Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Το Πρόσωπο σου...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                  30/10/2012


Το πρόσωπο σου
μαγνήτης από έρωτα
στο τέλος του Οκτώβρη,
ακούω το ράδιο και σκέφτομαι.
Υπέροχο πρόσωπο
φανταστικά μάτια
και μια λάμψη  κάπου 
εκεί πίσω
που κρύβεται στα σκοτεινά
περάσματα του νου,
της νύχτας χάδια.
Τι θέλεις άραγε;
Που ΄χεις αφημένη την καρδία σου;
Τι θέλεις άραγε;
Ποιός νά ΄ναι ο έρωτας σου;
Έχεις μάθει
να κοιτάζεις τη ψυχή,
έχεις μάθει ν΄ αρπάζεις τ΄ όνειρα σου.
Ακούω μια καταπληκτική
 μουσική ερωτική
από το ράδιο από μια φίλη
κι αναρωτιέμαι αν το ΄χεις
και ΄σύ κοντά σου,
με χάδια μόνο δικά σου.
Το πρόσωπο σου μαγικό
στολίδι μακρινό
το ΄βλεπα στον ύπνο μου, 
να κλαίει.
Το χάϊδεψα με κοίταξέ
και βρήκες εσύ τι φταίει.
Τι θέλεις άραγε;

                                     Σπηλιώτης Σωτήρης


                    ΕΡΓΟ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΙΝΑΚΑΚΗ



Σήμερα 28 Οκτώβρη 2012.

                                                                      30/10/2012


Πόσες χιλιάδες στάλες

απ΄ την βροχή
μου τρυπάνε την υπομονή
λες και ψιθυρίζουν.

Στου μυαλού το βουητό
σήμερα είναι γιορτή 
για το λαό
παρελάσεις εθνική αποδοχή.

Κάποιοι πρόδωσαν την ανθρωπιά
κάποιοι εχθροί
την Ελληνική περηφάνια
και την λεβεντιά.

Είμαστε πάλι εμείς
οι τυχεροί
που θ΄ αγωνιστούμε 
αυτήν την εποχή.

Για την Ελλάδα μας
ένα της καρδιάς σκοπό
που τον τραγουδάμε
χιλιάδες χρόνια
σ΄αυτόν το τόπο
τον ιερό Ελληνικό.

                                   Σπηλιώτης Σωτήρης


                     




Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Αμπελοτόπι...http://www.blurb.com/books/5750127

                                                                           28/10/2012


Όταν σκεπάζει η σκέψη 

το φθινόπωρο
το κλείνει μέσα
σ΄ ένα βαρέλι κρασί.

Μαζεμένο με χάρες
τραγούδια, έρωτα, ζωή
και σφραγίζει
με το άδειο αμπελοτόπι
μιαν ακόμη εποχή.

Εκεί όπου τον χειμώνα
νεράϊδες και ξωτικά,
θα βγαίνουν απ΄ το δάσος
θα χορεύουν των αστεριών 
την μοναξιά.

Θα αστράφτουν τ΄ αστέρια
χρυσά ψηλά στον ουρανό
και τα ξωτικά θα φέρνουν
κρασιά από υπόγεια κελάρια
σ΄ αυτόν τον μαγικό χορό.

Οι βροχές μόνο θα κρύβουν
τις νεράϊδες, τα ξωτικά
κάτω απ΄ ασημένια φύλλα
απ'  ασημόβρεχτα κλαδιά.

Αγκαλιά να περιμένουν
του χειμώνα την παγωνιά
εκεί όπου όλα θα ΄ναι ασπρισμένα
από την κατάλευκη φορεσιά.

Έλατα και κυπαρίσσια
θα ζουν μια απόκοσμη σιγαλιά
δίπλα στο παγωμένο αμπελοτόπι
που θα στολίζει γιορτινά
τα Χριστούγεννα  που θα ΄ρθουν
με φωτεινά χρυσά κεριά
στο χιονισμένο αμπελοτόπι
με μια ελπίδα στην καρδιά.

                                     Σπηλιώτης Σωτήρης


              ΕΡΓΟ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΙΝΑΚΑΚΗ


Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Σαν Ανεμόμυλος...

                                                                         27/10/2012


Σαν ανεμόμυλος

φτιαγμένος εκεί ψηλά
σε κάποια σύννεφα
που ΄μοιαζαν με καρδία
ήταν ο απρόσμενος
εκείνος χωρισμός
ήταν ο θάνατος
που ΄χε ο τελειωμός.

Αυτών που ΄νιωσαν
ότι είχαν αδικηθεί
από μια κόλαση
που είχαν μετρηθεί
σ΄ ένα πόλεμο 
που ΄χαμε στη γη.
αν η αγάπη ήτανε
έγνοια αληθινή.

Σαν ανεμόμυλος 
που έλιωνε ψυχές
για να κερδίσει
στις κουρασμένες μας στιγμές
όταν δεν έχουμε το κουράγιο
του πολεμιστή
στην τελευταία μας
ελεύθερη πνοή.

Αγριεμένη η σκέψη μας 
πονά ελευθερώνει,
της καρδίας μας τα πουλιά
αυτά που μάζευε
ολόκληρη ζωή
απ΄ ανεμόμυλους
που ΄χαν νικηθεί.

                               Σπηλιώτης Σωτήρης


                 ΕΡΓΟ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΝΙΝΟΣ




Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Ναι για...http://www.blurb.com/books/5045801

                                                                                  24/10/2012


Ναι για.

Ναι για...

Ένα χαμόγελο ήταν 
η λέξη σου στα αυτιά,
ένα χαμόγελο που ζήτησε άλλη μια.
Ναι για...
Αναπνέω το Βόσπορο 
και μυρίζω Ελλάδα.
Γιατί τον Νοέμβρη άραγε, 
θολώνει το μυαλό;
Μήπως γιατί τότε, 
σε γνώρισα σε μιαν άλλη ζωή 
στην Πόλη.
Ήσουν εσύ Σμυρνιά,
εγώ έμπορος με πλοία, με λεφτά 
και γνωριστήκαμε εκεί,
σε μιαν άλλη εποχή.
Ναι για...
Τότε που πέταγαν ελευθέρα πουλιά
πάνω απ΄ του Βοσπόρου τα νερά,
τότε που ήταν οι ψυχές 
στης Πόλης τις ανηφοριές.
Χαμόγελα, γλέντια, χοροί,
σε μια πόλη που πάντα θα ζει 
μες των Ελλήνων τις καρδιές,
με μπουκαμβίλιες για ομορφιές.
Ναι για, τζιέρι μου...
Τώρα χαμογελώντας,
σκέφτομαι εσένα Ειρήνη, Σωτηρία, Μαρία,
και σκέφτομαι τ΄ όνομα σου Πόλη μου
 και την Αγιά Σοφιά 
και χαμογελώ.
Ναι για, τζιέρι μου...


                                        Σπηλιώτης Σωτήρης


                  ΕΡΓΟ    Mary Art








Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Ενα χαμόγελο...http://www.blurb.com/books/5750127

                                                                              23/04/2012


Ένα χαμόγελο

και μια καρδιά
είναι αυτό
που μου χρειάζεται
όταν είμαι κοντά σου.

Όλα τα άλλα
είναι περιττά
όταν έχω 
τα μάτια τα δικά σου.

Σ΄ έβλεπα χθες
ξέρεις σ΄ εκείνες
τις φωτογραφίες τις απατηλές
δίπλα μ΄ άλλους αγκαλιά
χαμογελούσες.

Δε σε ζήλευα γι΄ αυτό
σε ζήλευα κι έπαθα ζημιά
γιατί είχες ένα χαμόγελο 
βγαλμένο όλο απ΄ την καρδία σου.

                                        Σπηλιώτης Σωτήρης


                  ΕΡΓΟ ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ




Αγάπη..http://www.blurb.com/books/5045801

                                                                             23/10/2012

Αγάπη.


Είσαι μοιραία αλλά

αν δεν μπορείς 
να δώσεις αγάπη,
δεν έχεις να δώσεις τίποτε.
Η αγάπη είναι
κεραυνός, αστραπή, βροχή
έχει την μυρωδιά 
της βροχής το φθινόπωρο
όταν όλα ησυχάζουν ,
παίζοντας με τα χρυσοκόκκινα
χρώματα της φύσης.
Όταν λες ξεδιάντροπα 
στ΄ αυτί του αγαπημένου
έλα, σε θέλω
έλα, να σ΄ αγκαλιάσω 
έλα,  να σφίξω το κορμί σου πάνω μου. 
Να κλέψω την γλυκιά σου ζέστη
και να αποδιώξω τον χειμώνα,
που πάει να μας αγκαλιάσει. 
Έλα να κάνουμε έρωτα,
στο παλάτι μας.
Σ΄ εκείνο το ξεχασμένο 
καλύβι μέσα στο δάσος,
που τα χρώματα 
σκεπάζουν με καφετιά χρυσά
και κόκκινα φύλλα την σκεπή μας ,
τον ουρανό μας, 
μην αφήνοντας ακόμα
την λευκή σιγαλιά του χιονιού
να μας κρύψει, 
από τα βλέμματα της φύσης.
Βρέχει ή δεν βρέχει,
τ΄ άλλα είναι ψιχάλα ή καταιγίδα.
Η αγάπη είναι χιόνι στη ψυχή,
πάγος, ανεμοθύελλα 
που σε καίει ισχυρή.
Τ΄ άλλα δε μας πάνε σε κορφές,
είναι θύελλες απλές.
Η αγάπη είναι 
όταν πάθος σιγανό
σου κυριεύει το μυαλό
όταν όλα στην ζωή,
είναι μια σκέψη μοναδική.
Πως θα είσαι πιο κοντά
στην ανθρώπινη φωτιά
που σε καίει σαν Θεός,
όταν δεν είσαι μοναχός.
Τ΄ άλλα δεν είναι αγάπη.
Αλλά μια μοιραία αυταπάτη.

                             Σπηλιώτης Σωτήρης

                    ΕΡΓΟ ΜΑΙΡΗ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΗ