Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Ίσως η νύχτα...http://www.blurb.com/books/5718198

                                    15/04/2012


Ίσως η νύχτα μέσα στις γιορτές 
ερωτεύτηκε το φεγγάρι
πάνω στα σύννεφα μετά κρύφτηκε
στο πίσω μέρος της γης. 

Ίσως φέτος οι γιορτές
δεν αντάμωσαν τον νέο χρόνο
κι αποφάσισαν  να περιμένουν
χάνοντας την ώρα την ακριβή.

Μάλλον η σκέψη θόλωσε
πέρασε στ' αύριο ξεχνώντας το σήμερα
και τώρα και τώρα 
άντε να ενώσεις πάλι τον χρόνο.

                                    Σπηλιώτης Σωτήρης

                      ΕΡΓΟ ΦΡΟΣΩ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΑΚΗ                 

Πάλεψα..http://www.blurb.com/books/5718198

                                          15/04/2012


Πάλεψα ένα απόγευμα ακόμη
έστελνα μηνύματα φωτιάς
μαζεύοντας ελπίδες από την φύση
ακούγοντας την αισιοδοξία της καρδίας.

Αγνάντεψα μακριά τα σύννεφα
στις απέναντι κορυφογραμμές
ελπίζοντας ότι κάποιος θα αποκριθεί 
κάποιος που για έμενα ζει.

Κοίταξα πιο μακριά λάθος ορίζοντα
χρόνος πολύς άλλαξε την μορφή
και με θυμήθηκες μου 'στειλες 
μήνυμα στον υπολογιστή.

                                Σπηλιώτης Σωτήρης

                  ΕΡΓΟ  VILLIOTI MARIA

Χαμόγελα του Γενάρη..http://www.blurb.com/books/5718198

                                                                              15/04/2012


Κλειστά παράθυρα τα χαμόγελα
ήταν στα αλήθεια μια φορά
ξεχνούσα φαίνεται τ' απόγευμα
πως θα μας κοίμιζε λυπητερή βραδιά.

Αναζητούσα μήπως ψέματα
μήπως δεν ήθελα αληθινά
να δω πως έφυγαν τα όνειρα
και έμεινε μονό η ψευτιά.

Γλυκό νανούρισμα χαράς πετάρισμα
σε κάποιο αόρατο καρδιάς παλμό
όταν κατάλαβα πως τα χαμόγελα
τα είχα διπλά το βράδυ αυτό.

Κλειστά παράθυρα τα χαμόγελα
ήταν στα αλήθεια μια φορά
ξεχνούσα φαίνεται το απόγευμα 
πως θα μας κοίμιζε λυπητερή βραδιά.


                                     Σπηλιώτης Σωτήρης

                           ΕΡΓΟ ΧΡΗΣΤΑΚΗ ΧΡΥΣΑ

Εχθες το βράδυ...http://www.blurb.com/books/5718198

                                        15/04/2012


Εχθές το βράδυ 

σε ήθελα, 
ήθελα να σε κάνω
δική μου
να νιώσω εσένα 
και 'σύ έμενα.

Εχθές κατάλαβα

ποσό πολύ 
σ' έχω ανάγκη 
και μου λείπεις.

Ένιωσα χαμένος

όταν το βράδυ
σταμάτησες να τηλεφωνάς
σταμάτησε ο χρόνος,
εχθές το βράδυ.
                     Σπηλιώτης Σωτήρης

                           ΕΡΓΟ ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΑΜΑΛΗ

Μουσικη..http://www.blurb.com/books/5718198

                                          15/04/2012



Πόση μελαγχολία μπορεί
να ποτίσει μια μουσική;
Πόσες θύμισες τραβούν
το μυαλό σε παιχνιδίσματα;

Ξεχασμένες πατρίδες
ξεχασμένα όνειρα
άδικες συμπεριφορές 
που καταδίκασαν το σήμερα.

Παλεύουμε αρπάζοντας το αύριο 
με μια χορευτική φιγούρα,
λες και θα μας σώσει από το παρελθόν.
Ω τι όνειρα χάσαμε!!!

Τι ζωή έσβησε από άδικες σκέψεις,
από χέρια βουτηγμένα 
στο αίμα της καρδίας,
στο αίμα της ελπίδας!

Κι όμως η μουσική μας αγκαλιάζει
πάλι όλους και μας χορεύει,
μας χορεύει σ' ένα πληγωμένο σύμπαν
που δεν λάμπουν όλα τ' αστέρια.

Όμως χορεύουν, χορεύουν ψάχνοντας...

Ω τι όνειρα χάσαμε!!!

                                Σπηλιώτης Σωτήρης

                          ΕΡΓΟ ΦΩΤΕΙΝΗ  ΜΑΜΑΛΗ

Πριγκηπάκι...http://dream-sotiriss.blogspot.gr/2012/04/blog-post_15.html

                                      15/04/2012
Πριγκηπάκι...

Είσαι το πριγκηπάκι 
είσαι το αεράκι της σκέψης
και χαμογελώ πάντα ειρωνικά 
όταν ξέρω ότι είσαι μακρυά.
 
Δακρύζω γιατί ποτέ δεν σκεφτόμουν 
ότι θα χάσω και εσένα.
Όμως είσαι το πριγκηπακι μου 
είσαι το αεράκι μου.
 
Σκέφτομαι ότι ποτέ μα ποτέ
δεν θα κάνω πίσω 
στην λογική και στα ψέματα.
 
Ποτέ δεν ζούμε χωρίς οξυγόνο
Όμως είσαι το πριγκηπακι μου
είσαι το αεράκι μου.

                                       Σπηλιώτης Σωτήρης

                            ΕΡΓΟ: ΧΩΡΕΜΗ ΜΑΡΙΑ 

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Μαργαρίτες......http://www.blurb.com/books/5718198

                                           12/04/2012


Αέρας στα μαλλιά 
καθώς μαζεύεις μαργαρίτες
ένα λεπτό αεράκι 
που διώχνει κάθε φαρμάκι.

Πόσο μικρή στεναχώρια 
αφήνει να πέρνα μέσα 
όταν τα φίλτρα της ψυχής
απειλούν την ηρεμία της ζωής .

Ήθελες το πρωί να μετρήσεις
αν μπορείς την αγάπη  
και έτρεξες σ' εκείνο
το μυστικό λιβάδι 
με 'κείνα τα παράξενα  
χρυσά λουλούδια .

Καθώς ένα μπουκέτο 
γέμισε την καρδία σου
χαμογέλασες κρυφά μόνη
μακριά άκουσες το όνομα σου 
και πέταξε γλυκά  η ματιά σου.

Εκεί σ' αυτό το μαγικό λιβάδι
ήρθε και σ' αγκάλιασε η μαμά σου
τρομαγμένη  καθώς ερχόταν το βράδυ
εσύ ευτυχισμένη  χαμογελούσες.

 Ως κι η ματιά σου...

                                  Σπηλιώτης Σωτήρης

                      ΕΡΓΟ  ΜΠΟΥΡΓΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ