Θ΄ άντεξουμε...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                          31/10/2012
Στόν φίλο μου Οδυσσέα Άννινο...

Θ' αντέξουμε
φίλε μου, θ' αντέξουμε
δεν θα ΄μαστε ποτέ ίδιοι,
όμως θ' αντέξουμε.
Γιατί τα πρωινά
όταν ανατέλλει ο ήλιος
εμείς
πρέπει να ΄μαστε εκεί,
στις μακρινές σκιές.
Σ' αυτές,
που οδηγάνε την μέρα 
στο μέλλον.
Σ' αυτές
που γράφουν την πορεία μας
στην ιστορία.
Θ' αντέξουμε όχι για 'μας,
αλλά για τους άλλους.
Αυτούς
τους σωστούς,
που θα συνεχίσουν
το έργο μας.
Στους επόμενους...

                                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                     ΕΡΓΟ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΝΙΝΟΣ

Τα Σημάδια του ουρανού...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                          30/10/2012


Σχεδόν αγγίζω
τα σημάδια να σε βρω.
Κάποιες ελπίδες
που δεν είχανε φωτιά
κάποια ονείρατα ,
που μάτωσαν ξανά.
Ξέφυγαν να ΄ρθουν
σ΄ ένα άλλο σκηνικό
να στήσουν κάστρα,
σε τοπίο ερημικό.
Δεν κοιτάζω πίσω
μόνο δύναμη ζητώ
απ΄ ένα χάρτη ,
τα σημάδια σου να βρω.
Μα ΄σύ μου ΄στειλες
όλο τον ουρανό
και μου σημάδεψες,
το δρόμο για 'δώ.
Είναι η ώρα 
που ηρεμούμε τα παιδιά
είναι η ώρα, 
που με κάνει να πετώ μακρυά.
Τόσο μακρυά 
μ΄ αγγελικά φτερά
στου ύπνου την απέραντη ,
ζεστή αγκαλιά.
Σχεδόν αγγίζω
τα σημάδια σου να βρω
σ΄ ένα ονειρικό,
τοπίο μαγικό.....

                                     Σπηλιώτης Σωτήρης

                    ΕΡΓΟ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΝΙΝΟΣ

Το Πρόσωπο σου...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                  30/10/2012


Το πρόσωπο σου
μαγνήτης από έρωτα
στο τέλος του Οκτώβρη,
ακούω το ράδιο και σκέφτομαι.
Υπέροχο πρόσωπο
φανταστικά μάτια
και μια λάμψη  κάπου 
εκεί πίσω
που κρύβεται στα σκοτεινά
περάσματα του νου,
της νύχτας χάδια.
Τι θέλεις άραγε;
Που ΄χεις αφημένη την καρδία σου;
Τι θέλεις άραγε;
Ποιός νά ΄ναι ο έρωτας σου;
Έχεις μάθει
να κοιτάζεις τη ψυχή,
έχεις μάθει ν΄ αρπάζεις τ΄ όνειρα σου.
Ακούω μια καταπληκτική
 μουσική ερωτική
από το ράδιο από μια φίλη
κι αναρωτιέμαι αν το ΄χεις
και ΄σύ κοντά σου,
με χάδια μόνο δικά σου.
Το πρόσωπο σου μαγικό
στολίδι μακρινό
το ΄βλεπα στον ύπνο μου, 
να κλαίει.
Το χάϊδεψα με κοίταξέ
και βρήκες εσύ τι φταίει.
Τι θέλεις άραγε;

                                     Σπηλιώτης Σωτήρης

                    ΕΡΓΟ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΙΝΑΚΑΚΗ

Σήμερα 28 Οκτώβρη 2012.

                                                                      30/10/2012


Πόσες χιλιάδες στάλες
απ΄ την βροχή
μου τρυπάνε την υπομονή
λες και ψιθυρίζουν.

Στου μυαλού το βουητό
σήμερα είναι γιορτή 
για το λαό
παρελάσεις εθνική αποδοχή.

Κάποιοι πρόδωσαν την ανθρωπιά
κάποιοι εχθροί
την Ελληνική περηφάνια
και την λεβεντιά.

Είμαστε πάλι εμείς
οι τυχεροί
που θ΄ αγωνιστούμε 
αυτήν την εποχή.

Για την Ελλάδα μας
ένα της καρδιάς σκοπό
που τον τραγουδάμε
χιλιάδες χρόνια
σ΄αυτόν το τόπο
τον ιερό Ελληνικό.

                                   Σπηλιώτης Σωτήρης

                     

Αμπελοτόπι...http://www.blurb.com/books/5750127

                                                                           28/10/2012


Όταν σκεπάζει η σκέψη 
το φθινόπωρο
το κλείνει μέσα
σ΄ ένα βαρέλι κρασί.

Μαζεμένο με χάρες
τραγούδια, έρωτα, ζωή
και σφραγίζει
με το άδειο αμπελοτόπι
μιαν ακόμη εποχή.

Εκεί όπου τον χειμώνα
νεράϊδες και ξωτικά,
θα βγαίνουν απ΄ το δάσος
θα χορεύουν των αστεριών 
την μοναξιά.

Θα αστράφτουν τ΄ αστέρια
χρυσά ψηλά στον ουρανό
και τα ξωτικά θα φέρνουν
κρασιά από υπόγεια κελάρια
σ΄ αυτόν τον μαγικό χορό.

Οι βροχές μόνο θα κρύβουν
τις νεράϊδες, τα ξωτικά
κάτω απ΄ ασημένια φύλλα
απ'  ασημόβρεχτα κλαδιά.

Αγκαλιά να περιμένουν
του χειμώνα την παγωνιά
εκεί όπου όλα θα ΄ναι ασπρισμένα
από την κατάλευκη φορεσιά.

Έλατα και κυπαρίσσια
θα ζουν μια απόκοσμη σιγαλιά
δίπλα στο παγωμένο αμπελοτόπι
που θα στολίζει γιορτινά
τα Χριστούγεννα  που θα ΄ρθουν
με φωτεινά χρυσά κεριά
στο χιονισμένο αμπελοτόπι
με μια ελπίδα στην καρδιά.

                                     Σπηλιώτης Σωτήρης

              ΕΡΓΟ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΙΝΑΚΑΚΗ

Σαν Ανεμόμυλος...

                                                                         27/10/2012


Σαν ανεμόμυλος
φτιαγμένος εκεί ψηλά
σε κάποια σύννεφα
που ΄μοιαζαν με καρδία
ήταν ο απρόσμενος
εκείνος χωρισμός
ήταν ο θάνατος
που ΄χε ο τελειωμός.

Αυτών που ΄νιωσαν
ότι είχαν αδικηθεί
από μια κόλαση
που είχαν μετρηθεί
σ΄ ένα πόλεμο 
που ΄χαμε στη γη.
αν η αγάπη ήτανε
έγνοια αληθινή.

Σαν ανεμόμυλος 
που έλιωνε ψυχές
για να κερδίσει
στις κουρασμένες μας στιγμές
όταν δεν έχουμε το κουράγιο
του πολεμιστή
στην τελευταία μας
ελεύθερη πνοή.

Αγριεμένη η σκέψη μας 
πονά ελευθερώνει,
της καρδίας μας τα πουλιά
αυτά που μάζευε
ολόκληρη ζωή
απ΄ ανεμόμυλους
που ΄χαν νικηθεί.

                               Σπηλιώτης Σωτήρης

                 ΕΡΓΟ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΝΙΝΟΣ

Ναι για...http://www.blurb.com/books/5045801

                                                                                  24/10/2012

Ναι για.

Ναι για...
Ένα χαμόγελο ήταν 
η λέξη σου στα αυτιά,
ένα χαμόγελο που ζήτησε άλλη μια.
Ναι για...
Αναπνέω το Βόσπορο 
και μυρίζω Ελλάδα.
Γιατί τον Νοέμβρη άραγε, 
θολώνει το μυαλό;
Μήπως γιατί τότε, 
σε γνώρισα σε μιαν άλλη ζωή 
στην Πόλη.
Ήσουν εσύ Σμυρνιά,
εγώ έμπορος με πλοία, με λεφτά 
και γνωριστήκαμε εκεί,
σε μιαν άλλη εποχή.
Ναι για...
Τότε που πέταγαν ελευθέρα πουλιά
πάνω απ΄ του Βοσπόρου τα νερά,
τότε που ήταν οι ψυχές 
στης Πόλης τις ανηφοριές.
Χαμόγελα, γλέντια, χοροί,
σε μια πόλη που πάντα θα ζει 
μες των Ελλήνων τις καρδιές,
με μπουκαμβίλιες για ομορφιές.
Ναι για, τζιέρι μου...
Τώρα χαμογελώντας,
σκέφτομαι εσένα Ειρήνη, Σωτηρία, Μαρία,
και σκέφτομαι τ΄ όνομα σου Πόλη μου
 και την Αγιά Σοφιά 
και χαμογελώ.
Ναι για, τζιέρι μου...

                                        Σπηλιώτης Σωτήρης

                  ΕΡΓΟ    Mary Art