Μια ανάσα...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                              19/11/2012

Μια ανάσα στο παράθυρο

άφησε θολό σημάδι,

κοίταζες από ΄κεί τ  άπειρο,

και θόλωσες το τζάμι.

Εψαχνες μου ΄πες ένα αποτύπωμα,

ένα μακρινό ταξίδι σ΄αστέρι

κι ονειρευόσουν

μόνο με λέξεις χωρίς εικόνες, 

άγνωστα για ΄σένα μέρη.

Μια ανάσα κι όταν κοίταξες 

είδες αχνά στο θολωμένο τζάμι

μια άγνωστη μορφή σ΄ έβλεπε

απόμακρη, αυστηρή, περίεργη, 

απ΄ τη μαγική πνοή  φερμένη.

Απόγευμα, καθώς τα σκούρα

χρώματα αγκάλιαζαν 

από μια Δύση που ΄ταν

από σύννεφα κρυμμένη. 

Εσύ τρόμαξες απ΄ το φάντασμα 

που ΄δες στο είδωλο 

του παραθύρου σου

την σκιά την θολωμένη.

Τραβήχτηκες, αυτή εξαφανίστηκε

τρόμαξε ίσως η σκιά σου παραπάνω, 

απ΄ τα δικά  σου όνειρα που ΄σβησαν, 

απ΄ αυτά που ΄χεις σίγουρα

κι εγώ δεν φτάνω.

                                          Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                   

Χρυσές καμπάνες τα Χριστούγεννα...http://au.blurb.com/books/5727653

                                                      16/11/2012

Χρυσές καμπάνες

κι Αγιοβασίληδες

απάνω σε χιονισμένα  έλατα

στολίζουν τις καρδιές μας.

Μ΄ αχτίδες όμορφες στο χιονισμένο

δάσος περιμένοντας την λαμπερή 

απ΄ άστρα γέννηση 

στις άγιες μέρες τις δίκες μας.

Σε μια  φάτνη φτωχική εκεί που ' ναι

φωτεινό ένα μεγάλο άστρο λάμπουν στα κλαδιά 

κεριά από πολύχρωμα ασημοστόλιστα στολίδια

τα ξεχασμένα δικά μας πάθη που ΄ναι ίδια.

Τα φορτωμένα έλκηθρα με δώρα

χρυσά βαμμένα  κουκουνάρια

πουλάκια, άγγελοι, γιρλάντες,

κόκκινα και χρυσαφιά μανιτάρια.

Στολίζουν  τα Χριστούγεννα

που περιμένουμε  για μια φόρα ακόμα 

νεράϊδες, ξωτικά, βοηθοί, κυράδες, άρχοντες,

με μαγικά ραβδιά χαμόγελα στο στόμα.

Δώρα πολλά ετοιμάζουν να φέρουνε

μες τις γιορτές για τα παιδιά  
μέσα στα χιόνια αυτά 
μ΄ αγγελικές φωνές θα καλαντήσουνε.

Τις άγιες μέρες που ΄ναι αιώνια

του Χριστού τη θεία γέννηση

και για τον νέο χρόνο,ελπίδες ευτυχισμένες 
θα σκορπίσουνε γι΄άλλα χαρούμενα φωτισμένα χρόνια.

Χρυσές καμπάνες 

κι  Αγιοβασίληδες…
                                                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                    ΕΡΓΟ        ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ

Εγώ...http://www.blurb.com/books/5750127

                                                   15/11/2012

Εγώ δεν έχω τον παράδεισο μέσα μου

δεν έχω τον παράδεισο εδώ

προσπέρασα όταν πρόλαβα 

τ΄ ασήμαντα, τ΄ άπιαστα

του θέλω μου, τα εγώ.

Εγώ δεν κλαίω γι΄ αυτά που ΄χασα

δεν υπήρξα ποτέ καλός

γιατί δεν ήξερα τι έφτιαξα

σελήνη μέσα στην μέρα

ήλιο στα σκοτάδια στο μαύρο φως.

Έτσι τα δάκρυα αλλάξανε

και βγαίνανε στραβά

αλύπητα μέσα μου χτύπαγαν

τη δική μου άμοιρη σκληρή καρδιά.

Έτσι για πάντα μες στην κόλαση

που ΄χα στο στήθος  μου εγώ

μ΄έβλεπαν  να ΄χα ένα χαμόγελο

θλιμμένο πάντα, σ΄ ένα πρόσωπο σκυθρωπό.

Εγώ δεν έχω τον παράδεισο μέσα μου

δεν έχω τον παράδεισο εδώ 

μόνο μια φριχτή κόλαση

που σέρνει τη ζωή μου σε γκρεμό.

                                                   Σπηλιώτης Σωτήρης

                                                  ΕΡΓΟ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΟΥΚΟΥΖΕΛΗ ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Φταίς...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                              14/11/2012

ΦΤΑΙΣ

Φταις και ΄σύ 

που άργησες  να ´ρθεις

κοντά μου,

φταις και ΄σύ,

καρδιά μου.

Στα μυστικά περάσματα

κρυμμένη

ήσουν πληγωμένη, 

εγωιστικά  ερωτευμένη.

Σε πλησιάζουν ξωτικά

περίεργοι σε θέλουν τώρα

που ΄σαι ΄σύ μαζί μου

στον κόσμο μας παραδομένη. 

Και σ΄ αγκαλιάζω

γιατί φταις μόνο εσύ τώρα, 

που ΄μαστε

ευτυχισμένοι.

Χαμογελώ, σε βλέπω, σε θαυμάζω

αγγελικά πλασμένη.  

Σαν με ρωτάς

αν είσαι όμορφη

όλο αγωνία, τ΄ αστέρια  

στα μάτια σου κοιτάζω.

Φταις και ΄σύ ...

                                              Σπηλιώτης  Σωτήρης

                                                 ΕΡΓΟ    ΠΑΝΩΡΑΙΑ ΜΑΡΓΕΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

Χιονάνθρωποι...http://au.blurb.com/books/5727653

                                                                    14/11/2012

Μια δυο 

τρεις χιλιάδες

κάτασπρες μορφές

άσπρες χιόνονεραϊδες,

απαλές χιονονάφαδες,
άτακτες μικρές.

Μια δυο
τρεις μοναδικές

απίστευτες χιονιές

πέφτουν από ψηλά

κι ανησυχούν

όλα τα μικρά παιδιά.

Ένα δυο πολλά

παράθυρα  είναι θολά

απ΄ τα χνώτα 

που όλο αγωνία 

αναπνέουν τα μικρά.

Μια δυο

τρεις βγήκαν 

στου χιονιού τις αγκαλιές,

να πετάξουν μπάλες στρογγυλές.

Στου χιονάνθρωπου το φτιάξιμο 

τι όμορφες στιγμές!!!

                                             Σπηλιώτης  Σωτήρης

                                                        ΕΡΓΟ   ΧΡΥΣΑ ΧΡΗΣΤΑΚΗ

Αγάπη μου Αγάπη μου....http://www.blurb.com/books/5084783

                                                               14/11/2012

Αγάπη μου, αγάπη μου, 

έτσι να το λες

να κυλάει από μέσα σου, 

απ΄ αληθινές φωτιές.

Αγάπη μου,

πόσο ερωτικά 

μου χαϊδεύεις το νου,

τις αισθήσεις.

Όταν σαν ένας ψίθυρος

το πρωΐ

στο ξύπνημα του κόσμου,

εγώ έχω εσένα .

Να μ΄ ανασάνεις 

την καρδιά μου μ΄ αγάπη,

αγάπη μου, λατρεία μου,
ζωή μου.

Η ζέστη σου καρδιά

μ΄ αγκαλιάζει στοργικά,
όταν απαλά

μου φωτίζεις κάθε πρωΐ,

του έρωτα μου τον δρόμο.

Αγάπη μου, αγάπη μου.

Έτσι να το λες...

                                     Σπηλιώτης Σωτήρης

                                           ΕΡΓΟ      ΒΑΣΙΛΙΚΗ  ΤΑΜΠΟΥΡΗ

Εδώ θα είμαι...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                         12/11/2012



Εδώ θα ΄μαι,

πίσω απ' τα παραθύρια,

πίσω από βαμμένες 

ξύλινες πόρτες,

πίσω από την βαριά μου σκέψη,

μέσα σ΄ ένα σαλόνι της ψυχής

παλιό, ξεφτισμένο,
κουρασμένος απ΄ την προσμονή 

για ΄σένα.

Εδώ θα΄ μαι,

πίσω απ΄ τις κερασιές,

με χαμένες χαρές.

Από τότε που βρέχαμε

μ΄ ασημένιες βροχές,

γελαστές μορφές.

Εδώ θα ΄μαι,

στις πέτρινες αυλές

και στα διώροφα σπίτια.

Μέσα σ αναμνήσεις παλιές

από χαμένες ψυχές,

από ψηλά κυπαρίσσια.

Εδώ θα ΄μαι και θα προσέχω

να φυλάω στολίδια από εποχές

που πίστευα ότι ήταν χρυσές,

πεταμένες στα σκουπίδια ζωές.

Εδώ θα ΄μαι...

                                                 Σπηλιώτης Σωτήρης