Αντίο Καλοκαίρι....http://www.blurb.com/books/5045801

                                                                                      21/08/2012


Ακόμη το καλοκαίρι είναι μαζί μας
τέλος Αυγούστου μεσάνυχτα και κάτι
βλέποντας ψηλά στην μπλε νύχτα,
μου ΄καναν εντύπωση 
τα τόσο λαμπερά αστέρια.
Σε μια μαγική βραδιά 
ήταν σαν να ταξίδευαν
σε μια σειρά όπως 
τα πουλιά τον Οκτώβρη,
σε μια τάξη λες κι αποχαιρετούσαν
το καλοκαίρι,
λες κι ήξεραν ποσό αγαπώ
αυτή την εποχή.
Στα μάτια ακουμπάνε τ΄ αστέρια,
πάνω στα φώτα της πόλης
που γεννήθηκα.
Δεν τα χωρίζει η νύχτα
μόνο τ΄ αγκαλιάζει
κι αστράφτουν όλα μαζί 
σαν διαμάντια.
Πολύχρωμα φώτα 
κι αστέρια λαμπερά,δίνουν πνοές 
στη βραδιά της μοναξιάς
καθώς μικρές αλεπούδες
τριγυρνούν κοντά
ψάχνοντας τ΄όνειρα της ζωής 
ίσως τα τελευταία.
Ποσό μου αρέσει αυτή η εποχή!!!
Ίσως γιατί τη ξεχνάς μόλις πέρασει
όπως ένα μπουκέτο 
από χαρμόσυνες αναμνήσεις,
όταν έρχεται η αγωνιά 
τ΄ αύριο του μόχθου.
σ΄ ένα δωμάτιο σκοτεινό 
μ΄ ανοιχτά παράθυρα.
Ένας κόκκινος άγγελος μόνο θυμίζει
την κάψα, τη χαρά ,
το ποσό ανέμελα πέρασε 
κι αυτό το καλοκαίρι.
Τί άφησε στο σεντούκι των αναμνήσεων;
Μόνο ελπίδες...
Ακόμη το καλοκαίρι είναι μαζί μας...
Τέλος Αυγούστου μεσάνυχτα και κάτι
βλέποντας ψηλά στην μπλε νύχτα
μου ΄καναν εντύπωση
τα τόσο λαμπερά αστέρια.
Κανένα σύννεφο ακόμα πουθενά...

                                   Σπηλιώτης Σωτήρης
                  
                      ΕΡΓΟ ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ

Το φιλί....http://www.blurb.com/books/5045801

                                         18/08/2012


Την αυγή θα σου χαρίσω δυο φιλιά
θα σου δώσω της αγάπης τα κλειδιά
όταν ξέρεις πόσο σε θέλω σ΄ αγαπώ,
αφού ζήσεις έναν έρωτα τρελό.
Θέλω να σε κάνω ν΄ αισθανθείς
την καυτή υγρασία της αναπνοής
που γεμίζει από πάθος το φιλί,
όταν αγγίζει με τα χείλια το κορμί.
Πόσοι άγγελοι κατέβηκαν στη γη
ποσά βράδια ν΄ αντέξει η ψυχή
όταν κόλασης κορμιά παρθενικά
αγκαλιάζονται τις νύχτες ,
με χάδια με φιλιά.
Το κορμί σου και τα μάτια σου κοιτώ
να σε σβήσω στην αγκαλιά μου λαχταρώ
κι όταν πάψεις να παλεύεις για φιλιά 
να μετρήσω του κορμιού σου,
κάθε νέα ζωγραφιά.
Την αυγή θα σου χαρίσω δυο φιλιά 
θα σου δώσω της αγάπης τα κλειδιά
όταν ξέρεις πόσο σε θέλω σ΄ αγαπώ,
αφού ζήσεις έναν έρωτα τρελό.

                              Σπηλιώτης Σωτήρης

                 ΕΡΓΟ ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΑΜΑΛΗ

Μαρία ...ένας Άγγελος...

                                                                                       16/08/2012


Το σύμπαν σιγοκαίει
η πλάση χαμογελά
Μαρία τραγουδάμε
μητέρα μας γλυκεία.

Ζάλη της ευτυχίας
εύχομαι κάθε χρόνο 
ν΄ απλώνει τα φτερά 
κοντά σου.

Η εικόνα της Παναγίας
στα μάτια σου να δώσει
την αλήθεια στη σκέψη
στ΄ όνειρα σου.

Μονό η αγάπη να διδάξει
να δώσει τροφή στη χαρά
για την γιορτή σου 
τ΄αισθήματα σου.

Μαρία τ΄ όνομα η μελωδία
που παίζουν οι άγγελοι
καθώς φως σκορπίζει
στα μυστικά περάσματα
που ΄χει η καρδία σου.

Ένας άγγελος μύησε
τον πόνο, την χαρά
που αγκάλιασε με τ΄ άστρα
τ΄ όνομα σου.

Το σύμπαν σιγοκαίει
η πλάση χαμογελά
Μαρία τραγουδάμε
μητέρα μας γλυκιά.

                        Σπηλιώτης Σωτήρης
                  ΕΡΓΟ   ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ

Ελπίδες...http://www.blurb.com/books/5045801

                                                                                     12/08/2012

Ελπίδες.

Λίγες ελπίδες
που φύτρωσαν στη ζωή
λίγες  ελπίδες
που τις ζήσαμε μαζί.
Πρόσεξε μου ΄πες
απ΄ το πάθος 
της στιγμής
να μην παρασυρθείς.
Για ΄μένα είναι όλα μια χαρά
το φως του ήλιου
στα δικά μου πρωϊνά
το χάδι της κόρης μου
όταν απλά χαμογέλα.
Είπες θα ΄κανες 
καφέ για το πρωΐ,
ότι θ΄ αγκάλιαζες 
την άδεια μου ψυχή.
Δεν καταλάβαινες
τον λόγο μου πολύ
έτσι πέρασε το βράδυ 
του ποιητή.
Στ΄ άμοιρο μυαλό
αισθήματα αστραπές
κορμιά που ΄σβησαν
με ΄σένα από φωτιές.
Λάβα σχημάτισε
το φράγμα του κορμιού
τα λόγια ΄κλεισαν
ελπίδες του φεγγαριού.
Ίσως κατάλαβες
το λάθος της βραδιάς
όταν σου μίλησα 
για λόγια της καρδιάς.
Ψάχνοντας το έργο
της δικής σου συλλογής
γυμνό να δώσω στο χορό,
της δικής μου της γραφής.
Το λάθος 
δεν είναι στο γυμνό
είναι το πάθος,
στου κλειδιού σου τον φραγμό.


                  Σπηλιώτης Σωτήρης

                   ΕΡΓΟ   ΤΡΑΝΑΚΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

  

Ανθρωπινές αξίες....

                                        11/08/2012


Σαν τις ανθρωπινές αξίες
που δεν έχουν
σαν τους ληστές
που πάντα τρέχουν.

Περνάνε άδειες
συνειδήσεις σε κουφάρια
που σέρνουν σε μια ζωή 
κενή κι άδεια.

Μικρά χαμογελά
που ψέματα χαράσσουν
στραμμένα βλέμματα
πονηρά επιτάσσουν.

Λέξεις και λόγια 
ψεύτικα μωρά
λέξεις και λόγια 
όμοια κάθε φορά.

Αποστροφή και όνειδος
σε κάθε επαφή
χαμένοι καίσαρες
εφιάλτες δίχως προκοπή.

Ύπνος χαράζει
ένα μαύρο πέπλο
σκέψη νεκρή
δεν έχει μέλλον η ζωή.

Λένε κουβέντες 
μόνο για να ξεγελάσουν
αστεία τον καιρό τους 
να περάσουν.

Δεν έχουν όνειρα
παιδιά και συγγενείς
μόνο το σήμερα
τ΄ άρπαξε το εμείς.

Δεν έχουν τις άπλες 
τις ανθρωπινές άξιες
που είναι γεμάτες
μ΄ όνειρα, θυσίες.

Τις καρδιές που οδηγούνε
με γενναίων ιστορίες
τις ξεπλένουν  με βροχόνερα
σε λάσπη με αηδίες.

Του καιάδα χαμένοι κόλακες
θέλουν σαν τρωκτικά
στη γη επάνω
να κάνουν μόνο σαματά.

Απλώνουν χέρια 
σχηματίζοντας σταυρό
για ένα ρεμπέτικο
ψεύτικα αργό.

Μικροί άρχοντες 
εσείς καταστροφείς
των συνειδήσεων
της δικιάς μας της ζωής.

Καλικάντζαροι που φάγανε αυτά
τα ψίχουλα που θα ΄διναν φτερά
σ΄αγγέλους για ανθρωπινές άξιες 
σε μονοπάτια ιδανικά.

                  Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                    ΕΡΓΟ  ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΝΙΝΟΣ

Μαρία.......http://www.blurb.com/books/5045801

                                      10/08/2012

Μαρία.

Πόσες χιλιάδες  δροσερές
ερωτικές μορφές,
μέσα στου καλοκαιριού
το καμίνι
στη μέση του Αυγούστου
του χρυσού.
Με τον ήλιο ν΄ ανατέλλει
στους ορίζοντες λάμποντας,
στη μέση του ουρανού 
σκορπίζοντας χαράς ελπίδες.
Πόσες χιλιάδες δροσερές 
ερωτικές μορφές
κάτω από πυρωμένα πεύκα,
κάτω από μπαλκόνια θεϊκά
μέσα σε περιβόλια,
στα περιβόλια της Παναγιάς
γιορτάζουν την άγια μητέρα.
Σκιές, ανθρώπινες μορφές
γυναικείες ,
με τ΄ όνομα της Μαρίας
γιορτάζουν στο χρύσισμα
του καλαμποκιού,
στο πανηγύρι
της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα,
και στη μάνα Μαρία, την Παναγία.
Η μάνα, η γυναικά, το κορίτσι,
δροσερές ντυμένες με τα δώρα
σκορπούν με την αύρα τους
μέσα στην κάψα του καλοκαιριού,
δροσιά και χαμόγελα.
Αλλάζουν τη φύση,
αλλάζουν τη διάθεση,
και θυμίζουν στους αγαπημένους 
ότι ανήκουν στην καρδία τους,
αν το θέλουν.
Κόκκινα τριαντάφυλλα,
ροζ κορδέλες σε ζαχαρί καπέλα,
ανεμίζουν σε βόλτες σε παραλίες
σε μιαν άλλη εποχή ρομαντική,
που η άμμος σύντροφος
στις χάρες συμμετέχει γιορτινά
αγκαλιάζοντας τα κύματα,
με χαράς βήματα.
Γυμνές ψυχές στάζουν
μέσα σε ζωές
που χαμογελούν ευτυχισμένα,
στην βόλτα της γιορτής
την ήμερα της Μαρίας.

                 Σπηλιώτης  Σωτήρης

                      ΕΡΓΟ ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ

Έρωτας....http://www.blurb.com/books/5045801

                                              08/08/2012
Έρωτας.

Κάποιες φορές ένα παράπονο
κάποιες στιγμές αληθινές
τότε που καίει η φωτιά,
για ξεχασμένα λόγια ερωτικά.
Χθες μου γύρισες την πλάτη
όταν σου είπα σ΄ αγαπώ
τρομαγμένη στο κρεβάτι,
μετά από έναν έρωτα τρελό.
Στο κορμί σου είχες ακόμη
τα σημάδια απ' τα φιλιά
στο λαιμό σου και στο στήθος,
αφημένη, η δική μου η καρδία.
Φοβισμένη είπες μόνο
μα δεν το είχα έτσι σκεφτεί
και μου ΄δωσες ένα πόνο,
στο κορμί και τη ψυχή.
Σ΄ αγκάλιασα με θλίψη
δράκου ανάσα το μυαλό
που πετούσε με τις σκέψεις ,
σ΄ ένα ορίζοντα θολό.
Πληγωμένες δυο καρδιές
που χορεύανε στο πάθος της βραδιάς
ξεχαστήκανε στην άκρη,
των ονείρων της νυχτιάς.
Σε θυμάμαι, σε ποθώ
κλαίω τα ματιά σου να δω
μα τα αισθήματα είναι όνειρα,
που δεν τα βλέπω κι απορώ.
Πόσο πάθος στο κορμί
πόσο τρέμει η φωνή
όταν δένουνε τα χέρια, 
στου ιλίγγου την ηδονή.
Κάποιες φορές ένα παράπονο
κάποιες στιγμές αληθινές
τότε που η στάχτη από τη φωτιά,
απλώνεται σε δυο γυμνά κορμιά.
                                Σπηλιώτης Σωτήρης
                            ΕΡΓΟ ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΑΜΑΛΗ