Χείμαρος...http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

                                      31/01/2012

Χείμαρρος οι σκέψεις

χαϊδεύουν το μυαλό

δεν αντέχω τον χρόνο

που χάνεται.

Αδυνατώ να κοιτάξω

πέρα από το αύριο,

χάνομαι μέσα σε αραχνιασμένα

χτυπήματα της στιγμής.

Αδιέξοδο τα χθεσινά όνειρα,

πετάγματα δειλά αγγίζουν

μονό υπόγεια κλειδωμένα.

Φτερά ελαφρά από έρωτα σκόνη

και σκληρά από ατσάλι

νιώθω ότι θα κρατήσουν

την αγάπη ψηλά,

μακριά απ' τα σβησμένα 

ματιά της ειρωνείας.

                                         Σπηλιώτης  Σωτήρης

                                          ΦΩΤΟ ΑΙΜΙ

                           

Σας σκέφτομαι...http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

                                  31/01/2012


Τόσα ξενύχτια 
για να βρω
τις απαντήσεις
Τόσα ζουλήγματα 
στο άμοιρο
μυαλό.
Μήπως απλές 
είναι όλες
οι εξηγήσεις.
Μήπως θα πρέπει 
τώρα πια 
να κοιμηθώ.

 Σπηλιώτης Σωτήρης

                  ΕΡΓΟ ΒΛΑΧΟΥ Β

Αντάρτης.http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

           

                                  30/01/2012

Μες τα βουνά

φύλλα πεσμένα απ' το βοριά 

λιώνει θαμμένος στα ρηχά, 

είναι ο αντάρτης.
 

Για τα όνειρα του τα ιδανικά

έδωσε ψυχή στο σατανά

και με τουφέκι τριγυρνά, 

είναι ο αντάρτης.
 

Για τροφή του έχει το νερό

για σκέπασμα τον ουρανό 

για την ψυχή του το σωστό,

είναι ο αντάρτης.
 

Θεός και δαίμονας μαζί

πάντα στο μάτι έχει την κορυφή

και αν δεν περάσει από ΄κεί 

και σώμα δίνει και ψυχή.
 

Μες τα βουνά

φύλλα πεσμένα απ' το βοριά

λιώνει θαμμένος στα ρηχά, 

είναι ο αντάρτης.
                                                     Σπηλιώτης Σωτήρης

                              ΕΡΓΟ  ΡΗΓΑΚΗ ΘΩΜΑΙΣ

                                

Φίλε.http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

                              
                             30/01/2012


Φίλε φεύγεις και πηγαίνεις σ΄ αυτά 
που όνειρα κοινά δικά μας ήταν
φαντασίες και παιχνίδια παιδικά 
σε ΄σένα τον σκοπό τους βρήκαν.

Κάποτε μια νύχτα απ΄ άστρα φωτεινή 
την παρέα, την αγάπη μας θυμήσου
ξαναγύρνα τότε κλάψε όχι πολύ
ένα δάκρυ το παρελθόν να σου θυμίσει 
της ζωής σου.

                                       Σπηλιώτης  Σωτήρης

                         ΕΡΓΟ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΝΙΚΟΛΕΤΑ  

                           

Έρωτας. 5...http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

                                         30/01/2012

Σίγουρα κρίνω και λιγάκι
τον εαυτό μου 
κι ειρωνικά χαμογελώ
κάθε φορά, όταν η σκέψη σου
γυρίζει στο μυαλό μου
και ξανά θυμάμαι τα όνειρα
στα πορφυρά τα δειλινά.

Ποσό μυαλό μας περισσεύει
όταν ο διαβολάκος
με του έρωτα μας κυριεύει
την αγνή μορφή;

Ιππότες, δράκοι
και σαλπίσματα αγάπης
έχουνε τότε στην ψυχή ίδια τιμή.

Ποσό στ' αλήθεια
η αγάπη ξεθαρρεύει,
η σκέψη σε κύματα
πελάγου καβαλά,
λιονταριού γίνεται η καρδία μας
θεριεύει και προδομένη έπειτα
πόσο πονά...

Σίγουρα κρίνω και λιγάκι
τον εαυτό μου κι ειρωνικά
χαμογελώ κάθε φορά, 
όταν η σκέψη σου
γυρίζει στο μυαλό μου
και ξανά θυμάμαι
τα όνειρα στα πορφυρά 
τα δειλινά.

ΕΡΓΟ ΧΩΡΕΜΗ ΜΑΡΙΑ                    Σπηλιώτης Σωτηρης

Ηλέκτρα.http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

                                      29/01/2012

Μερικές φορές παλιές πηγές 
φέρνουν ανάμνησες χρυσές,
χρόνια παλιά κι αρχοντικά
μ' ένα σκοπό μες την καρδία.

Ζωή κοινή με προσμονή
για ένα χάδι λίγη στοργή,
ήρθες και πάλι τι χαρά
μα φεύγεις γράφε μου ξανά.

Σαν την βροχή μοιάζεις
και ΄σύ σταλαγματιά
σταλαγματιά παίρνεις
το νέκταρ απ' τη ζωή.

Ηλέκτρα ήσουνα πολύ 
όμορφη μα και ντροπαλή,
μπαστούνι τώρα και τιβί
και δάκρυα στο κάθε τι.

Μα μερικές φορές παλιές πηγές
φέρνουν αναμνήσες χρυσές,
χρόνια παλιά κι αρχοντικά 
που τώρα δεν υπάρχουν πια.

        Σπηλιώτης Σωτηρης

Δεν μπορεί.http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

29/01/2012

Δεν μπορεί να σε πάρει κανείς
σ΄ έχω κλεισμένη
μέσα στα ρόδα της αγάπης
γιατί δεν ξεχωρίζεις.

Είσαι το απαλό φως
της τελευταίας ηλιαχτίδας
στην δύση του ήλιου,
είσαι η αρχή της φύσης
που λάμπει από χιλιάδες χρώματα.

Αχτιδοβολάς στην εποχή
της γέννησης...

Δεν μπορεί κανείς να σε πάρει,
είσαι η δική μου αρχή της ζωής,
το πρώτο μάντεμα της αλήθειας,
το πρώτο χάδι του αγγέλου,
η πρώτη άφταστη φωνή της αγάπης.

Δεν μπορεί κανείς να σε πάρει
κι όταν ο βαθύς ύπνος
τα μάτια για πάντα σφαλίσει
και πάλι κανείς
δεν θα μπορεί να σε πάρει.

Θα ΄σαι δική μου στην σκέψη
και στα όνειρα της ελπίδας.
Δεν μπορεί κανείς να σε πάρει, 
ζω από σένα κι έρχομαι σε σένα...


                                             Σπηλιώτης Σωτήρης

                  ΕΡΓΟ ΑΝΑΡΓΥΡΩ ΣΤΑΜΟΥΛΟΥ

Σκια...http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

                                                      29/01/2012

Κίτρινο φύλλο φθινόπωρου
Ρομβινσώνας σε άγνωστο νήσο
με κύματα του άπειρου
στη γη της φθοράς έπεσες.

Πότισες με κέρινο αίμα
τελευταίο από ότι απόμεινε
πιωμένο στου ήλιου το γέρμα
σε τοπίο που άγονο έμεινε.

Η σκιά που αγώνας σου έγινε
είδωλο λατρευτό τ' ανέμου
στο τοπίο που έπεσες ξέμεινε
σκεπάζοντας σε,
το φύλλο ενός νέου.

                    Σπηλιώτης Σωτήρης 

ΕΡΓΟ ΕΥΤΥΧΙΑ ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΚΟΥΚΟΥΖΕΛΗ                                                

Πέτρινα χρόνια...http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

28/01/2012

Πετρωμένες αλήθειες σφραγίζονται
στην αποθήκη της ψευτιάς,
ελπίδες που μόνο λόγια παραμένουν
στο σήμερα της φυγής.

Χανόνται πίσω απο μάτια γεμάτα απορία,
απο πρόσωπα που εκφράζουν δυσπιστία
όταν αντικρύζουν τον καθρέφτη του εγώ.

Πόσα πιστεύω κρυμμένα στο στηθός
γεννάνε αντί για ελπίδες, φόβο. 
Έπαψαν οι αλήθειες ν΄αγγίζουν τα χρόνια,
ξεχωρίζουνε λες την μοίρα.

Αγχόνες φόβου γίνανε,
σβήνοντας τη φωνή ,
απειλώντας την πίστη,
καταστρέφοντας τις ελπίδες...

  Σπηλιώτης Σωτήρης

                ΕΡΓΟ   ΒΛΑΧΟΥ  Β                 

Τώρα.http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

28/01/2012

Χαραματιές ήχων κυκλώνουν το μυαλό,
εικονές χρωμάτων αγναντεύουν τ΄αυριο
κι ο αεράς σκορπάει σιδερένιες αιχμές.
Περάσαμε το σήμερα, έναν αιώνα πριν
χάσαμε το αίσθημα στο κοίταγμα ψηλά
οπλιστήκαμε δύναμη πιότερη της φύσης.

Μέσα σε δυό γίγαντες τώρα
πολεμάμε με όπλο τα νύχια της υστερίας.
Ο ένας καταβάλλεται στο συρτάρι του αρχαίου
με το χθεσινό ηλιοβασιλέμα.
Ο άλλος νικά φροντίζοντας ,
να μας φορτώνει με καινούρια σήμερα,
με καινούρια χαμόγελα, με την λάμψη μιας μακρινής
και αμφίβολής ελπίδας.

Τώρα μπορεί να μην υπάρχουν τα όνειρα
τα πλοία όμως φτάσανε στην Αφροδίτη.
Τώρα επειδή αγαπάμε μια Ελένη ,
μπορούμε να καταστρέψουμε μια Τροία
με την εκστρατεία ενός πυραύλου .

Τωρά όταν σκεφτομάστε οι πολλοί
κάνουμε μια μικρή επανάσταση.
Παιχνίδι καταστροφής για τους λίγους.
Μας εξουσιαζούν , αλλούς πετώντας μέσα 
σε πολυτελή , άχρηστα πιστεύω καλοπέρασης,
άλλους προσφέροντας Ναπάλμ.

Τώρα το μέλλον εκφράζεται
με την γρήγορη σκέψη ,
το ψεύτικο χαμόγελο,
την αοράτη κλίση του νικημένου εγώ,
το αυτόματο ανέβασμα της ισοπεδωτικής
ιεραρχίας του τίποτε.

Τώρα η επιτυχία ανήκει στον άνθρωπο ρομπότ.

Σπηλιώτης Σωτήρης 

                                           ΕΡΓΟ ΕΛΕΝΗ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ

Σήμερα.http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

28/01/2012

Αγναντεύωντας ένα θλιμμένο ηλιοβασίλεμα
μορφές θα τυλίξουν τα ονειρά
των περασμένων εποχών,
τότε που γελούσες τα λαμπερά πρωϊνά.

Βαριά τα χαμόγελα της φυλακής
έχασαν το χρώμα της ημέρας
περνώντας ανάμεσα απο πολλούς,
ψάχνοντας ένα ανθισμένο φεγγάρι.

Σήμερα σκέφτομαι το χθές και το μέλλον
ζώντας σε ακριβή ώρα χαμένη
σκέφτομαι το μέγεθος της ζωής,
τα λίγα που κατακτά ο άνθρωπος.

Σπηλιώτης Σωτήρης

ΕΡΓΟ  ΝΑΣΙΑΚΟΥ  ΚΑΤΕΡΙΝΑ                

Μαριορή.http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

26/01/2012

Έλα μικρή μου Μαριορή
εδω επάνω στο χαλί
μοιράσου τώρα τη ζωή,
έλα να παίξουμε.

Έλα μικρή μου Μαριορή
να μου χαρίσεις ένα φιλί
κι αφού τραβήξεις το μαλλί ,
με τα ματια μας να τρέξουμε.

Έλα μικρή μου Μαριορή
όμορφο μπουμπούκι που ανθεί
στα χέρια πάρε τη ζωή ,
πάμε μια βόλτα ως την αυγή.

Έλα μικρή μου Μαριορή,
σε μια αγκαλιά που νοσταλγεί,
μόνο σε χάρες να σε δεί.

Έλα μικρή μου Μαριορή...
Έλα να παίξουμε...

Στην Μαρία.

Σπηλιώτης Σωτήρης
ΕΡΓΟ    ΒΛΑΧΟΥ  Β                         

Γιάννης.....Φως.....http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

26/01/2012

Βραδιάζει πάλι και σκέφτομαι
ακούγωντας φωνές της ζωής
αναλογίζομαι τον δρόμο σου ,
άραγε συνεχίζει το σκοτάδι 
της θλίψης να πλανιέται μέσα σου.

Έδιωξες πια κάθε ευθύνη,
καθέ χαραματιά που έσκιζε 
τα σωθικά σου.

Λυτρώση στην αιώνια ζωή,
εψαλάν οι σοφοί της γης
κι η πικρά έγινε ελπίδα φωτός,
για το πνεύμα σου.

Φως για πάντα!

                                                     ΕΡΓΟ ΒΛΑΧΟΥ Β

Σπηλιώτης Σωτήρης

Μυστήριο η καρδιά.http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

26/01/2012

Μυστήριο η καρδιά
χτυπά όταν βρίσκει 
παράθυρα κλειστά.
Μυστήριο η καρδιά 
πόσο πολύ πονά όταν αγαπά.

Κι όταν εκείνη η μπουζουκιά
μεγάλα λόγια απαντά
τοτε Θεέ μου κι ουρανοί
να σβήσω θέλω στη βροχή.

Μυστήριο η καρδιά
χτυπά όταν βρίσκει 
παράθυρα  κλειστά
μα σαν ανοίξουν μια βραδιά
και καταλαβεί η μπουζούκια 
πόσο με πληγώσε ως εδώ
θα μου γιατρέψει τον καημό.

Μυστήριο η καρδιά!!!

                                                    ΕΡΓΟ ΒΛΑΧΟΥ Β

Σπηλιώτης Σωτήρης

Πάντοτε τον Σεπτέμβρη.http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

26/01/2012

Πάντοτε τον Σεπτέμβρη
σε ψάχνω, ανήλιος μου
θυμίζει ένα πικρό αμύγδαλο.

Γεύομαι την γεύση του
και δακρύζω απο' την αχαριστία
των ξεχασμένων.

Βροχές ποτίσαν την
καφετιά ύπαρξη, θαμμένα τα όνειρα
προσμένουν το αύριο.

Νεκρή η σκέψη κουρνιάζει,
στη φωλιά του
μελλούμενου Χειμώνα.

Κοντά μου φαίνονται
τα σύννεφα,
στην γκρίζα μέρα.

Προσπαθούν νομίζω
να μ΄ αγκαλιάσουν,
σαν γκρίζος δράκος.

Κάστρο απόρθητο
το κορμί μου πολεμά,
με τα σπαθιά της
φλογισμένης σκέψης .

Δεν παραδίδω χωρίς μάχη
τα όνειρα, είναι αυτά
που κερδίζουν 
τον πόλεμο των ιδεών.

Είναι αυτά που ΄χω κρυμμένα,
στο τελευταίο φρούριο.
Το φρούριο της ζωής...

                                                   ΕΡΓΟ    ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ

Σπηλιώτης Σωτήρης

Για πάντα.http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

26/01/2012

Δύο μέρες μπορούν να ποτίσουν νύχτα...
Δύο ώρες μπορούν να φυτρώσουν φαρμάκι...
Δύο λεπτά μπορούν να καταστρέψουν
τον κόσμο...
Μια στιγμή μπορεί να γελάσει η ζωή μας
για πάντα....

                                                     ΕΡΓΟ  ΒΛΑΧΟΥ  Β

Σπηλιώτης Σωτήρης

 

Πέρασες.http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

26/01/2012

Πέρασες στην ιστορία 
της λησμονιάς
στο λαβύρινθο της σκέψης.

Γράφτηκες, με χρυσά γράμματα
και πίστεψα ότι ανήκεις
στο παρελθόν της χαμένης κλωστής.

Πόσο εύθραστο το νήμα
που μας κρατούσε δεμένους;
Έσπασε με το πρώτο
τράνταγμα της αλήθειας.

Τα κομμάτια του θάφτηκαν
από την σκόνη της απάτης.
Όταν τα ψάξαμε,
βρήκαμε τα υπολείμματα
σε μονοπάτια μοναξιάς.

Μιας σάπιας σκέψης
κι ειρωνευτήκαμε
την ζωή μας...

                              Σπηλιώτης Σωτήρης

                     ΕΡΓΟ  ΒΛΑΧΟΥ Β

ΟΛΗ Η ΖΩΗ ..http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

26/01/2012

Όλη μας την ζώη ακονίζουμε
τα νύχια της δυστυχίας
ψάχνοντας στους υπονόμους
για υπολλείματα ευτυχίας.

ΕΡΓΟ  ΠΗΝΕΛΟΠΗ  ΣΧΙΖΟΔΗΜΟΥ                  

Σπηλιώτης Σωτήρης

ΔΥΟ ΑΝΑΣΕΣ..http://www.blurb.com/books/5104164-spiliotis-me-com-20-1-1957

26/01/2012

Δύο ανάσες 
και δεν θα ΄φευγε η χαρά...
Δύο λέξεις 
και θα πιάναμε τ΄ όνειρο...

Παράξενη βραδιά
γεμάτή άστρα γιορτινά
γεμάτη έρωτα,
της Άνοιξης πετάγματά τρελά
γεμάτη πάθος.

Παράξενη βραδιά
αυτό που θέλει η καρδιά
πές το και ψάξε ,
αν το κουράγιο θα βρείς
αυτό το λάθος.

Παράξενη βραδιά
όταν κοιμούνται τα πουλιά 
ένα πουλί μοναχικό,
ψάχνεί στη νύχτα
για να βρει ένα άνθος.

Παράξενη βραδιά
την αλυσίδα την βαριά 
ειπά και πάλι να πετάξω,
μα ήταν ασήκωτη πολύ
και το αμόνι , το σφυρί,
χτυπώντας μέσα μου ξανά
ανοιξάν πάλι στην πληγή ,
ενα ακόμα βάθος.
                                                                                                                                                                                 

ΕΡΓΟ   ΒΛΑΧΟΥ  Β                               

Σπηλιώτης Σωτήρης

Χάθηκε το φεγγάρι.https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4916374201734217968#editor/target=post;postID=3848294244371988414

26/01/2012

Έσβησε το φεγγάρι
στ' άγγιγμα του χειμώνα
θολές αναμνησές του ήλιου ,
πάγωσαν στο καθημερινό σήμερα.

Βύθισα το φεγγάρι
στην θάλασσα των αισθημάτων
χλωμό πρόσωπο σε ξέχασα.

Ξέχασα τα όνειρα κάπου
αντάμωσα την μορφή σου
στο όνειρο της νύχτας
κι ο λήθαργος φώτισε την σκέψη.

Εικόνες άπιαστες με πρόδωσαν...

Το πρόσωπο σου χάνεται 
στου ήλιου την μάχη,
οι αχτίνες του παγώνουν την καρδιά,
το φως του σβήνει το βλέμμα,
η λάμψη διαλύει την μορφή.

Χλωμό φεγγάρι του Ιούλη ,
θα σε θυμάται πάντα η σκεψη μου
απ' την Ανατολή μέχρι την Δύση,
στα θολά νερά τ΄ουρανού .

Συντροφιά σου το άπειρο κενό
σε γέλασε, σε πήρε
στ΄αγνωστό της αδυναμίας
και ΄συ νομίζοντας οτι θα βρείς
μια καινούρια γή να σ΄ έλκει 
στην αγκαλιά της ,
χάθηκες στο σύμπαν .

Βύθισες τα όνειρα σου
στον ύπνο της ανυπαρξίας 
και εκλεισές την  καρδιά σου
στα κελιά του αγνώστου .

Βύθισες το φεγγάρι 
στη θάλασσα των αισθημάτων...

Χλωμό πρόσωπο σε ξέχασα,
ξέχασα τα όνειρα κάπου....

      ΕΡΓΟ    ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ                  

Σπηλιώτης Σωτήρης