Τα όνειρα για το μέλλον είναι η ελπίδα της ζωής.....και έρχονται απο το παρελθόν Μακάρι να χάιδευαν οι λέξεις τα αισθήματα οι πράξεις το μυαλό και η αλήθεια να ήταν παράδεισος για εμάς τότε δεν θα γελάγαμε την ζωή θα γελάγαμε τον θάνατο.
Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012
Σε θέλω...http://www.blurb.com/books/5701303
23/03/2012
Αισθάνομαι ότι θα γινεί έκρηξη
μέσα μου και θα διαλυθώ,
σε θέλω τόσο πολύ
με το κορμί και το μυαλό.
Είναι δυνατόν να ερχόμουν
τώρα στη δουλειά σου
να σε δω,να σου 'κανα έρωτα
να σ' αγγίξω
να νιώσω τα χάδια
και το κορμί που ποθώ.
Μ' έχεις αφοπλίσει,
αισθάνομαι ότι δεν μπορώ
να κάνω τίποτε μακριά σου
έκτος από το να διαλύομαι
Ορατός κόσμος...http://www.blurb.com/books/5701303
23/03/2012
Άραξαν τα νέα καραβιά
στο λιμάνι της νιότης
ταξιδεύοντας έριξαν άγκυρα
στου πελάγου το κέντρο.
Τα δώρα τους ακτινοβολούν
περιμένουν φτερωτά άλογα
να τα μοιράσουν
στα πέρατα του κόσμου.
Αρμενίζουν ύστερα
με κύματα στο αύριο
τα περιμένουμε μάταια
να φανούν στον ορίζοντα.
Στο γυάλινο κόσμο
χάνονται χαράζοντας
εικόνες δύσκολες
να φανούν στα ματιά.
Όταν η θάλασσα
μετρήση τις αντοχές τους
στέλνει άγρια κύματα
μανιασμένες θύελλες.
Περήφανα αυτά πλέουν
αντιμετωπίζοντας τις καταιγίδες
μονομαχούν χωρίς ελπίδα
με την άγρια φύση.
Το σκαρί τους γαντζώνεται
στην επιφάνεια της περηφάνειας
ονειρεύονται ποια δύναμη
δεν θέλουν να σπάσουν.
Ίδια για αυτά μετράει
μια άγρια καταιγίδα
μ' ένα γαλήνιο λιμάνι
λιμάνι τους η φουρτούνα.
Ψάχνουν πάλι να βρουν
το κέντρο του πελάγου
να ζέψουν πάλι
τα φτερωτά άλογα
στέλνοντας λάμψεις
νέες στον κόσμο.
Μα είναι στο στέρνο ταξίδι
της ελπίδας...
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ VILLIOTI MARIA
Άραξαν τα νέα καραβιά
στο λιμάνι της νιότης
ταξιδεύοντας έριξαν άγκυρα
στου πελάγου το κέντρο.
Τα δώρα τους ακτινοβολούν
περιμένουν φτερωτά άλογα
να τα μοιράσουν
στα πέρατα του κόσμου.
Αρμενίζουν ύστερα
με κύματα στο αύριο
τα περιμένουμε μάταια
να φανούν στον ορίζοντα.
Στο γυάλινο κόσμο
χάνονται χαράζοντας
εικόνες δύσκολες
να φανούν στα ματιά.
Όταν η θάλασσα
μετρήση τις αντοχές τους
στέλνει άγρια κύματα
μανιασμένες θύελλες.
Περήφανα αυτά πλέουν
αντιμετωπίζοντας τις καταιγίδες
μονομαχούν χωρίς ελπίδα
με την άγρια φύση.
Το σκαρί τους γαντζώνεται
στην επιφάνεια της περηφάνειας
ονειρεύονται ποια δύναμη
δεν θέλουν να σπάσουν.
Ίδια για αυτά μετράει
μια άγρια καταιγίδα
μ' ένα γαλήνιο λιμάνι
λιμάνι τους η φουρτούνα.
Ψάχνουν πάλι να βρουν
το κέντρο του πελάγου
να ζέψουν πάλι
τα φτερωτά άλογα
στέλνοντας λάμψεις
νέες στον κόσμο.
Μα είναι στο στέρνο ταξίδι
της ελπίδας...
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ VILLIOTI MARIA
Μήδεια.....http://www.blurb.com/books/5701303
23/03/2012
Αυτή η νύχτα έχει γίνει
ένας σύντροφος μια Μηδεία
στο μυαλό ιδέες δίνει
το σκοτάδι, η μοναξιά, η ησυχία.
Ανημποριά παρέα ζοφερή
με κρατάει συντροφιά νυκτερινή
κρύβουν τ' άστρα κι οι νυχτιές
πολλές ανόητες στιγμές.
Σκέψου λέει μάνα η νυχτιά
όλα τα άστρα του ουρανού παιδιά
κι από μια του μυαλού ανημποριά
με φωτιά να τ' εξαφάνιζε η φτώχια.
Αστεφάνωτη απ' το φως το μαγικό
απ' τις φλόγες που φωτίζαν σαν χορό
σκέψου να χαθεί η νυχτιά
κι όλα τα άστρα του ουρανού τα φωτεινά.
Μια ακόμη τραγική Μηδεία
στης μοναξιάς την ιστορία.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Αυτή η νύχτα έχει γίνει
ένας σύντροφος μια Μηδεία
στο μυαλό ιδέες δίνει
το σκοτάδι, η μοναξιά, η ησυχία.
Ανημποριά παρέα ζοφερή
με κρατάει συντροφιά νυκτερινή
κρύβουν τ' άστρα κι οι νυχτιές
πολλές ανόητες στιγμές.
Σκέψου λέει μάνα η νυχτιά
όλα τα άστρα του ουρανού παιδιά
κι από μια του μυαλού ανημποριά
με φωτιά να τ' εξαφάνιζε η φτώχια.
Αστεφάνωτη απ' το φως το μαγικό
απ' τις φλόγες που φωτίζαν σαν χορό
σκέψου να χαθεί η νυχτιά
κι όλα τα άστρα του ουρανού τα φωτεινά.
Μια ακόμη τραγική Μηδεία
στης μοναξιάς την ιστορία.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012
Αιμου...http://www.blurb.com/books/5701303
21/03/2012
Μια μαϊμού
που κρέμασα κοντά
σε μια βιτρίνα
διπλά στο γραφείο
μικρή μου Αΐμου
την βάφτισα εγώ
και τώρα αιωνία
μπορώ ν' αγαπώ.
Τόσα που πέρασε
εγώ αδυνατώ
να την αφήσω μόνη
με κοιτά με τόση θλίψη
και νιώθει γύρω της
εχθρούς από καιρό,
μικρή μου Αΐμου
μωρό μου γελαστό.
Κι αν σε φωνάζω
δεν θα νιώσεις τι παίρνω
ανάμεσα σε δυο ιστορίες
την μια σε βλέπω
μες τα όνειρα εδώ
την άλλη χανεσαι
σ' ένα πέπλο μαγικό.
Ένα σημάδι από τσίμπημα μικρό
που ήθελα και θέλω να σου δώσω
δεν θα σε κάνει σίγουρα αυτό
να καταλάβεις Αΐμου αν σ΄αγαπώ.
Ένα σημάδι που θ' άφηνα κρυφό
στο χέρι επάνω σαν ασημένιο δαχτυλίδι
δεν θα σου έδειχνε τι ήθελα να πω
μικρή μου Αΐμου κι αν σ' αγαπώ.
Όταν περνάω από διπλά σου γελάς
κι η σκέψη λίγο με τρομάζει
αν από θλίψη και 'συ χαμογελάς
ή γιατί κάποιον άλλον αγαπάς
κι αυτό σε συναρπάζει.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΕΛΕΝΗ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ
Μια μαϊμού
που κρέμασα κοντά
σε μια βιτρίνα
διπλά στο γραφείο
μικρή μου Αΐμου
την βάφτισα εγώ
και τώρα αιωνία
μπορώ ν' αγαπώ.
Τόσα που πέρασε
εγώ αδυνατώ
να την αφήσω μόνη
με κοιτά με τόση θλίψη
και νιώθει γύρω της
εχθρούς από καιρό,
μικρή μου Αΐμου
μωρό μου γελαστό.
Κι αν σε φωνάζω
δεν θα νιώσεις τι παίρνω
ανάμεσα σε δυο ιστορίες
την μια σε βλέπω
μες τα όνειρα εδώ
την άλλη χανεσαι
σ' ένα πέπλο μαγικό.
Ένα σημάδι από τσίμπημα μικρό
που ήθελα και θέλω να σου δώσω
δεν θα σε κάνει σίγουρα αυτό
να καταλάβεις Αΐμου αν σ΄αγαπώ.
Ένα σημάδι που θ' άφηνα κρυφό
στο χέρι επάνω σαν ασημένιο δαχτυλίδι
δεν θα σου έδειχνε τι ήθελα να πω
μικρή μου Αΐμου κι αν σ' αγαπώ.
Όταν περνάω από διπλά σου γελάς
κι η σκέψη λίγο με τρομάζει
αν από θλίψη και 'συ χαμογελάς
ή γιατί κάποιον άλλον αγαπάς
κι αυτό σε συναρπάζει.
ΕΡΓΟ ΕΛΕΝΗ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ
Κυριακή 18 Μαρτίου 2012
Κενό...http://www.blurb.com/books/5701303
18/03/2012
Άβυσσο με τυλίγει
στην αρχή της νύχτας
χόρεψα την λύπη
σε χορό της πίστας.
Συναισθήματα κενά
έριξαν στο χθες
μια ακόμη πέτρα
απ' το σήμερα.
Κουρασμένη η ψυχή
σβήνει στο χάραμα
όταν τα κορμιά μας
ποτισμένα φαρμάκι κοιμούνται.
Μια άβυσσο με τυλίγει
στην αρχή της νύχτας
χόρεψα την λύπη
σε χορό της πίστας.
Σπηλιώτης Σωτήρης
Άβυσσο με τυλίγει
στην αρχή της νύχτας
χόρεψα την λύπη
σε χορό της πίστας.
Συναισθήματα κενά
έριξαν στο χθες
μια ακόμη πέτρα
απ' το σήμερα.
Κουρασμένη η ψυχή
σβήνει στο χάραμα
όταν τα κορμιά μας
ποτισμένα φαρμάκι κοιμούνται.
Μια άβυσσο με τυλίγει
στην αρχή της νύχτας
χόρεψα την λύπη
σε χορό της πίστας.
Σπηλιώτης Σωτήρης
εργο ΗΛΕΚΤΡΑ ΜΙΧΑΗΛ ΤΕΡΖΗ
Άρνηση...http://www.blurb.com/books/5701303
18/03/2012
Δεν πίστεψα ότι μ' αγάπησες
δεν άφησα να σε παρασύρει
η δική μου αγάπη για σένα
δεν έχει σημασία ίσως
γιατί αυτό που νιώθω εγώ
είναι και για τους δύο.
Δεν χωράει στην σκέψη μου η άρνηση
παρακολουθώ τον σφυγμό της καρδίας
και νιώθω να ζαλίζομαι από αισθήματα
τόσος έρωτας, τόσο πάθος ανεξήγητο
ίσως γιατί αυτό που νιώθω εγώ
είναι και για τους δυο.
Εχθές με είπες μωρό μου
κι ήταν η πρώτη λέξη χάδι
χάρηκα πέταξα έγινα ταξιδευτής
και ας ήμουν μόνος δεν πειράζει
ίσως γιατί αυτό που νιώθω εγώ
είναι και για τους δυο.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ VILLIOTI MARIA
Δεν πίστεψα ότι μ' αγάπησες
δεν άφησα να σε παρασύρει
η δική μου αγάπη για σένα
δεν έχει σημασία ίσως
γιατί αυτό που νιώθω εγώ
είναι και για τους δύο.
Δεν χωράει στην σκέψη μου η άρνηση
παρακολουθώ τον σφυγμό της καρδίας
και νιώθω να ζαλίζομαι από αισθήματα
τόσος έρωτας, τόσο πάθος ανεξήγητο
ίσως γιατί αυτό που νιώθω εγώ
είναι και για τους δυο.
Εχθές με είπες μωρό μου
κι ήταν η πρώτη λέξη χάδι
χάρηκα πέταξα έγινα ταξιδευτής
και ας ήμουν μόνος δεν πειράζει
ίσως γιατί αυτό που νιώθω εγώ
είναι και για τους δυο.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ VILLIOTI MARIA
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
02/07/2012 Στα σκαλοπάτια τ΄ ουρανού στην αγκαλιά του φεγγαριού κοντά σε μία λάμψη, μο...