Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Μονάχος...http://www.blurb.com/books/5701303

                                      25/03/2012

Παρέα στη μοναξιά
μου κάνει η βροχή
με κρατάει συντροφιά
σε συζήτηση αργή.

Έτσι όταν μένω μοναχός
κι η σκέψη μου γυρνά 
στα παλιά ερωτικά
στο θα 'σαι μοναδικός.

Λέω πόσες λέξεις τρυφερές
χάθηκαν στις βροχές
ποσά τρυφερά πιστεύω
στα ουρανιά τόξα αγναντεύω.

Με παρέα τη βροχή
με έρωτα για την ζωή
πάντα ψάχνω συννεφιές
που φέρνουν καταιγίδες ζοφερές.

                                       Σπηλιώτης Σωτήρης

                      ΕΡΓΟ  VILLIOTI MARIA
                  

Ήλιος και Σελήνη..http://www.blurb.com/books/5701303

                                    25/03/2012


Αν κοιτάξεις ένα
θλιμμένο απόγευμα
πίσω από της γρίλιες
του παραθύρου,
τον ήλιο να βασιλεύει
στο τέλος του ονείρου
θα δεις ένα χρυσό 
λυπημένο πρίγκιπα.

Αν κοιτάξεις μια 
σκοτεινή νυχτιά
την χλωμή σελήνη
στα ματιά θα  δεις
δάκρυα να τρέχουν,
δάκρυα ελπίδας
για ένα χρυσό βασιλιά
να βρέχουν το σύμπαν.

Αν καταλάβεις ποτέ 
ένα απόγευμα 
να μη τελειώνει
και κοιτάξεις πίσω 
από τις γρίλιες.

Θα δεις ένα χαρούμενο
χρυσό βασιλιά της Ανατολής
να στέλνει φιλιά έρωτα 
σε μια θεά της Δύσης.


                                     Σπηλιώτης Σωτήρης

                     ΕΡΓΟ VILLIOTI MARIA

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Λύτρωση...http://www.blurb.com/books/5701303

                                    23/03/2012

Αυτό που πίστεψα σε 'σένα
αποδείχτηκε ότι ήταν ψέμα
και σαν χαμίνι έμεινα 'γώ
να μετράω ένα καημό.

Περπάτησα σε δρόμο με στροφές
ψάχνοντας εσένα σε πενιές
σκοτάδια βρήκα και ζωές
σε λήθαργο που πότιζε ψευτιές.

Αγάπησα και πίστεψα εχθές
να βρω κουράγιο αν θες
από τα αδιέξοδα να βγω
στο σήμερα, στον λυτρωμό.

Αυτό που πίστεψα σε 'σένα 
αποδείχτηκε ότι ήταν ψέμα
και σαν χαμίνι έμεινα εγώ 
να μετράω ένα καημό.


                          Σπηλιώτης Σωτήρης

                          ΕΡΓΟ Παρτάλη Καίτη

Ξημέρωσε...http://www.blurb.com/books/5701303

                                                                                  23/03/2012



Ξημέρωσε όταν έκλεισαν τα μάτια
κι έδιωξαν τα όνειρα και τις σκέψεις
το πρωί ήρθε ο λήθαργος, ο ύπνος,
η ανάπαψη του μυαλού.

Ξημέρωσε και χάθηκαν τα ταξίδια
σε ξωτικά νησιά,
εκεί οπού ο έρωτας είν' αγκαλιά 
και φιλιέται ξεδιάντροπα.

Ξημέρωσε όταν θλιμμένα η νύχτα
τραβήχτηκε στην άκρη της γης
για να φωτίσει χλωμό φως
την αρχή του νέου αιώνα.

Ξημέρωσε γρήγορα σαν αστραπή
ίσως για να ξεχάσουμε τα παλιά
ίσως για να σαλπάρουμε πάλι
όμως με τι πανιά,
αυτά που έχουμε είναι κουρέλια...

Σπηλιώτης Σωτήρης


ΕΡΓΟ VILLIOTI MARIA

ΜΟΡΦΕΣ...http://www.blurb.com/books/5701303

                     23/03/2012


Ξεχώρισα τις σκιές 
ανάμεσα στα δέντρα
και χάραξα πορεία 
στις φωτιές, αυτές
που σημαδέψαν
το μέλλον οι μορφες
με έγνοιες αληθινές.

                              Σπηλιώτης Σωτήρης
                       ΕΡΓΟ ΝΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ  ΝΤΙΑΝΑ

Σε θέλω...http://www.blurb.com/books/5701303

                                     23/03/2012

 
Αισθάνομαι ότι θα γινεί έκρηξη
μέσα μου και θα διαλυθώ,
σε θέλω τόσο πολύ
με το κορμί και το μυαλό.
Είναι δυνατόν  να ερχόμουν
τώρα στη δουλειά σου
να σε δω,να σου 'κανα έρωτα 
να σ' αγγίξω
να νιώσω τα χάδια
και το κορμί που ποθώ.
Μ' έχεις αφοπλίσει,
αισθάνομαι ότι δεν μπορώ
να κάνω τίποτε μακριά σου
έκτος από το να διαλύομαι
σ' άβυσσο ψάχνοντας 
εσένα να βρω.
                                                                 Σπηλιώτης Σωτήρης

                 εργο ΗΛΕΚΤΡΑ ΜΙΧΑΗΛ ΤΕΡΖΗ 

                                     

Ορατός κόσμος...http://www.blurb.com/books/5701303

                                         23/03/2012

Άραξαν τα νέα καραβιά
στο λιμάνι της νιότης
ταξιδεύοντας έριξαν άγκυρα
στου πελάγου το κέντρο.

Τα δώρα τους ακτινοβολούν
περιμένουν φτερωτά άλογα 
να τα μοιράσουν 
στα πέρατα του κόσμου.

Αρμενίζουν ύστερα
με κύματα στο αύριο
τα περιμένουμε μάταια
να φανούν στον ορίζοντα.

Στο γυάλινο κόσμο
χάνονται χαράζοντας
εικόνες δύσκολες 
να φανούν στα ματιά.

Όταν η θάλασσα 
μετρήση τις αντοχές τους
στέλνει άγρια κύματα
μανιασμένες θύελλες.

Περήφανα αυτά πλέουν 
αντιμετωπίζοντας τις καταιγίδες
μονομαχούν χωρίς ελπίδα
με την άγρια φύση.

Το σκαρί τους γαντζώνεται
στην επιφάνεια της περηφάνειας
ονειρεύονται ποια δύναμη
δεν θέλουν να σπάσουν.

Ίδια για αυτά μετράει
μια άγρια καταιγίδα
μ' ένα γαλήνιο λιμάνι
λιμάνι τους η φουρτούνα.

Ψάχνουν πάλι να βρουν
το κέντρο του πελάγου
να ζέψουν πάλι
τα φτερωτά άλογα
στέλνοντας λάμψεις
νέες στον κόσμο.

Μα είναι στο στέρνο ταξίδι
της ελπίδας...

                                             Σπηλιώτης Σωτήρης



                       ΕΡΓΟ  VILLIOTI MARIA