Είναι η Αγάπη...http://www.blurb.com/books/5718198

                                      18/04/2012


Είναι η αγάπη 
ένα σύννεφο στον ουρανό
είναι η αγάπη 
ο πατέρας κι η μητέρα.

Ποσό μικροί είμαστε 
όταν αγαπάμε 
ταξιδεύουμε χέρι χέρι 
και πετάμε.

Σε μακρινά βουνά λατρείας 
και σ' όνειρα ευτυχίας
ας κρατάμε όταν αγαπάμε 
μόνο τις αλήθειες.

Τότε στηρίζουμε τα όνειρα
μέσα σε κήπους με τριαντάφυλλα.

Είναι η αγάπη, 
ένα σύννεφο στον ουρανό 
είναι η αγάπη 
ο πατέρας κι η μητέρα.

                          Σπηλιώτης Σωτήρης

                   ΕΡΓΟ ΝΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ ΝΤΙΑΝΑ

Νέος χρόνος..http://www.blurb.com/books/5718198

                                        18/04/2012

Υποχωρώ στο βλέμμα του ορίζοντα
ατέλειωτος μου γνέφει το μέλλον
πέρνα το σήμερα με μια δρασκελιά
σβήνοντας την μέθη για σιγουριά.

Πρώτη μέρα του χρόνου συννεφιασμένη
πέρασες λες από τ' αυγουστιάτικο βασίλεμα
του κόκκινου άρχοντα του σύμπαντος
στα θλιμμένα σταχτιά γερατειά του χειμώνα.

Βαρείες σταχτιές κουβέρτες σκέπασαν
την λάμψη και προμηνύεις κούραση
λύτρωση θα βρεις μονό όταν η φύση
φάρμακο σου προσφέρει την άνθιση .

Πως να 'ναι άραγε ο νέος Χρόνος;

Το μωρό που θα μαθαίναμε εμείς
να περπατά στην ευθεία της γης
ευτυχία, αγάπη, ειρήνη να μοίραζε
στους δώδεκα μήνες ζωής.

Πως να είναι άραγε ο νέος Χρόνος;

                                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                       ΕΡΓΟ ΧΡΗΣΤΑΚΗ ΧΡΥΣΑ 

Ξημέρωμα Κυριακής...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                              18/04/2012




Κυριακής ξημέρωμα όλα ησυχάζουν
του Σαββάτου τα όνειρα πάψανε να συναρπάζουν...

Μπερδεμένα αισθήματα με πνίγουν,
λασπόνερα βρόχινα και βρωμιες με τυλιγουν.
Κοινά ωραία λόγια και κοκκινάδι
άσπρα άλογα για τρέξιμο το βράδυ
περπατάμε στο δρόμο της φυγής,
στον ανήφορο μιας άπονης στιγμής.

Δεν φτάσαμε ακόμα στο τέλος
σημάδια στο πέρασμα αιχμής από βέλος,
καρφώματα χαμογελά στιγμές ευτυχίας,
μουτσούνες και μάσκες υποκρισίας.

Υπόγεια σπίτια πολυκατοικίες σε έλος,
δρόμοι που φτάνουν σε αχρείο τέλος,
άρχισαν να γίνονται με μαύρο χαλίκι,
με πέτρα πίσσα και πολύ ζοριλίκι.

Ίδρωτας και κούραση πικρή εργασία,
όνειρα πετάμενα στην γλυκεία αμαρτία.
Κυριακής ξημέρωμα όλα ησυχάζουν
του Σαββάτου τα όνειρα πάψανε να συναρπάζουν,
μπερδεμένα αισθήματα με πνίγουν
λασπόνερα βρόχινα και βρωμιες με τυλίγουν.


                                Σπηλιώτης Σωτήρης


                    ΕΡΓΟ ΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Ψεματα..http://www.blurb.com/books/5718198

                                       18/04/2012


Μαράθηκες σαν τις μαργαρίτες 
στην αρχή του καλοκαιριού...

Έσβησε η αλήθεια 
στην κάψα του ήλιου του χρυσού...

Δόθηκες με πιστή στην ψευτιά 
και 'σβησες στ' ανέμου την φωτιά...

Άντεξες όσο ένα πρωινό
η αγάπη σου κράτησε όσο ένα λεπτό...

Γέμισες με ψέματα
την κάθε ανατολή,
δεν έβλεπες ποτέ 
την δύση την πικρή...

                              Σπηλιώτης Σωτήρης

                       ΕΡΓΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΗ ΣΟΦΙΑ

Το μαγαζάκι....http://www.blurb.com/books/5718198

                                           17/04/2012


Έχω θεέ μου στη ζωή 
μια τόση δυστυχία
που δεν περνάει ούτε στιγμή 
σε αυτήν την κοινωνία 
να μην δακρύσω.

Χαμογελούσα δροσερά
σε κάθε αναποδιά
με θορυβούσε μονό 
η κακία η ψευτιά
να μην ριγήσω.

Στα πολλά τα λόγια 
ήμουνα θεέ μου ανεκτικός
γι' αυτό ένα μαγαζάκι 
έκανα εγώ ο ταπεινός 
για να ζήσω.

Πέρασαν τόσα χρόνια 
για να σκεφτώ εγώ
το μαγαζάκι ήτανε 
στην πλατεία των ληστών,
θα σας αφήσω.

                                  Σπηλιώτης Σωτήρης

                  ΕΡΓΟ ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ ΒΙΚΥ

Πεταλουδες.....http://www.blurb.com/books/5718198

                                              17/04/2012



Η ανάσα σου με χαϊδεύει
η αναπνοή σου μ' αγγίζει
και τα λόγια σου γίνονται
πεταλούδες στ' αυτιά μου.

Πράσινες, κόκκινες, κίτρινες 
πεταλούδες τα μάτια σου 
η ζωή σου τα έργα σου
σου είπα κοίτα με στα μάτια βαθιά.

Άγγιξε με εσύ σήμερα 
και νιώσε την ζωή, αυτήν την ζωή 
που θα πολεμάμε όσο αυτή
μας αγγίζει με την χάρη της.

Την ζωή που δεν μετράμε 
με τον αριθμό των αναπνοών
μου είπες, άλλα με τις στιγμές 
που μας κόβουν την ανάσα.

Δεν θα αφήσουμε κανένα
να μας πάρει την ανάσα
θα πολεμάμε με την σκέψη 
και με τα βρεγμένα όνειρα.

Έτσι θα προχωράμε σε κάστρα, 
έτσι θα κοιτάμε τα βράδια τ' άστρα
έτσι θα γεννάμε τις νέες ελπίδες
κοιτάζοντας του ήλιου τις αχτίδες.

Τι γράφεις με ρώτησες
και δεν τόλμησα να σου πω
αυτά που αναπνέεις όταν ο ύπνος
σου χαϊδεύει το  μυαλό.

Μόνη σ' άφησα στον χρόνο 
σ' άφησα εσένα και την ανάσα σου
ν' αγκαλιάσει με την ματιά σου
αυτά που σκέφτεται η καρδία σου.

                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                    

                  ΕΡΓΟ ΦΡΟΣΩ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΛΑΚΗ 

Φθινόπωρο..http://www.blurb.com/books/5718198

                                       15/04/2012


Πόσες σταγόνες της βροχής
μας αγκαλιάζουν
μέσα στο φθινόπωρο της ζήσης 
κάθε φορά.

Για τον χειμώνα της σιωπής 
μας ετοιμάζουν
με τόσα χιόνια 
που λευκαίνουν την καρδία.

Ποσά τα σύννεφα 
αυτά που μας σκεπάζουν
καθώς αλλάζει προς το κρύο 
η μέρα κι η νυχτιά.

Ποσά απογεύματα άπλα 
που συναρπάζουν
καθώς τώρα έρχεται 
πιο γρήγορα η βραδιά.

Πόσες σταγόνες θα ανταμώσουμε και πάλι
σ' ένα σύντομο χαιρετισμό, ένα απλό γεια 
θα μας αγγίξουν θα μας βρέξουν το κεφάλι 
θα μας ποτίσουν με του φθινόπωρου την δροσιά.

                                  Σπηλιώτης Σωτήρης

                  ΕΡΓΟ  ΧΩΡΕΜΗ ΜΑΡΙΑ