20/02/2012
Λευκή νύχτα παγώνεις
τα σύννεφα της σελήνης
σκορπάς γαλάζιο φως
σε γωνιές που υπάρχουν
χαμένες σκιές.
Σε σκιές που φωλιάζουν
το φόβο στις ψυχές
όταν τα ματιά παίζουν
στο ανήμπορο κοίταγμα.
Σε σκιές που αλλάζουν
σε κάθε βήμα μπροστά
που μακραίνουν λες και
φοβούνται μια ορμή θάρρους.
Στις χαμένες ανθρωπινές σκιές
αυτές που ξεριζώνουν
κάθε κρυφή ελπίδα
του νυχτερινού μόνου διαβάτη.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΑΜΑΛΗ
Λευκή νύχτα παγώνεις
τα σύννεφα της σελήνης
σκορπάς γαλάζιο φως
σε γωνιές που υπάρχουν
χαμένες σκιές.
Σε σκιές που φωλιάζουν
το φόβο στις ψυχές
όταν τα ματιά παίζουν
στο ανήμπορο κοίταγμα.
Σε σκιές που αλλάζουν
σε κάθε βήμα μπροστά
που μακραίνουν λες και
φοβούνται μια ορμή θάρρους.
Στις χαμένες ανθρωπινές σκιές
αυτές που ξεριζώνουν
κάθε κρυφή ελπίδα
του νυχτερινού μόνου διαβάτη.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΑΜΑΛΗ