12/07/2012
Πάθος.
Κορμιά ιδρωμένα
μυαλά ματωμένα
γυμνές ψυχές ,
απλωμένες στον ήλιο.
Το χέρι γλιστράει
καθώς ακουμπάει
όλο πάθος που καίει,
κορμί που έρωτα θέλει.
Ενωμένες εικόνες
θολωμένες από ζέστη
σε φιλί που χαϊδεύει,
του νου την σκέψη.
Σ΄ αγγίζω με δέος
καθώς θέλω το ίδιο
που ΄σύ λαχταράς,
του κορμιού επαφή.
Μη βογκάς,μη μιλάς
όταν τα χείλη
την δροσιά σου ρουφάνε,
όταν έχεις μέσα
και καρδία και μυαλό
το σώμα που λαχταράς
από καιρό.
Μην μιλάς όταν
ηδονές του κορμιού
σε παραλύουν, σε μεθάνε,
μ΄ αγγίγματα πόθου
που λυσσάει και βγαίνει
καθώς οι ανάσες καίνε,
σε ίδρωτα καυτό.
Μπερδεμένες σκέψεις
σε κορμιά που λυγάνε
σε κραυγές που σιγάνε,
στα θέλω στα σ΄ αγαπώ.
Σε κορμιά που αγγίζουν
ένα στίγμα στο πάθος,
καθώς αιώνια παλεύουν
να λυτρώσουν την σκέψη.
Απ' τη ζάλη απ' τη μέθη
απ΄ τις αισθήσεις του κορμιού,
απ΄ τον έρωτα
τον κολασμένα καυτό.
Κορμιά ιδρωμένα
μυαλά ματωμένα
γυμνές ψυχές,
απλωμένες στον ήλιο.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ
Πάθος.
Κορμιά ιδρωμένα
μυαλά ματωμένα
γυμνές ψυχές ,
απλωμένες στον ήλιο.
Το χέρι γλιστράει
καθώς ακουμπάει
όλο πάθος που καίει,
κορμί που έρωτα θέλει.
Ενωμένες εικόνες
θολωμένες από ζέστη
σε φιλί που χαϊδεύει,
του νου την σκέψη.
Σ΄ αγγίζω με δέος
καθώς θέλω το ίδιο
που ΄σύ λαχταράς,
του κορμιού επαφή.
Μη βογκάς,μη μιλάς
όταν τα χείλη
την δροσιά σου ρουφάνε,
όταν έχεις μέσα
και καρδία και μυαλό
το σώμα που λαχταράς
από καιρό.
Μην μιλάς όταν
ηδονές του κορμιού
σε παραλύουν, σε μεθάνε,
μ΄ αγγίγματα πόθου
που λυσσάει και βγαίνει
καθώς οι ανάσες καίνε,
σε ίδρωτα καυτό.
Μπερδεμένες σκέψεις
σε κορμιά που λυγάνε
σε κραυγές που σιγάνε,
στα θέλω στα σ΄ αγαπώ.
Σε κορμιά που αγγίζουν
ένα στίγμα στο πάθος,
καθώς αιώνια παλεύουν
να λυτρώσουν την σκέψη.
Απ' τη ζάλη απ' τη μέθη
απ΄ τις αισθήσεις του κορμιού,
απ΄ τον έρωτα
τον κολασμένα καυτό.
Κορμιά ιδρωμένα
μυαλά ματωμένα
γυμνές ψυχές,
απλωμένες στον ήλιο.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου