Γιορτινές Κάρτες...

                                                                                     02/10/2012


Σχισμένα γράμματα
ματωμένες αναπνοές
από δύσκολες ώρες
φυλακισμένες  ζωές.

Καμμένα δέντρα
σε γκρεμούς, σε πλαγιες
αυτοκτονούν σε στιγμές
μαζωμένες κρυφές.

Κάτω από κάστρα
από σβησμένα άστρα
εσύ γυρνάς εδώ εκεί
χωρίς πρόσωπο χωρίς αναπνοή
αφού κάηκαν από βρωμιά
αυτά που ΄χες στην καρδιά.

Μόνο ένα δέντρο που ΄χει καεί
μες την ομίχλη προσπαθεί
να ΄ναι στολισμένο
για τις νέες γιορτές απελπισμένο.

Σχισμένα γράμματα
ήταν οι ευχές οι φετινές
μέσα σε κάρτες γιορτινές
που χάθηκαν στο δρόμο.

Έτσι στα μάτια τα τυφλά
που χάνονται στα σκοτεινά
τα χρώματα σου ΄μειναν μόνο
να παλεύουν με το χρόνο.

                                            Σπηλιώτης Σωτήρης
                                         
                                           ΕΡΓΟ        ΠΑΡΤΑΛΗ ΚΑΙΤΗ

Ξημερώνει....

                                                                            01/10/2012


Ξημερώνει κι ένα άσπρο
μαγικό φως
από την πανσέληνο σκορπίζει
καθώς η νύχτα επιμένει στοργική
την πορεία της να συνεχίζει.

Στην αγκαλιά της έχει για παιδιά
χιλιάδες τ΄ αστέρια
κι ένα φεγγάρι
που ολόγιομο σκορπά
χιλιάδες άσπρα περιστέρια.

Πρώτη Οκτώβρη
κι οι ώρες του κυλούν
απ΄ ένα καλοκαίρι
σ΄ ένα χειμώνα 
που θα ντύσει στα λευκά
τις σκέψεις, τις ιδέες,
την ελευθερία στην καρδιά.

Μέσα σε μια άγρια παγωνιά,
είθε να κρατήσουμε ζεστά
τις μυρωδιές που ΄χει η ψυχή μας
από το παρελθόν που άφωνο κοιτά
που πάει η ζωή μας.

Είθε η νέα χαραυγή
να δώσει μόνο ελπίδες
για ένα χειμώνα
που θα ΄ρθουν στη γη
μόνο του Θεού φροντίδες.

Να ξεχαστούν όλα τα κακά
τα μυστικά της σκέψης πηγάδια
που προσπαθούν να ρίξουνε ξανά
τους Έλληνες σε νέα σκλαβιά.

Ξημερώνει κι ένα άσπρο
μαγικό φως από την πανσέληνο σκορπίζει
αστρόσκονη για έναν υπέροχο λαό
που τ΄ όνειρα του η προδοσία γκρεμίζει!

                                           Σπηλιώτης Σωτήρης

             ΕΡΓΟ ΒΟΥΛΑ ΛΑΔΟΥΚΑΚΗ

Πίστεψες...

                                                                                28/09/2012

Πίστεψες θαρρώ

πως το παρελθόν

θα το δέχονται οι άλλοι

σαν μέλλον, σαν παρόν,

χωρίς αγκάθια 

να πληγώνουν το κορμί

χωρίς πέτρες

να βαραίνουν την ψυχή

χωρίς ζάλη.

Όταν παίρνεις το πρωί 

απ΄ την δουλειά

για να πεις

πόσο η καρδιά σου μ΄ αγαπά

και αρχινάς τα δήθεν και τα μη

με θυμώνεις μου φλογίζεις 

την ζωή.

Πως ξεχνάς

τις νυχτερινές φωτιές

τα γυρίσματα, τους ρυθμούς,

του κρεβατιού τις αγκαλιές,

πόσες φλόγες

ξενυχτούν ως το πρωί

πόντο πόντο όταν φιλάω

το δικό σου το κορμί.

Έτσι σκέφτομαι 

πολλές φορές

να μετρήσω του κορμιού σου 
τα φιλία, τα τραντάγματα, 
τις άπειρες κραυγές,

την απόλαυση, τις καυτές σου ηδονές

και αν μου πεις δεν σε παίρνω αγκαλιά

να μην σε φιλήσω ποτέ ξανά.

Ξέρεις όμως από σκέψεις αντρικές

έτσι παίζεις τις δικές σου μουσικές,
ώσπου να ΄ρθει πάλι η νυχτιά

ξεκινώντας παθιασμένα 

η βραδιά.

                                           Σπηλιώτης Σωτήρης

                 

Ηρθε... http://dream-sotiriss.blogspot.gr/2012/09/blog-post_28.html

                                                                                   28/09/2012
Ήρθε.
Έπεσε ένας άγγελος
στη γη,
εδώ δίπλα κοντά 
σε ΄μενα.
Ήτανε χαμένος 
σαν παιδί
με φτερά σχισμένα.
Είχε αμαρτήσει 
σιωπηλά
γι΄ έναν άλλον άγγελο
στη σκέψη
και τον 'διωξαν 
αμέσως από ΄κεί,
μην κι άλλους αγγέλους
παιδέψει.
Έτσι λυπημένο σοβαρό
τον κοίταξα φοβισμένος
δεν ήταν άνθρωπος
ήταν κάτι θεϊκό,
έκπτωτος για τον έρωτα,
που ΄ρθε στη γη χαμένος.

                                       Σπηλιώτης Σωτήρης

Εσύ....http://www.blurb.com/books/5750127

                                                                                 28/09/2012


Τα εγώ σου
θα πρέπει να ΄ναι 
πιο χαμηλά
και τα θέλω πιο ψηλά.

Έτσι , του κορμιού
οι νέες απολαβές
θ΄ αμείβουν του μυαλού
τις σκέψεις τις γλυκές.

                                         Σπηλιώτης Σωτήρης

                      ΕΡΓΟ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΠΙΤΙΚΑ

Γοργόνα...http://www.blurb.com/books/5039460-dreams

                                                                                           27/09/2012

Γοργόνα.

Θάμπωσαν τα μάτια
καθώς σ΄ είδα,
ένα πρωϊνό δίπλα 
στην Ανατολή να βγαίνεις μέσα
απ' την μητέρα θάλασσα.
Σε γνώρισα,
γιατί ΄σουν ίδια!!!
Αυτή που ΄βλεπα
στ΄ όνειρα μου υπέροχη
όχι όμως τόσο αληθινή,
όχι τόσο πραγματική.
Οι χιλιάδες σταγόνες
που αγκάλιαζαν το κορμί
καθώς αποκάλυπτες ένα μύθο
έλαμπαν, καίγοντας τα μάτια.
Η αιθέρια κίνηση
η μαγεία της γυναίκας
γοργόνας
που αναδυόμενη έλαμπε
η φύση από αχτίδες
ασημογαλαζες, χρυσοκέντητες,
μαζί με τα βρεγμένα 
χρυσά μαλλιά σου
που αγκάλιαζαν σεμνά
το κορμί της αποκάλυψης.
Αυτό ,που χάϊδεψε
την επιφάνεια του κόσμου
με γαλήνεψε.
Με κοίταξες!!!
Ανοιγόκλεισα τα βλέφαρα
απέναντι σ΄αυτό το φως,
και χάθηκες έτσι όπως 
θεϊκά σ΄ είδα, χάθηκες.
Ευτυχισμένος
απόμεινα να βλέπω
τους κύκλους
που ακόμα έσβηναν,
στα γαλαζοπράσινα νερά.
Κυρά της θάλασσας
καθώς οι άνεμοι της σκέψης
ησύχασαν μέσα μου, 
ήμουν ευτυχισμένος...

                                            Σπηλιώτης Σωτήρης

                  

Θέλεις...

                                                                                       26/09/2012


Θέλεις να σκάβεις
ουρανούς
να πέφτουνε τ΄αστέρια
θέλεις να φτάνεις
τους Θεούς
που φτιάχνουνε λημέρια.

Εκεί ψηλά στις κορυφές
με τους ευτυχισμένους
μες σε σπηλιές
που καρτερούν άνδρες 
πονεμένους.

Από τις μάχες μ΄ εχθρούς
είχαν φτερά στα χέρια
όταν κατέβαιναν στη γη
από τόπους λατρεμένους
σε μυστικά περάσματα 
να βρουν τους ξεχασμένους.

Αίμα στα χιόνια τα λευκά
πολεμιστών άγριων
που αγωνίστηκαν σκληρά 
σ΄ εποχές μυστήριων.

Θέλεις να σκάβεις ουρανούς
να πέφτουνε τ΄ αστέρια
σ΄ αγκαλιές από μυστικούς
κρυφούς αρχαίους κόσμους
αυτούς που ζούνε στην καρδία
στην μνήμη την δική μας
γιατί το κόστος ήταν ζωή
που δώσανε για την τιμή μας.

Θέλεις να φτάσεις
αυτούς τους μύθους
μπορείς να σκάψεις
ουρανούς.

                                         Σπηλιώτης Σωτήρης