Τα όνειρα για το μέλλον είναι η ελπίδα της ζωής.....και έρχονται απο το παρελθόν Μακάρι να χάιδευαν οι λέξεις τα αισθήματα οι πράξεις το μυαλό και η αλήθεια να ήταν παράδεισος για εμάς τότε δεν θα γελάγαμε την ζωή θα γελάγαμε τον θάνατο.
Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012
Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012
Ακούς Αλίκη...http://www.blurb.com/books/5084783
07/11/2012
Ακούς Αλίκη;
Εσύ απ΄ τα παιδικά μου όνειρα.
Θυμάσαι Αλίκη;
Ακούς ;
Η ψυχή είν΄ όπως το κορμί
όσο πιο γυμνή
είσαι Αλίκη
τόσο περισσότερο
γνωρίζεις την ζωή.
Τί θα πει πάθος;
Τόσο περισσότερο
καταλαβαίνεις...
Τί θα πει έρωτας;
Αφήνεσαι, δένεσαι
ωριμάζεις...
Παλεύεις με τη φύση
τα βαθιά σου ποτάμια
κυλούν κοντά
στην καρδιά σου.
Τι κι αν σε πρόδωσαν,
σε πλάνεψαν, σε γέλασαν
εκείνες οι στιγμές
στο χρόνο ήταν δικές σου.
Ήταν όλα λαμπερά
μέσα σου.
Ήταν αξεπέραστες Αλίκη.
Έκαιγες κάτω απ΄ το δέρμα
και το κορμί, ναι το κορμί
χτυπιόταν απ΄ την δύναμη
που το ένωνε μ΄ ένα άλλο.
Εκείνη την στιγμή,
άγγιζες την θεά μέσα σου,
και τα σμαραγδένια χέρια σου,
ρουφούσαν ζωή
απ΄ ένα άλλο κορμί.
Κατάλαβες τελικά Αλίκη
ότι ΄ναι ο έρωτας
ποίηση
που ξεγυμνώνει η φύση
τον άνθρωπο,
τ΄ άλλο είναι βιασμός.
Να προσέχεις Αλίκη...
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΜΑΙΡΗ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΗ
Ακούς Αλίκη;
Εσύ απ΄ τα παιδικά μου όνειρα.
Θυμάσαι Αλίκη;
Ακούς ;
Η ψυχή είν΄ όπως το κορμί
όσο πιο γυμνή
είσαι Αλίκη
τόσο περισσότερο
γνωρίζεις την ζωή.
Τί θα πει πάθος;
Τόσο περισσότερο
καταλαβαίνεις...
Τί θα πει έρωτας;
Αφήνεσαι, δένεσαι
ωριμάζεις...
Παλεύεις με τη φύση
τα βαθιά σου ποτάμια
κυλούν κοντά
στην καρδιά σου.
Τι κι αν σε πρόδωσαν,
σε πλάνεψαν, σε γέλασαν
εκείνες οι στιγμές
στο χρόνο ήταν δικές σου.
Ήταν όλα λαμπερά
μέσα σου.
Ήταν αξεπέραστες Αλίκη.
Έκαιγες κάτω απ΄ το δέρμα
και το κορμί, ναι το κορμί
χτυπιόταν απ΄ την δύναμη
που το ένωνε μ΄ ένα άλλο.
Εκείνη την στιγμή,
άγγιζες την θεά μέσα σου,
και τα σμαραγδένια χέρια σου,
ρουφούσαν ζωή
απ΄ ένα άλλο κορμί.
Κατάλαβες τελικά Αλίκη
ότι ΄ναι ο έρωτας
ποίηση
που ξεγυμνώνει η φύση
τον άνθρωπο,
τ΄ άλλο είναι βιασμός.
Να προσέχεις Αλίκη...
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΜΑΙΡΗ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΗ
Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012
Ο Θιασος...http://www.blurb.com/books/5750127
06/11/2012
Ο Θίασος του Θωμά
με τον άσπρο σκύλο
είχε πρωταγωνιστή
τον ηθοποιό Ζαννίνο.
Μπουλούκια που γυρνούσαν
σε κάθε γειτονιά
έπαιζαν και γελούσαν
για γέρους και παιδιά.
Τι άραγε σκεφτόταν
τα χρόνια της καρδιάς
σε πέτρινες αγωνίες
μιας άστατης βραδιάς.
Θυμάμαι μια νύχτα
ο μόνος θεατής
ήμουν εγώ
στα φώτα της στιγμής.
Στο τέλος χειροκρότησα
και βγήκαν στην σειρά
έμενα να τιμήσουν
κι εγώ τα δικά τους ιδανικά.
Ελπίζω τώρα να 'ναι
κάπου εκεί ψηλά
να βλέπουν και να παίζουν πάλι
από τον θίασο του Θωμά.
Τ΄ανήσυχα πέτρινα χρόνια
Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012
Χαράξαμε...
06/11/2012
Χαράξαμε στον δρόμο του φεγγαριού
πορεία ακολουθήσαμε τ΄ αστέρια
τ΄ ουρανού και βάλαμε σημάδια
τις κορυφές.
Μαύρο κι ασημένιο φως
μας οδηγεί δεν έχουμε τις πνευματικές
μέσα στη Σοφία του μυαλού
προμήθειες.
Στους ορίζοντες της σκέψης
απλώνονται παγίδες
μέσα από μια σοφίτα
κοιτάζουμε γαλαξίες.
Μετρώντας τα χαμένα
όνειρα τα θέλω περνάμε τις μέρες
νομίζοντας ότι είν΄ απέραντα
τα περιθώρια του χρόνου.
Όταν αυτές τελειώνουν
μας σφίγγουν σαν ένα λουρί
με καρφιά στο λαιμό μπαίνοντας
μέσα μας, σαν άπειρα όχι.
Θέλω κι όχι μας περισσεύουν
στην ζωή όταν αφήνουμε
άμυαλους άκαρδους
ν΄ ορίζουν την πορεία μας.
Χαράξαμε στον δρόμο του φεγγαριού
πορεία στο πέλαγος...
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΝΙΝΟΣ
Χαράξαμε στον δρόμο του φεγγαριού
πορεία ακολουθήσαμε τ΄ αστέρια
τ΄ ουρανού και βάλαμε σημάδια
τις κορυφές.
Μαύρο κι ασημένιο φως
μας οδηγεί δεν έχουμε τις πνευματικές
μέσα στη Σοφία του μυαλού
προμήθειες.
Στους ορίζοντες της σκέψης
απλώνονται παγίδες
μέσα από μια σοφίτα
κοιτάζουμε γαλαξίες.
Μετρώντας τα χαμένα
όνειρα τα θέλω περνάμε τις μέρες
νομίζοντας ότι είν΄ απέραντα
τα περιθώρια του χρόνου.
Όταν αυτές τελειώνουν
μας σφίγγουν σαν ένα λουρί
με καρφιά στο λαιμό μπαίνοντας
μέσα μας, σαν άπειρα όχι.
Θέλω κι όχι μας περισσεύουν
στην ζωή όταν αφήνουμε
άμυαλους άκαρδους
ν΄ ορίζουν την πορεία μας.
Χαράξαμε στον δρόμο του φεγγαριού
πορεία στο πέλαγος...
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΝΙΝΟΣ
Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012
Γεννήθηκες...http://www.blurb.com/books/5084783
02/11/2012
Γεννήθηκες για να κολάζεις
το πεπρωμένο
αλλιώτικη είσαι,
από τότε που σε γνώρισα.
Γεννήθηκες
για ν΄ αντικρίζεις
τ΄ ηλιοβασίλεμα,
σαν το τελευταίο της ζωής.
Έτσι όπως οι πεταλούδες
τα μυστικά σου
είναι ο έρωτας μας
και τα θέλω σου
να βρει η ψυχή σου,
καταφύγιο κοντά μου.
Πήρα την αγάπη σου
χωρίς αντάλλαγμα
και σαν ποινή ,
σ΄ άφησα μόνη.
Ερωτευμένη παθιασμένα
να με σκέφτεσαι
μου είπες γύρνα
θα σε περιμένω εκεί κοντά
στα σύννεφα,
μέχρι το ηλιοβασίλεμα
της Κυριακής.
Τα παραμυθένια μάτια σου
πήραν τα δάκρυα
κλαμένα διαμάντια,
μου ΄καψαν τα σωθικά.
Μα δεν πρόλαβα
την διορία να ΄ρθω
να σε κάνω δική μου,
χάθηκες σ΄ άλλες ψυχές.
Γεννήθηκες για να κολάζεις
το πεπρωμένο
αλλιώτικη είσαι ,
από τότε που σε γνώρισα...
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Γεννήθηκες για να κολάζεις
το πεπρωμένο
αλλιώτικη είσαι,
από τότε που σε γνώρισα.
Γεννήθηκες
για ν΄ αντικρίζεις
τ΄ ηλιοβασίλεμα,
σαν το τελευταίο της ζωής.
Έτσι όπως οι πεταλούδες
τα μυστικά σου
είναι ο έρωτας μας
και τα θέλω σου
να βρει η ψυχή σου,
καταφύγιο κοντά μου.
Πήρα την αγάπη σου
χωρίς αντάλλαγμα
και σαν ποινή ,
σ΄ άφησα μόνη.
Ερωτευμένη παθιασμένα
να με σκέφτεσαι
μου είπες γύρνα
θα σε περιμένω εκεί κοντά
στα σύννεφα,
μέχρι το ηλιοβασίλεμα
της Κυριακής.
Τα παραμυθένια μάτια σου
πήραν τα δάκρυα
κλαμένα διαμάντια,
μου ΄καψαν τα σωθικά.
Μα δεν πρόλαβα
την διορία να ΄ρθω
να σε κάνω δική μου,
χάθηκες σ΄ άλλες ψυχές.
Γεννήθηκες για να κολάζεις
το πεπρωμένο
αλλιώτικη είσαι ,
από τότε που σε γνώρισα...
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Καλημέρα πεταλούδα...http://www.blurb.com/books/5045801
02/11/2012
Καλημέρα πεταλούδα,
τελικά ξετύλιξες
τα φτερά σου,
πέταξες μακρυά.
Εκεί, σ΄ ένα ξέφωτο
του κόσμου όπου ξωτικά,
πεταλούδες και νεράϊδες
έβλεπαν εμάς,
μέσα από μια στρογγυλή γυάλα,
πίσω από μια πρωϊνή ομίχλη
που καλύπτει μυστηριακά το τοπίο,
αφήνοντας την πάχνη
πάνω σ΄ αγριολούλουδα,
χόρτα και φτέρες.
Καλήμερα πεταλούδα,
τα πολύχρωμα φτερά σου
αγγελικά πλασμένα,
μας αγκαλιάζουν
σε κάθε πέταγμα σου
κι οδηγούν τη σκέψη,
τρομαγμένη κοντά σου.
Εκεί απάνω στα λουλούδια
του λιβαδιού,
όπου αυτά και ‘σύ ζωγραφίζεται
μυστηριακά τη φύση ζωντανή,
αληθινή.
Καλήμερα πεταλούδα,
με την μοναδική
μέρα ζωής σου,
καλημέρα...
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΠΙΤΙΚΑ
Καλημέρα πεταλούδα.
Καλημέρα πεταλούδα,
τελικά ξετύλιξες
τα φτερά σου,
πέταξες μακρυά.
Εκεί, σ΄ ένα ξέφωτο
του κόσμου όπου ξωτικά,
πεταλούδες και νεράϊδες
έβλεπαν εμάς,
μέσα από μια στρογγυλή γυάλα,
πίσω από μια πρωϊνή ομίχλη
που καλύπτει μυστηριακά το τοπίο,
αφήνοντας την πάχνη
πάνω σ΄ αγριολούλουδα,
χόρτα και φτέρες.
Καλήμερα πεταλούδα,
τα πολύχρωμα φτερά σου
αγγελικά πλασμένα,
μας αγκαλιάζουν
σε κάθε πέταγμα σου
κι οδηγούν τη σκέψη,
τρομαγμένη κοντά σου.
Εκεί απάνω στα λουλούδια
του λιβαδιού,
όπου αυτά και ‘σύ ζωγραφίζεται
μυστηριακά τη φύση ζωντανή,
αληθινή.
Καλήμερα πεταλούδα,
με την μοναδική
μέρα ζωής σου,
καλημέρα...
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΠΙΤΙΚΑ
Οταν η ζωή ζωγραφίζει την γυναίκα..http://www.blurb.com/books/5084783
02/11/2012
Όταν η ζωή σε ζωγραφίζει
όταν το κορμί σου στρίβει
σε μια κίνηση αθώα
και το βλέμμα σου γυρίζει.
Είναι πιο καυτό
το πρόσωπο σου
πιο ερωτικό
το είδωλο σου.
Όταν προκαλείς την φαντασία
με χαμόγελο όλο υποκρισία
ότι θέλεις και δεν θέλεις
η ματιά μου είναι όλο πάθος,
για του κορμιού σου
την λατρεία.
Όταν προχωράς στο δρόμο
με το χέρι σου στη μέση
κι αφήνεις τους γοφούς,
να κουνιούνται όσο αρέσει.
Όταν κατά λάθος σκύβεις
όταν έρχεσαι κοντά μου
ακουμπώντας με στο σώμα,
στην καρδιά στα σωθικά μου.
Τότε η ζωή σε ζωγραφίζει
καθώς καίγονται οι πέτρες
καθώς ιδρώνει η σκέψη,
στα καυτά τα όνειρα μου.
Να σε πάρω ,να μη σ΄ αφήσω,
να σε πιάσω, να σε γδύσω,
να σε κάνω πάλι
εγώ δικιά μου .
Όταν η ζωή σε ζωγραφίζει.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΠΑΝΩΡΑΙΑ ΜΑΡΓΕΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
Όταν η ζωή σε ζωγραφίζει
όταν το κορμί σου στρίβει
σε μια κίνηση αθώα
και το βλέμμα σου γυρίζει.
Είναι πιο καυτό
το πρόσωπο σου
πιο ερωτικό
το είδωλο σου.
Όταν προκαλείς την φαντασία
με χαμόγελο όλο υποκρισία
ότι θέλεις και δεν θέλεις
η ματιά μου είναι όλο πάθος,
για του κορμιού σου
την λατρεία.
Όταν προχωράς στο δρόμο
με το χέρι σου στη μέση
κι αφήνεις τους γοφούς,
να κουνιούνται όσο αρέσει.
Όταν κατά λάθος σκύβεις
όταν έρχεσαι κοντά μου
ακουμπώντας με στο σώμα,
στην καρδιά στα σωθικά μου.
Τότε η ζωή σε ζωγραφίζει
καθώς καίγονται οι πέτρες
καθώς ιδρώνει η σκέψη,
στα καυτά τα όνειρα μου.
Να σε πάρω ,να μη σ΄ αφήσω,
να σε πιάσω, να σε γδύσω,
να σε κάνω πάλι
εγώ δικιά μου .
Όταν η ζωή σε ζωγραφίζει.
Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ ΠΑΝΩΡΑΙΑ ΜΑΡΓΕΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
17/12/2012 Κάπου εκεί κοντά στης γης ένα παράδεισο σε μια φύση μέσα σ΄ομ...