Οι ζωγράφοι ....http://www.blurb.com/books/5750127

                                                                                  10/10/2012


Εσείς  οι ζωγράφοι είσαστε
σαν να φτιάχνεται
τον κόσμο απ΄ την αρχή.

Έτσι αποφάσισα
να δώσω λόγο στα έργα σας
να τα στολίσω μ΄ αυτό που έλειπε,
η δική μου η γραφή.

Ρουμπίνια χρυσοκόκκινα 
τα μάτια μου ζαλίζουμε
αέρηδες και σώματα
μου κλέβουν την πνοή.

Όταν τα μολυβιά σας
αρπάζουν τα χρώματα
κι οι γραμμές καλπάζουν
πάνω σ΄άδειο χαρτί.

                                          Σπηλιώτης Σωτήρης

                  ΕΡΓΟ  ΜΑΡΊΑ ΚΟΤΣΑΦΤΗ

Γυάλινα Φτερά.....http://www.blurb.com/books/5045801

                                                                               10/10/2012


Γυάλινα φτερά,
παγωμένα πουλιά,
καρφωμένα ψηλά
πεταμένα στη γη
ή στα ουράνια.
Κόκκινα φιλιά,
σκορπισμένα θέλω,
μεθυσμένες ψυχές,
πετούν χαμηλά.
Πετούν εκεί
που ζητούν στοργή
μαυρισμένες καρδιές
πεταμένες φωνές.
Σκοτεινός σύντροφος
σκορπίζει μαχαιριές
σε μαγικές στιγμές,
σ΄ αθώες ευχές.
Ονειρεμένες ματιές
μέσα στον ύπνο
μας προδίνουν, μας αφήνουν, 
σφραγίδες καυτές.
Γυάλινα φτερά,
παγωμένα πουλιά,
καρφωμένα ψηλά 
πεταμένα στη γη 
ή στα ουράνια.

                                        Σπηλιώτης Σωτήρης

                 ΕΡΓΟ  ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΑΜΑΛΗ

Σώματα αγγέλων...http://www.blurb.com/books/5750127

                                                                                          09/10/2012


Σώματα αγγέλων 
τα κορμιά χορτασμένα
παθιασμένα φιλία.

Ξαπλωμένα
σ΄ απαλά κρεβάτια.
Αρλεκίνοι όλο νάζια.

Όνειρα στις σκοτεινές νυχτιές
που ξυπνάν αισθήσεις
αγκαλιές του μυαλού 
τις κρυφές μικρές μορφές
πλάθουν τον έρωτα 
ατέλειωτες φορές.

Ξέρεις ότι τελικά 
η ομορφιά αυτή που με πάθος 
κατακτά κορμιά δεν είν΄ αγγέλων
ή αρλεκίνων οι μορφές
αλλά αυτό που ΄χω ΄γώ
για ΄σένα στην καρδιά.

Είναι το πάθος αυτό το μαγικό
που όταν σε βλέπω κατακτά
το δικό μου το μυαλό.

                                         Σπηλιώτης Σωτηρης

                     ΕΡΓΟ ΕΛΕΝΑ ΚΟΝΤΟΥ

Σέ περιμένω...http://www.blurb.com/books/5750127

                                                                                      09/10/2012


Σε περιμένω
σ΄ ένα γύρισμα 
του χρόνου
να ΄ρθεις σε ΄μένα.

Αυτά που ΄λεγες
ότι ήταν χαρισμένα
από ΄σένα
σε μιαν άλλη εποχή
που ΄μαστε μαζί.

Τι παιχνίδι
σαν πριγκίπισσα
του χρόνου ήρθες να με βρεις
σ΄ ένα ραντεβού αιώνων
που ξεκίνησε παλιά
με τον έρωτα μαζί, 
στην αρχή του κόσμου.

Τώρα είμαστε ξανά
στην αρχή θυμάσαι...

                                        Σπηλιώτης Σωτήρης

                 

Μυλοπόταμος

                                                                                09/10/2012


Ένα σκαλί για τον παράδεισο
καθώς σ΄ είδα ζωγραφιά
κάτω στα βότσαλα στις σκάλες
κάτω από πράσινα βουνά.

Ατέλειωτες στροφές
είν΄η καρδία μου
όταν σε βλέπω στην σπηλιά
που αν την διάβαινες χαρά μου
θα μ΄ έβλεπες
μέσα στα χρυσογάλανα νερά.

Σκέφτομαι , ένα δωμάτιό κοντά σου
να μου χαρίζεις
αυτό που ΄χεις στην καρδιά
τα παιδικά τα όνειρα σου
τα φλογισμένα μυστικά.

Κορμιά χαμένα, βυθισμένα
στου Μυλοπότα τον βυθό
τι κι αν φύγαν εκεί πέρα
άφησαν τα θέλω
τον καυτό τους εαυτό.

                                        Σπηλιώτης Σωτήρης

                 ΕΡΓΟ  ΚΟΤΣΑΥΤΗ ΜΑΡΙΑ

Στίς προηγούμενες....http://www.blurb.com/books/5750127

                                                                                 06/10/2012


Στις προηγούμενες
ζωές ήσουν σωστή
δεν είσαι μόνο σ΄ αυτή
που κλαις για μένα.

Σ΄ αγκαλιάζω
σφίγγω θέλω το κορμί
αυτό που κόλασε 
την άλλη σου ζωή
που δεν μετράει
τώρα πια για ΄σένα.

Πόσες ζωές μετράς
στο τέλος της στιγμής
πόσες ζωές που φύγαν μακρυά 
μακρυά από ΄σένα.

Γυρνάω τώρα γύρω
για να δω να δω μήπως 
έμεινε καμία 
κρυφά από 'μένα.

Σ΄ αγκαλιάζω σφίγγω θέλω 
το κορμί αυτό που κόλασε
την άλλη σου ζωή
κι ήρθες σε εμένα.

                                         Σπηλιώτης Σωτηρης

                                                         ΕΡΓΟ    ΜΟΝΤΙΛΙΑΝΝΙ

                      

Κλαίς....http://www.blurb.com/books/5045801

                                                                               05/10/2012


Κλαίς και τα δάκρυα
φωνάζουν,
δεν είσαι ΄δώ.
Κλαις και τα δάκρυα
αγκαλιάζουν,
το δικό μας μυστικό.
Απαλά τα χάδια
της δικής σου συλλογής
άφησαν τα χνάρια,
μιας καταστροφής.
Έπεσα μαζί σου
ένα δειλινό
σε βαρύ χειμώνα,
σε ωκεανό.
Έτσι μες τα δάκρυα 
της υποταγής
χαθήκαμε οι δυο μας ,
τέλος μιας ζωής.

                                        Σπηλιώτης Σωτήρης

                     ΕΡΓΟ ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΑΤΑ