μάρτη μου πικρέ, κακέ μου Απρίλη.
Ένα άγγιγμα σου θέλω μόνο
να ΄ναι ικανό να σβήσει κάθε πόνο
να σβήσει όλα τα πάθη μου
ν΄ αγγίξει όλα τα λάθη μου
και να γιατρέψει τώρα την ψυχή μου
έν΄ άγγιγμα να σβήσει το κορμί μου.
Έλα κοίταξε με μες τα μάτια
κάνε την καρδούλα μου κομμάτια
έλα στην πίστα μαζί μου χόρεψε
κι όλες τις άλλες κορόιδεψε
άσε με κι εγώ να καμαρώσω
άσε την καρδία μου να σου δώσω.
Μέσα στου μυαλού αυτή την ζάλη
ξένους έρωτες θέλω και αγκάλη
βράδια αξημέρωτα
δοσμένα όλα στον έρωτα
άπλα χιλιοτραγουδισμένα
να ΄χουν μέσα κάποιον άλλον
μα και ΄μενα.
Να μας βρίσκουν πρωϊνά θλιμμένα
με κορμιά από πάθος τσακισμένα
να ΄χω την σφραγίδα του
στα στήθη από τα χείλια του
και σ΄ όλο το κορμί μου τα σημάδια
από τα δικά του παθιασμένα χάδια.
Κάνε με δικιά σου τώρα πάλι
άσε να σ΄ αγγίξω μες την ζάλη,
πάρε το φιλάκι μου,
το δυνατό κορμάκι μου
μέσα απ΄ τα λεύκα και βγάλτο
σε κόκκινα φανάρια σ΄ ένα βάλτο.
Θα με σκέφτεσαι είπες όλο το βράδυ
έτσι όπως σου δόθηκα όλο νάζι
είχα το κορμάκι σου
το φιλήδονο μουτράκι σου
είχα την ψυχή και την ζωή σου
κι έπαιρνα κι όλη την δύναμη σου.
Θα μπορούσα ώρες να μιλάω
για κάποιον που πια δεν αγαπάω
ζω γι΄αυτόν ερήμην του
ράγισε η μνήμη του
κι εγώ γλίστρησα τώρα κάτω
σ΄ ένα βυθό της σκέψης
χωρίς όρια χωρίς πάτο.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΒΟΥΛΑ ΛΑΔΟΥΚΑΚΗ
