Νέα Υόρκη...

                                          23/05/2012

Νέα Υόρκη το '74,
πολιτισμός ,μηχανική αστρονομία,
πλούσιοι άνθρωποι που εύκολα 
απ΄ την ζωή παίρνουν την ευτυχία.

Νέα Υόρκη η τωρινή, πλούτη,
φτώχεια, καημός και δυστυχία,
άποροι άνθρωποι, μαύροι, λευκοί
ψάχνουν να διώξουν απ΄ την ζωή
την αγωνιά.

Βλέπω εγώ και προσπαθώ 
να καταλάβω τι συμβαίνει
είμαστε άνθρωποι με πολιτισμό 
και γι΄ αυτό δυστυχισμένοι.

                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                   ΕΡΓΟ ΜΑΡΙΑ  ΚΑΒΒΟΥ ΒΛΑΤΑΚΗ 

Ποιητής.....http://www.blurb.com/books/5720090

                                        22/05/2012


Εγώ ένας άσημος ποιητής
για τους άλλους τραγουδάω
και για τις χάρες της ζωής
συνεχεία μιλάω.

Έτσι δεκάδες άνοιξες πέρασαν
κι ευτυχισμένος μένω
κι αν χιονάτος έγινα
τον χειμώνα σε μιαν άκρη
έχω ξεχασμένο.

Γιατί το λουλούδι των θεών
μια Άνοιξη σε 'μένα χαρισμένο
ακολούθησε το δρόμο των θνητών
και μαζί μου είναι αιωνία δεμένο.

Εγώ ένας άσημος ποιητής,
για τους άλλους τραγουδάω
και για τις χάρες της ζωής
συνεχεία θα μιλάω.

                           Σπηλιώτης Σωτήρης
                      ΕΡΓΟ ΠΑΡΤΑΛΗ ΚΑΙΤΗ

Αθάνατη ζωή...

                                           22/05/201

Κοίταξε πως λάμπει ο ήλιος
τον βλέπω είναι χαρούμενος,
σ΄ εκείνο το παγκάκι πέφτει σκιά
και κάθονται δυο νεαρά παιδιά.

Είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι
φαίνονται πολύ χαρούμενα...
Στα ματιά τον κοιτάζει το κορίτσι
και τ΄ αγόρι της υπόσχεται βασίλεια.

Κάποιος τα πλησιάζει τους κακομιλάει: 
-Τί κάνετε αλήτες μπροστά στον κόσμο;

Ο ήλιος παύει να χαμογελάει
κι εγώ πλησιάζω τον φανφαρόνο...
Από κοντά τον ρωτώ σιωπηλά,
γιατί ενοχλεί τα παιδιά.

Με βλέπει και καταφέρνει να θυμηθεί,
την κάποτε νεανική του ψυχή.

Φεύγει...
Κι ο ήλιος μου κλείνει το μάτι
κι ενώ τα παιδιά ξαναμιλάνε γι΄ αγάπη
ο ήλιος μου φωνάζει με χαρούμενη φωνή:
-Θεέ του έρωτα...!!!

 Αθάνατη ζωή...

                      Σπηλιώτης Σωτήρης

                          ΕΡΓΟ ΒΟΥΛΑ ΛΑΔΟΥΚΑΚΗ

Κιθάρα....

                                       22/05/2012
Κιθάρα....

Της ζωής της το νέκταρ
η κιθάρα το δίνει
στον κόσμο να πίνει
ποτό που δεν μεθά.

Σ΄ ακούω και κλαίω
κάποιος άλλος γελάει
τι παράξενη δύνη
πότε κρύο, πότε ζεστασιά.

Η αγάπη γεννιέται 
σε λίγο ξεχνιέται
τι παράξενο συνέχεια 
μια κιθάρα τραγουδά.

Απ΄ τον κόσμο τον άδειο 
ένας φεύγει ακόμα
μεσ΄ τα ματιά πλανιέται
μια κιθάρα παλιά.

Τι παράξενο αλήθεια 
μεσ΄ τα γυάλινα ματιά
τελευταία εικόνα
μια κιθάρα που σιωπά.

Τι παράξενο ένα ξύλο
που άδειο από μέσα είναι,
στον κόσμο να δίνει 
οποία του ζητήσει χαρά.

                             Σπηλιώτης Σωτήρης
                           ΕΡΓΟ ΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Θα μπορούσα...http://www.blurb.com/books/5720090

                                          22/05/2012


Θα μπορούσα ώρες να μιλάω 
για κάποιον που πια δεν αγαπάω
ζω γι΄ αυτόν ερήμην του
ράγισε η μνήμη του 
κι εγώ γλίστρησα τώρα κάτω
σ΄ ένα βυθό της σκέψης 
δίχως όρια δίχως πάτο.

Έσβησα ποτά μα και τσιγάρα
έκανα στροφές, ζούσα αντάρα
μέσα μου τελείωνα
έσβηνα το μήνυμα
που ΄χε από χρόνια
στην καρδία μου στείλει
Μάρτη μου πικρέ, κακέ μου Απρίλη.

Ένα άγγιγμα σου θέλω μόνο
να ΄ναι ικανό να σβήσει κάθε πόνο
να σβήσει όλα τα πάθη μου
ν΄ αγγίξει όλα τα λάθη μου 
και να γιατρέψει τώρα την ψυχή μου
έν΄ άγγιγμα να σβήσει το κορμί μου.

Έλα κοίταξε με μες τα μάτια
κάνε την καρδούλα μου κομμάτια
έλα στην πίστα μαζί μου χόρεψε
κι όλες τις άλλες κορόιδεψε
άσε με κι εγώ να καμαρώσω
άσε την καρδία μου να σου δώσω.

Μέσα στου μυαλού αυτή την ζάλη
ξένους έρωτες θέλω και αγκάλη
βράδια αξημέρωτα
δοσμένα όλα στον έρωτα
άπλα χιλιοτραγουδισμένα 
να ΄χουν μέσα κάποιον άλλον
μα και ΄μενα.

Να μας βρίσκουν πρωϊνά θλιμμένα 
με κορμιά από πάθος τσακισμένα
να ΄χω την σφραγίδα του 
στα στήθη από τα χείλια του
και σ΄ όλο το κορμί μου τα σημάδια 
από τα δικά του παθιασμένα χάδια.

Κάνε με δικιά σου τώρα πάλι
άσε να σ΄ αγγίξω μες την ζάλη,
πάρε το φιλάκι μου, 
το δυνατό κορμάκι μου
μέσα απ΄ τα λεύκα και βγάλτο 
σε κόκκινα φανάρια σ΄ ένα βάλτο.

Θα με σκέφτεσαι είπες όλο το βράδυ
έτσι όπως σου δόθηκα όλο νάζι
είχα το κορμάκι σου
το φιλήδονο μουτράκι σου
είχα την ψυχή και την ζωή σου 
κι έπαιρνα κι όλη την δύναμη σου.

Θα μπορούσα ώρες να μιλάω
για κάποιον που πια δεν αγαπάω
ζω γι΄αυτόν ερήμην του
ράγισε η μνήμη του
κι εγώ γλίστρησα τώρα κάτω
σ΄ ένα βυθό της σκέψης 
χωρίς όρια χωρίς πάτο.

                         Σπηλιώτης Σωτήρης

                       ΕΡΓΟ  ΒΟΥΛΑ ΛΑΔΟΥΚΑΚΗ

  





  

Έλα....http://www.blurb.com/books/5720090

                               18/05/2012


Σκέφτομαι δεν με υπολογίζεις
αν και στην καρδία μου 
μέσα όλο γυρίζεις
είσαι το κορμάκι μου
το φιλήδονο μουτράκι μου
είσαι μια καινούρια ιστορία
είσαι η πιο όμορφη κυρία.

Έλα  μες το βράδυ για ένα χάδι
κι όταν με ξαπλώσεις στο κρεβάτι
τότε μονό φίλα με
κι αν θέλεις μίλα μου
για το τι είναι η αγάπη!

Έχεις ένα ύφος μπερδεμένο
ίσως να είναι λίγο σαστισμένο
τα μαλλιά ανάκατα
κι ένα βλέμμα άτακτα 
που θέλει την δική μου την αγκάλη.
Έλα στο κρεβάτι, έλα πάλι.

Όταν ο χρόνος μας θυμίζει
πως είναι τ΄ έρωτα τα κάλλη
πάλι το κορμί σου σκέφτομαι
στο λέω και δεν ντρέπομαι.

Είσαι του μυαλού μου η εξουσία
είσαι του κορμιού μας η ουσία
Έλα στο κρεβάτι, έλα πάλι.

                                  Σπηλιώτης Σωτήρης 

                           ΕΡΓΟ ΕΥΑ ΠΕΛΕΚΙΔΟΥ

Λες ..http://www.blurb.com/books/5720090

                                         15/05/2012

Λες να ΄ναι αγάπη
όταν ο ήλιος
κρύβει το σύννεφο
και μου φέρεται σαν φίλος;

Λες να ΄ναι αγάπη
η ηρεμία μετά την καταιγίδα;
Η αυγή που κρύβει την νύχτα;
Η Άνοιξη μετά τον χειμώνα;

Λες να ΄ναι αγάπη
αυτό που νιώθω στην καρδιά
για ΄σένα; 

Λες να ΄ναι αγάπη...

                           Σπηλιώτης Σωτήρης

                     ΕΡΓΟ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΝΙΚΟΛΕΤΑ