Έτσι να μ´αγαπάς...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                                12/11/2012

Έτσι απλά να  μ´αγαπάς,

όπως απλά κοιτάς,

έτσι.

Έτσι σαν χιονονεράϊδα

να με πας

μές στην  καρδιά της αγκαλιάς ,

έτσι.

Έτσι μέσα στον χιονιά

σε μια σπηλιά

μ΄ αναμμένη μια φωτιά,

έτσι.

Ανάμεσα σε ξωτικά,

σε παραμύθια για παιδιά,

σε μάγισσες, αερικά, 

να μου χαρίσεις ζεστασιά
καθώς απ' τα σύννεφα ψηλά, 

χιονονιφάδες παγωνιά

θ΄ αγκαλιάζουν δάση και γη,
έτσι.

Εκτός από ΄μάς που αγκαλιά

έχουμε μια κι άλλη μια καρδιά

έτσι άπλα να μ´ αγαπάς,

Έτσι...

                                                 Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                    ΕΡΓΟ   ΒΑΣΙΛΙΚΗ  ΒΛΑΧΟΥ

Η νύχτα...http://www.blurb.com/books/5750127

                                                            11/11/2012

Να ησυχάσει η νύχτα μόνη της

μαζί σου δεν αντέχει
την ξενυχτάς ως το πρωί,

πότε σ΄ ένα πότε σ΄άλλο στέκι.

Αν ήθελε να κοιμηθεί 

η νύχτα ένα βράδυ 

με ΄σένα που ΄μπλεξε μικρή

δεν την σώζει ούτε το σκοτάδι.

Για ΄σένα η νύχτα είναι φως

απίστευτη συνήθεια

που σταματάει η αυγή 

της νύχτας  τα καπρίτσια .

Να ησυχάσει η νύχτα μόνη της

μαζί σου δεν αντέχει

γι΄αυτό ετούτη τη βραδιά 

κοιμήσου στο δικό σου στέκι.

                                                   Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                     ΕΡΓΟ      ΑΛΙΚΗ   ΤΣΙΑΤΑ

Αλίκη...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                                       11/11/2012


Θυμάσαι Αλίκη,
που παίζαμε μαζί
στις φωτεινές αυλές
και τα σκοτεινά δωμάτια.
Εκεί κάτω 
απ΄ ένα κρεββάτι κρυφτό.
Εκεί σε φίλησα
φιλί καυτό απαλό
ίσως ονειρικό,
γύρω απ΄ το τραπέζι
κυνηγητό.
Το βράδυ ύπνο
μ΄ ένα χαμόγελο μαγικό,
ξυπνούσα το πρωί
κι άνοιγα  βιαστικά 
το παράθυρο,
για να σε δω.
Είχα ένα μυστικό
μάλλον αληθινό,
ότι σ΄ αγαπούσα μόνο ΄γώ,
χρόνια κρυμμένο 
άγγελε απ 'τον ουρανό.
Θυμάσαι Αλίκη εσύ
όταν έφυγες
απ΄ την δική μας ζωή
αν σε χαιρέτησα, 
θυμάσαι.
Μια στεναχώρια κρυφή,
ένα ανοιγόκλεισμα ματιών,
ήταν όλο αυτό. 
Εγώ εδώ,
το κεφάλι ψηλά 
απελπισμένα
ακούμπησα τον ουρανό
πίσω απ΄ την πόρτα
των στεναγμών
για τον χωρισμό,
των παιδικών ψυχών.
Κοιτούσα μέχρι 
που η εικόνα σου χάθηκε,
εκεί στα κλεφτά
στα ηλιοβασιλέματα
που παίζαμε,
όταν ήμασταν μικρά.
Μα και τώρα  πολλές φορές
όταν αναπνέω τα παλιά,
με ΄σένα πετάω αγκαλιά
στ΄ ονείρου
εκείνου τις ομορφιές,
θυμάσαι άγνωστη τώρα Αλίκη,
άλλες ονείρου εποχές.

                                                   Σπηλιώτης  Σωτήρης

                                           ΕΡΓΟ         ΒΑΣΙΛΙΚΗ   ΤΑΜΠΟΥΡΗ

Μου λείπεις...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                            09/11/2012


Μου λείπεις
σήμερα που πήρα 
το πρώτο βραβείο, 
τα λόγια σου.
Ζωγράφισες μ΄ αυτά
τη ψυχή μου
έλαμψες μέσα μου
με λέξεις ,μ' αισθήματα
με κατέκτησες έτσι απλά.
Έλαμψες!
Σε κοιτάζω μέρες
σε βλέπω, βλέπω
την δουλειά σου,
τα μυστικά ερωτικά σου
και ξέρω ,ξέρω
ότι θα ήθελες κοντά σου,
τα λόγια μου δικά σου.
Μου λείπεις...

                                                  Σπηλιώτης Σωτήρης

                                           ΕΡΓΟ       ΜΑΡΙΑ  ΚΟΤΣΑΦΤΗ

                                                   

΄Ηρωες...

                                                                           09/11/2012


Κάποτε παλιά
στ΄ αρχαία χρόνια
σε μυθικές εποχές
γεννιόταν ήρωες.

Από την Ανδρομέδα, 
την Θεσσαλονίκη,
την Κασσάνδρα, την Αλίκη
γενιές βασιλικές.

Γεννιόταν παιδιά του Δια,
του Απόλλωνα του θεού ήλιου,
ράτσες Θεϊκές,
σ΄ ιστορίες Ελληνικές.

Κάποτε παλιά ο Ηρακλής 
κι ο Περσέας, ο Αχιλλέας, ο Θησέας,
έκαναν άθλους που τους ζήλευαν οι Θεοί
ήτανε Έλληνες, σε μια γη Ελληνική.

Μακεδόνες ,Σπαρτιάτες και Θηβαίοι,
Ιθακιώτες, Μυκηναίοι, Αθηναίοι,
με ήρωες όπως ο Αλέξανδρος,
ο Σπαρτιάτης Λεωνίδας,
εχθρούς ατίμαζαν σε μάχες, 
χαμένης Ελπίδας.

Όπου κι αν ψάξουμε 
σ΄ αυτήν την γη μόνο άθλους 
συναντάμε με ήρωες και τιμή,
είναι αυτό το πνεύμα το Ελληνικό
στεφανωμένο με κλάδο ελαίας
της γης χρυσάφι τιμημένο 
από δόξα λαμπερό.                     
  
                                                 Σπηλιώτης Σωτήρης

                                               ΕΡΓΟ     ΜΑΡΙΑ  ΚΟΤΣΑΥΤΗ

Δακρυσμένη Ελλαδα...

                                                                         08/11/2012


Δακρυσμένη Ελλάδα
πολίτες αθώοι
πιστεύω που καίνε
Δημοκρατίες που κλαίνε.

Αδικία ποτάμι
ιδέες από Πέτρες
χώμα, θολή άμμος
προδοσία που τρέχει
να προλάβει το χάος.

Απέναντι  σε σωρούς
σκουπιδιών
την γκουέρνικα μελετούν
μια ομάδα παιδιών.

Φοβάμαι, πονάω
που οδηγούν οι προδότες
της ελληνικής γης οι δικοί μας 
άρχοντες της υποταγής.

Αγναντεύω τον ήλιο
της προσμονής
από νέους ήρωες,
της δικής μας φυλής.

Πονάω και μεθώ
από μια Ελπίδα μόνο
δακρυσμένη Ελλάδα 
μην αφήσεις τον πόνο,
να σε κυριεύσει.

Με καινούργιες ιδέες
του δικού μας θεού
με πιστεύω και γνώση
μ΄ αγώνες για την πατρίδα,
του ελληνικού λαού .

Αγωνιστείτε Έλληνες!
                      
                                                  Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                ΕΡΓΟ   ΑΝΝΥ   ΨΑΡΡΑ

Άν γυρίσεις ...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                                08/011/2012


Αν γυρίσεις πίσω
θα με δεις
μην φοράς στα μάτια 
τα γυαλιά σου,
χαμογέλασε γλυκά
απ΄ την καρδιά
κι άσε  με
να σ΄αγκαλιάσω
στ΄ όνειρα σου.
Αν γυρίσεις πίσω
θα με δεις
να γελάω
ίσως και να κλαίω,
για τα όσα ζήσαμε μαζί
για τα όσα έχασα
και φταίω...

                                                  Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                  ΕΡΓΟ  ΙΩΑΝΝΑ  ΝΙΚΟΛΑΟΥ