08/12/2012
Τα μάτια της λύκαινας,
μου χάρισες ένα πρωϊνό ,
όταν εκεί ,
στον ύπνο μου σε είδα,
σε μια εικόνα απίστευτη
και ζήλεψα αυτόν
που τα χαιρόταν ,
ίσως πριν από την καταιγίδα.
Σε μια οικογένεια,
για μια ολόκληρη ζωή
μέσα σ' ένα δάσος,
από καμένες πέτρες.
Διαμάντια, γαλαξίες
συναισθήματα άπιαστα
μου χάρισες εσύ,
εκείνο το πρωί,
αυτά που 'χες
κι εγώ ρουφούσα
από 'σένα, από μέσα σου ,
πάθος κι ηδονή.
Απίστευτη πλάνα ομορφιά
κολασμένες σκέψεις
σε χάϊδεψα με τα μάτια,
άπλωσα τα χέρια
και μ' αγκάλιασες και 'σύ,
σε φίλησα στην ψυχή,
στο γυμνό πρόστυχα κορμί,
ταξίδεψα χωρίς καμία λογική.
Πάθος απίστευτο, ερωτική μανία,
για κάποια μάτια λύκαινας,
τόσο ερωτικά ,
τόσο κοντά ονειρικά.
Για μια γυναίκα
που άγνωστη ως τώρα
μου λέει, θέλει να 'μαστε
μαζί χρόνια πολλά.
Σβήνω στην σκέψη κάθε λάθος,
κάθε κολασμένο πάθος,
τι κρύβει η δική σου η καρδία,
μόνο τρέμω από ένα ρίγος.
Πόσο σε θέλω κοντά.
Πόσο θέλω να κάνω
έρωτα μαζί σου.
Από τότε που εσένα γνώρισα
λύκαινα απίστευτη γλυκιά
με πόσο πάθος λαχταρώ ,
το πρόστυχο γυμνό κορμί σου.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
