Μυστήριο η καρδιά.http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

26/01/2012

Μυστήριο η καρδιά
χτυπά όταν βρίσκει 
παράθυρα κλειστά.
Μυστήριο η καρδιά 
πόσο πολύ πονά όταν αγαπά.

Κι όταν εκείνη η μπουζουκιά
μεγάλα λόγια απαντά
τοτε Θεέ μου κι ουρανοί
να σβήσω θέλω στη βροχή.

Μυστήριο η καρδιά
χτυπά όταν βρίσκει 
παράθυρα  κλειστά
μα σαν ανοίξουν μια βραδιά
και καταλαβεί η μπουζούκια 
πόσο με πληγώσε ως εδώ
θα μου γιατρέψει τον καημό.

Μυστήριο η καρδιά!!!

                                                    ΕΡΓΟ ΒΛΑΧΟΥ Β

Σπηλιώτης Σωτήρης

Πάντοτε τον Σεπτέμβρη.http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

26/01/2012

Πάντοτε τον Σεπτέμβρη
σε ψάχνω, ανήλιος μου
θυμίζει ένα πικρό αμύγδαλο.

Γεύομαι την γεύση του
και δακρύζω απο' την αχαριστία
των ξεχασμένων.

Βροχές ποτίσαν την
καφετιά ύπαρξη, θαμμένα τα όνειρα
προσμένουν το αύριο.

Νεκρή η σκέψη κουρνιάζει,
στη φωλιά του
μελλούμενου Χειμώνα.

Κοντά μου φαίνονται
τα σύννεφα,
στην γκρίζα μέρα.

Προσπαθούν νομίζω
να μ΄ αγκαλιάσουν,
σαν γκρίζος δράκος.

Κάστρο απόρθητο
το κορμί μου πολεμά,
με τα σπαθιά της
φλογισμένης σκέψης .

Δεν παραδίδω χωρίς μάχη
τα όνειρα, είναι αυτά
που κερδίζουν 
τον πόλεμο των ιδεών.

Είναι αυτά που ΄χω κρυμμένα,
στο τελευταίο φρούριο.
Το φρούριο της ζωής...

                                                   ΕΡΓΟ    ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ

Σπηλιώτης Σωτήρης

Για πάντα.http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

26/01/2012

Δύο μέρες μπορούν να ποτίσουν νύχτα...
Δύο ώρες μπορούν να φυτρώσουν φαρμάκι...
Δύο λεπτά μπορούν να καταστρέψουν
τον κόσμο...
Μια στιγμή μπορεί να γελάσει η ζωή μας
για πάντα....

                                                     ΕΡΓΟ  ΒΛΑΧΟΥ  Β

Σπηλιώτης Σωτήρης

 

Πέρασες.http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

26/01/2012

Πέρασες στην ιστορία 
της λησμονιάς
στο λαβύρινθο της σκέψης.

Γράφτηκες, με χρυσά γράμματα
και πίστεψα ότι ανήκεις
στο παρελθόν της χαμένης κλωστής.

Πόσο εύθραστο το νήμα
που μας κρατούσε δεμένους;
Έσπασε με το πρώτο
τράνταγμα της αλήθειας.

Τα κομμάτια του θάφτηκαν
από την σκόνη της απάτης.
Όταν τα ψάξαμε,
βρήκαμε τα υπολείμματα
σε μονοπάτια μοναξιάς.

Μιας σάπιας σκέψης
κι ειρωνευτήκαμε
την ζωή μας...

                              Σπηλιώτης Σωτήρης

                     ΕΡΓΟ  ΒΛΑΧΟΥ Β

ΟΛΗ Η ΖΩΗ ..http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

26/01/2012

Όλη μας την ζώη ακονίζουμε
τα νύχια της δυστυχίας
ψάχνοντας στους υπονόμους
για υπολλείματα ευτυχίας.

ΕΡΓΟ  ΠΗΝΕΛΟΠΗ  ΣΧΙΖΟΔΗΜΟΥ                  

Σπηλιώτης Σωτήρης

ΔΥΟ ΑΝΑΣΕΣ..http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

26/01/2012

Δύο ανάσες 
και δεν θα ΄φευγε η χαρά...
Δύο λέξεις 
και θα πιάναμε τ΄ όνειρο...

Παράξενη βραδιά
γεμάτή άστρα γιορτινά
γεμάτη έρωτα,
της Άνοιξης πετάγματά τρελά
γεμάτη πάθος.

Παράξενη βραδιά
αυτό που θέλει η καρδιά
πές το και ψάξε ,
αν το κουράγιο θα βρείς
αυτό το λάθος.

Παράξενη βραδιά
όταν κοιμούνται τα πουλιά 
ένα πουλί μοναχικό,
ψάχνεί στη νύχτα
για να βρει ένα άνθος.

Παράξενη βραδιά
την αλυσίδα την βαριά 
ειπά και πάλι να πετάξω,
μα ήταν ασήκωτη πολύ
και το αμόνι , το σφυρί,
χτυπώντας μέσα μου ξανά
ανοιξάν πάλι στην πληγή ,
ενα ακόμα βάθος.
                                                                                                                                                                                 

ΕΡΓΟ   ΒΛΑΧΟΥ  Β                               

Σπηλιώτης Σωτήρης

Χάθηκε το φεγγάρι.https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4916374201734217968#editor/target=post;postID=3848294244371988414

26/01/2012

Έσβησε το φεγγάρι
στ' άγγιγμα του χειμώνα
θολές αναμνησές του ήλιου ,
πάγωσαν στο καθημερινό σήμερα.

Βύθισα το φεγγάρι
στην θάλασσα των αισθημάτων
χλωμό πρόσωπο σε ξέχασα.

Ξέχασα τα όνειρα κάπου
αντάμωσα την μορφή σου
στο όνειρο της νύχτας
κι ο λήθαργος φώτισε την σκέψη.

Εικόνες άπιαστες με πρόδωσαν...

Το πρόσωπο σου χάνεται 
στου ήλιου την μάχη,
οι αχτίνες του παγώνουν την καρδιά,
το φως του σβήνει το βλέμμα,
η λάμψη διαλύει την μορφή.

Χλωμό φεγγάρι του Ιούλη ,
θα σε θυμάται πάντα η σκεψη μου
απ' την Ανατολή μέχρι την Δύση,
στα θολά νερά τ΄ουρανού .

Συντροφιά σου το άπειρο κενό
σε γέλασε, σε πήρε
στ΄αγνωστό της αδυναμίας
και ΄συ νομίζοντας οτι θα βρείς
μια καινούρια γή να σ΄ έλκει 
στην αγκαλιά της ,
χάθηκες στο σύμπαν .

Βύθισες τα όνειρα σου
στον ύπνο της ανυπαρξίας 
και εκλεισές την  καρδιά σου
στα κελιά του αγνώστου .

Βύθισες το φεγγάρι 
στη θάλασσα των αισθημάτων...

Χλωμό πρόσωπο σε ξέχασα,
ξέχασα τα όνειρα κάπου....

      ΕΡΓΟ    ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ                  

Σπηλιώτης Σωτήρης