Καλοκαίρια... http://www.blurb.com/books/5084783

                                           18/04/2012




Αναλαμπές χρυσές
καθάριο χρυσάφι,
λούζει τα μάτια
στην κάψα του καλοκαιριού.

Όσα μας χρωστάει η ζωή, 
μας το επιστρέφει η φύση
απλόχερα.
Ένα βουνό ηλιαχτίδες,
ξαπλώνουν θαμπερές
πάνω στην γαλάζια θάλασσα,
χαμογελούν τρεμοπαίζοντας,
πάνω στα κύματα
χαϊδεύοντας τον νου στην παραλία.

Απλώνουμε την σκέψη 
στην απεραντοσύνη του πέλαγου
και κατακτάμε το όνειρο,
όλα τα κάστρα του νου.

Χαιδεύουμε τις αισθήσεις
με όνειρα άπιαστα
και με ιδέες λαμπερές
που μας δίνουν την δύναμη, 
να χτίσουμε αλαβάστρινα παλάτια
σε φτωχές αμμουδιές.

Πύρινες εικόνες 
μας αιχμαλωτίζουν
σε συννεφενιες περιπέτειες
και σαν ξωτικά ζούμε
με παραμυθένιες  δυνάμεις.

Τα καλοκαίρια στις παραλίες,
δίπλα στο απόκοσμο βουητό 
του πέλαγου.

Μας περισσεύουν οι ελπίδες 
από το κόστος της ζωής.


                               Σπηλιώτης Σωτήρης


                  ΕΡΓΟ  ΒΟΛΩΤΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ

Αλήθεια ...

                                     18/04/2012

Αν σ' ένα ποτήρι χρυσαφί
του έρωτα μου πιω σιγά
σταγόνα σταγόνα την χαρά
πάλι δεν θα έχω τα φτερά 
να πω είναι όλα αληθινά.

Σ' ένα πήδημα του χρόνου
αγάπη μου πολλά χρόνια
θα έβλεπα μια αλλιώτικη ζωή,
που τα όρια δεν ήτανε αιωνία.

                               Σπηλιώτης Σωτήρης

                         ΕΡΓΟ ΑΝΑΡΓΥΡΟ ΣΤΑΜΟΥΛΟΥ

Μαρία...http://www.blurb.com/books/5084783

                                     18/04/2012


Σε κάποια δύση της ζωής
διάφανες ροζ πεταλούδες 
χάρισαν με τα λαμπερά φτερά
 φως έρωτα και χαρά.

Βαθιές ανάσες σκόρπισαν
στα σωθικά μας
σαν ένα μπουκέτο 
από άγριες αναπνοές πάθους.

Καθώς το αγνάντεμα 
του ήλιου τέλειωνε
τα πρώτα αστέρια στον ουρανό
χάραξαν το όνομα Μαρία.

Ένα μπουκέτο αστέρια ,
που 'μοιαζαν  με γυμνες πεταλούδες
αγκάλιασαν ξεδιάντροπα
το παθιασμένο κορμί σου.


                                   Σπηλιώτης Σωτήρης


                  ΕΡΓΟ ΦΩΤΕΙΝΗ  ΜΑΜΑΛΗ

Πόσο σε αγαπώ...http://www.blurb.com/books/5084783

                                        18/04/2012


Πόσο αλήθεια σε αγαπώ
όταν στα μάτια σε κοιτώ
όταν στα χείλη σε φιλώ
τα μεταξένια.

Πόσο αλήθεια σε αγαπώ 
όταν τα χέρια σου κρατώ
και πόσα όνειρα να ζω 
παραμυθένια.

Πόσο αλήθεια σε αγαπώ 
μικρέ μου έρωτα του Απριλιού
γυναικά μου του ουρανού 
πραγματική παραδεισένια. 


                           Σπηλιώτης Σωτήρης


                     ΕΡΓΟ ΧΩΡΕΜΗ ΜΑΡΙΑ

Είναι η Αγάπη...http://www.blurb.com/books/5718198

                                      18/04/2012


Είναι η αγάπη 
ένα σύννεφο στον ουρανό
είναι η αγάπη 
ο πατέρας κι η μητέρα.

Ποσό μικροί είμαστε 
όταν αγαπάμε 
ταξιδεύουμε χέρι χέρι 
και πετάμε.

Σε μακρινά βουνά λατρείας 
και σ' όνειρα ευτυχίας
ας κρατάμε όταν αγαπάμε 
μόνο τις αλήθειες.

Τότε στηρίζουμε τα όνειρα
μέσα σε κήπους με τριαντάφυλλα.

Είναι η αγάπη, 
ένα σύννεφο στον ουρανό 
είναι η αγάπη 
ο πατέρας κι η μητέρα.

                          Σπηλιώτης Σωτήρης

                   ΕΡΓΟ ΝΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ ΝΤΙΑΝΑ

Νέος χρόνος..http://www.blurb.com/books/5718198

                                        18/04/2012

Υποχωρώ στο βλέμμα του ορίζοντα
ατέλειωτος μου γνέφει το μέλλον
πέρνα το σήμερα με μια δρασκελιά
σβήνοντας την μέθη για σιγουριά.

Πρώτη μέρα του χρόνου συννεφιασμένη
πέρασες λες από τ' αυγουστιάτικο βασίλεμα
του κόκκινου άρχοντα του σύμπαντος
στα θλιμμένα σταχτιά γερατειά του χειμώνα.

Βαρείες σταχτιές κουβέρτες σκέπασαν
την λάμψη και προμηνύεις κούραση
λύτρωση θα βρεις μονό όταν η φύση
φάρμακο σου προσφέρει την άνθιση .

Πως να 'ναι άραγε ο νέος Χρόνος;

Το μωρό που θα μαθαίναμε εμείς
να περπατά στην ευθεία της γης
ευτυχία, αγάπη, ειρήνη να μοίραζε
στους δώδεκα μήνες ζωής.

Πως να είναι άραγε ο νέος Χρόνος;

                                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                       ΕΡΓΟ ΧΡΗΣΤΑΚΗ ΧΡΥΣΑ 

Ξημέρωμα Κυριακής...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                              18/04/2012




Κυριακής ξημέρωμα όλα ησυχάζουν
του Σαββάτου τα όνειρα πάψανε να συναρπάζουν...

Μπερδεμένα αισθήματα με πνίγουν,
λασπόνερα βρόχινα και βρωμιες με τυλιγουν.
Κοινά ωραία λόγια και κοκκινάδι
άσπρα άλογα για τρέξιμο το βράδυ
περπατάμε στο δρόμο της φυγής,
στον ανήφορο μιας άπονης στιγμής.

Δεν φτάσαμε ακόμα στο τέλος
σημάδια στο πέρασμα αιχμής από βέλος,
καρφώματα χαμογελά στιγμές ευτυχίας,
μουτσούνες και μάσκες υποκρισίας.

Υπόγεια σπίτια πολυκατοικίες σε έλος,
δρόμοι που φτάνουν σε αχρείο τέλος,
άρχισαν να γίνονται με μαύρο χαλίκι,
με πέτρα πίσσα και πολύ ζοριλίκι.

Ίδρωτας και κούραση πικρή εργασία,
όνειρα πετάμενα στην γλυκεία αμαρτία.
Κυριακής ξημέρωμα όλα ησυχάζουν
του Σαββάτου τα όνειρα πάψανε να συναρπάζουν,
μπερδεμένα αισθήματα με πνίγουν
λασπόνερα βρόχινα και βρωμιες με τυλίγουν.


                                Σπηλιώτης Σωτήρης


                    ΕΡΓΟ ΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ