06/11/2012
Χαράξαμε στον δρόμο του φεγγαριού
πορεία ακολουθήσαμε τ΄ αστέρια
τ΄ ουρανού και βάλαμε σημάδια
τις κορυφές.
Μαύρο κι ασημένιο φως
μας οδηγεί δεν έχουμε τις πνευματικές
μέσα στη Σοφία του μυαλού
προμήθειες.
Στους ορίζοντες της σκέψης
απλώνονται παγίδες
μέσα από μια σοφίτα
κοιτάζουμε γαλαξίες.
Μετρώντας τα χαμένα
όνειρα τα θέλω περνάμε τις μέρες
νομίζοντας ότι είν΄ απέραντα
τα περιθώρια του χρόνου.
Όταν αυτές τελειώνουν
μας σφίγγουν σαν ένα λουρί
με καρφιά στο λαιμό μπαίνοντας
μέσα μας, σαν άπειρα όχι.
Θέλω κι όχι μας περισσεύουν
στην ζωή όταν αφήνουμε
άμυαλους άκαρδους
ν΄ ορίζουν την πορεία μας.
Χαράξαμε στον δρόμο του φεγγαριού
πορεία στο πέλαγος...
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΝΙΝΟΣ
Χαράξαμε στον δρόμο του φεγγαριού
πορεία ακολουθήσαμε τ΄ αστέρια
τ΄ ουρανού και βάλαμε σημάδια
τις κορυφές.
Μαύρο κι ασημένιο φως
μας οδηγεί δεν έχουμε τις πνευματικές
μέσα στη Σοφία του μυαλού
προμήθειες.
Στους ορίζοντες της σκέψης
απλώνονται παγίδες
μέσα από μια σοφίτα
κοιτάζουμε γαλαξίες.
Μετρώντας τα χαμένα
όνειρα τα θέλω περνάμε τις μέρες
νομίζοντας ότι είν΄ απέραντα
τα περιθώρια του χρόνου.
Όταν αυτές τελειώνουν
μας σφίγγουν σαν ένα λουρί
με καρφιά στο λαιμό μπαίνοντας
μέσα μας, σαν άπειρα όχι.
Θέλω κι όχι μας περισσεύουν
στην ζωή όταν αφήνουμε
άμυαλους άκαρδους
ν΄ ορίζουν την πορεία μας.
Χαράξαμε στον δρόμο του φεγγαριού
πορεία στο πέλαγος...
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΝΙΝΟΣ